گوں غلام حسین شوھاز ءَ اولی ءُ آخری مُلاقات

مجید عاجز

سال ءُ سَن من ءَ یاد نہ بنت .. کہ ھمے ھساب ءُ کتاب ءَ من سک َ نزوراں .. بلئے غلام حسین شوھاز ءِ شرپ ءَ یک دیوانے تربت ءَ ، منی ھیال ءَ دیدگ لبزانکی مجلس ءِ نیمگ ءَ ایر کنئگ بوتگ اَت ءُ مارا ھم اے دیوان ءَ بھر زورگ ءِ داوت اش داتگ اَت . من ، خالق ارمان ءُ شھید میرجان میرل شُتیں تربت ءَ .. چہ دیوان ءَ پیسر واجہ شوھاز ءِ دیدار ءَ پارک ھوٹل ءَ شُتیں کہ آئی ءَ ھمودا داشتگ اَت. در ٹُکّ اِت. یکّے ءَ در پچ کت کہ آ ما پجّاہ نیاؤرت . تھا پُترتیں تہ مبارک قاضی ءُ غلام حسین شوھاز ءَ گوں دْروت ءُ درھبات کت ءُ قاضی صاحب ءَ گوں شوھاز صاحب ءَ مئے پجّاروکی کت . پدا قاضی ءَ منا پرمات . کہ ھمے لچّہ ءَ من اے دیوان ءَ واناں .. ترا گُشان ئِے کناں تو نبشتہ ئِے بکن .. من گشت قاضی صاحب منی دزرند واناک نہ اِنت. تو ونت ئِے نہ کنئے .. بلئے قاضی ءَ منی ہچ گوش نہ داشت ءُ پدا قاضی ءَ وانان کت ءُ من نبشتہ کنان کت .. آ لچّہ ءِ سر ھال اَت ” ھانی منی ماتیں وتن “
کم کم ءَ دیوان بَز تِر بووان بوت .. کہ دگہ بازیں ورناھے ھم شوھاز ءِ چارگ ءَ اتک .. ہمشانی تھا یک بچکے ءَ سک باز جُست ءُ پُرس کت . بلئے یک گالے بلوچی، دگہ دہ گال انگلش اِتنت .. گڑا شوھاز صاحب ءَ کِسّھے آؤرت ءُ درّاھینت ئِے .. کہ ڈاکٹر کھور خان مشکت ءَ تر ءُ تابے ءَ اتکگ. ما بازیں بلوچے آئی ءِ چارگ ءَ شتگیں ءُ بازینے ءَ جست ءُ پرس کتگ ءُ کھور خان ءَ پسو داتگ اَنت … یک میجرے ءَ بازیں جست کتگ . بلئے انگلش ءَ .. کھورخان ءَ بلوچی ءَ پسو دیان کتگ .. گُڈّی ءَ کہ ڈاکٹر کھور خان بے وار بوتگ … گڑا شروع بوتگ انگلش ءَ … ما چار اِتگ تہ ھمے میجر پُشت ءَ کنزان بوتگ ءُ دروازگے نزیک کتگ ءُ کم کم ءَ چما دیم ءَ در کپتگ . برو کہ نہ روئے …
من گوں تو بلوچی ءَ گپّ ءَ آں ءُ اد ءِ نشتگیں کُلّ بلوچ اَنت .. من اگاں انگلش ءَ ھبر بہ کناں . تو نہ زان ئے کہ من چے گشگ ءَ آں .. پرچاکہ مکران ءِ تھا من دومی مردماں کہ آئی ءَ صحافت ءَ ایم اے کتگ .. اولی مردم منی ھیال ءَ گُشت ئِے جان محمد دشتی بوتگ کہ آئی ءَ صحافت ءَ ایم اے کتگ .. پدا اے بچک تُکّ ءُ نُکّ بوت ءُ ہنچو شت . کہ مارا سما نہ کپت.