ہِرّاں بُستی۔۔۔۔۔۔۔۔۔جیڑگ در
ہِرّاں بُستی

ایشیءِمانا ہمیش اِنت کہ تو گپ یے اش کن ئے،بلئے ناں جست ءُپرس یے ناں پٹءُ لوٹ یے،ناں چِشگءُ کُلّگ یے۔بس!ہمادمانءَ ہژم گرئےءُ کاراں گہین ئے۔پدا رندءَ نندئےءُ جیڑئے گرا پشومان بئے کہ من دریگتیں چوش مہ کتیں ۔
پہ درور: یکے ترا گشیت کہ من مرچی تئی جن پلانیءِ لوگءِ دپءَ اوشتگءَ دیستگ۔بلئے تو ناں جست یے ناں پُرس یے جن ءِسرا چو ہئورءَ گوارگ بنا کن ئے۔بلکن پس ئِے گاربوتگ جستءِ شُتگ،بلکن چُکءِ دیر کتگ جستءِ شتگ۔بلکن دنزیے وادءِ پچ گرگءَ شُتگ۔

تو یکبرے جست ئے بکن۔پیسرا کُشگءِ سرمہ گِر۔
یکے ترا گشیت کہ پلانیءَ ترا زاہءُبد کتگ۔تو ہما دمانءَتُپنگءَ چن ئے کہ مردءَ داں نہ کشاں یلہ نہ دیاں۔

اڑئے!بلکن اے دروگ بندگءَاِنت،بلکن اےشمارامیڑینگ لوٹیت،بلکن ایشیءَ را یکےءَ پرماتگ۔
گوں پدریں گالاں ہِرّاں بُستیءِ ماناایش اِنت کہ بے سوڑگءُ بے سُہلءُ شورءَانچو پہ دیم جہہ جنگءُ ہمادمانءَ کاراں حراب کنگ۔پدا رندا کہ ہوش ماں سرا کئیت۔یاکہ یکے ترا سرپد کنت۔بلئے آ ساہتءَ ”تُک چہ دپءَ حاک آنی باہوٹ بوتگ“۔
گپ چہ گپءَ پاد کئیت۔ماں سوشل میڈیاءَ برے برے من سنگت آنی ہِرّاں بُستی آں
گنداں تہ دل سک پدرد بیت۔
کسےءَ کہ کسےءِ گوں ما عکس یے دیست تہ ہما دمانءَ فیس بُکءَ گوں
گداری ءِ ٹپہءُ ملاترنجءِ فتوہءَ ایرے کنت۔اڑئے،خداءِ بندہ!تو یکبرے جستءُپرس بہ کن،تو یکبرے پکا بہ کن۔تو یکبرےسببءِ زانگءِ جہدءَ بہ کن،تو یکبرے زمانگءِ بدل بوتگیں جاورانی حالءَ بہ گِر۔کئے زی چون بوتگءُ مرچی کجا اِنت۔من باز پیسرا وتی یک نبشتانک یے ءِ تہا اکبر بگٹیءُرازق بگٹیءِ زندگیءُ مرگءِدرور داتگ اَت۔کہ کئے چون بوتگءُ چون کائی شُتگ۔
گپءِ،کارءِکنگءَ پیسر مردم بائد اِنت ہزاررندا پگر بہ کنت۔کہ آیا!اے راستیءِ چمگ داں کجا اِنت۔اے لُردی چہ کجا بندات بوتگ،اے آپ کئے ءَ سنگ جتگ۔تو اے گپءَ پکائےکہ آ گنہگار انت یا بے گناہ انت؟اے گپءَزانگءَئے؟کہ چہ تئی ہمے کِردءَ آ پہ بے گناہی روگءَ انت؟ سوشل میڈیاءَ وڑ وڑیں کردگار بوتگءُ بنت۔
کسے باریں چہ کجا گپ یے اش کنت۔ہمادمانءَ ناں چِش ایتءُ ناں کُل ایت۔مردءَ نام دپءُ شُہرت کنت۔تو یکبرے گپءِ سرا درگیج کہ چہ کجا پاد اتکگ۔
رندا کہ راستی پچ شانیت گرا پدا پشومانیءُ پہلی۔۔۔۔!چش نہ انت منی واجہ۔
ہمے ہِرّاں بُستیءَ بلوچ داں آپی سنگاں سر کتگ،بلئے انگہ پدی نہ کنزایت۔
اصغر زہیر