ھیال ءِ چادِر (سید ھاشمی ءِ نام ءَ) مجیب ولی برے برے کہ من ھیال ءِ چادر ءَ کہ پچ کناں تاں گِنداں پیر مردے گوں نِزوریں کوپگاں گوں لاگریں بالاد ءِ زیمراں گوں جنڈیں یک کبایے ءَ گوں جَتکاں … Continue reading →
مھتلیں تند اَنت سید ھاشمی (اِے سید ھاشمی ءِ گڈی دستونک اِنت۔ بزانکہ سید ءِ زندگی ءِ گڈی دستونک۔ سید ریفرنس کتاب جاہ ملیر ءَ سچکانیں سسا کہ سید ءِ لچھانی دپتر اِنت۔ آئی ءِ تہا استاد صبا دشتیاری ءَ … Continue reading →
لچہ۔۔۔۔۔۔۔منتگیں آپ ۔۔۔۔۔۔۔ریاز رزا آپ کوھاں مان نیست ءُ میتگانی دمک ءُ کشکاں زنگ رودینتہ گش ئے وشبوئی کولے نئیت زیبا نہ کنت گوات ءَ را کوشے ءِ وڑا شھدگے لوگانی توکا ریس وران اِنت سیاھیں مارے ءِ وڑا است … Continue reading →
بلوچ ءِ باریگ الّم ءَ کئیت اے کوه! مئے ڈیه ءِ پاسپان اَنت مئے زمین انت ءُ آزمان اَنت اے گٹّ ءُ گر، اے تلار ءُ سنگر، اے زید ءُ کهچر اے مسکیں میدان ءُ پٹ ءُ گریشگ!! اے کَهن … Continue reading →
(زیندھ) شاعر: صادق مری زیندھ ما آدموں ما بہشت ءَ ژہ درکشتغیں مڑدموں زیندھ تئ راہ ءَ سوالی اوں دست بستغیں تہ نواں دہ شموش اے کہ ما زیندغوں زیندھ ما ریملاسیں رواجاں سپارٹیکس اوں زحم ءَ زیروں تہ جوریں … Continue reading →
لچہ هسابجار وت کردن ءَ نیست الاج کپتہ دلے ، کپتہ هبر ، هچی نہ سگیت کدّ ے وت ، باریں چی ءَ اے چوش کنت ، زہراناں زیریت جوش کنت ، زور ءَ کمیں گیشیں اسد ، مُپتا وتارا … Continue reading →
وتی بابتءَ منظور بسمل ’’منظور تو آ پیشیگیں بسمل نہ ئے! وانوکءُُ گوشداروک تئی چہ تو گِلگدار اَنت کہ تو پَدمنتگ ئے، پشکپتگ ئے تئی شاعری پُشتا شُتگ اے دَرگتءَ تو چے گُشئے؟؟‘‘ ’’راست اَنت تئی گپ ءُُ ہبر ہَو … Continue reading →
“دسمبر” مبارک قاضی دسمبر تو کہ رکست بئے وتی پشتءَ هزاراں تُرپش و تہلیں یات پشت گیج ئے, گوں گیراں سرجمیں مال و متاهاں تو برئے گوں وت, تو پشت گیجئے دلانی دامنءَ دردانی سوگاتءَ, تو پشت گیج ئے زهیراں, … Continue reading →
: لچہ .روچ ءَ زاہر بکنت هسابجار تی جتای ءَ منارا آس ءِ همبلو کتگ ، آپ بادیں چِلہ آں من دید کشتگاں ماں راهسراں ، کجا کجا نہ تتکگاں ، گوں زهگ ءُ تپلیں چوری آں ، اے ٹنٹ ءُ … Continue reading →
بلوچی پربند ازلءَ چہ گون اِنت ئی دروہ ءُ دگا مہتل نہ بیت کؤلءِ پِرترّگءَ حرءَ کہ مہ رسیت دست آئیءِ پالام کنت آ جڑیں کُرّگءَ میاریگ نہ کنت آ وتا ھچ وڑا نہ زانت سِلّیں کارءَ میارءُ مڑاہ تیزاِنت … Continue reading →
بلوچی پربند من اُمیتانی رہسر ءُ زید ءَ نشتگاں گِند منا انگت وسّرءُ شیدا نِشتگاں الّما وشّی پروش دنت کہریں باریءَ کد بہ سمبئے تو من پما عید ءَ نشتگاں روش ءَ روچ گْوازینت ءُ شپءِ لُنج ءَ ایر شتگ … Continue reading →
مَرگ نازینک مجید عاجز بیا کہ ڈئیکو جتگ ڈنگراں بچّ زھیریں دل اَنت انگراں ھون شنزیں شَلے جمبراں تُنّ سرّ رِتکگنت سنگراں “” تو کجائے او رہشون گِندگ نہ بئے ہیسکگاں مینتگنت ھون گِندگ نہ بئے بے کپن کپتگنت جون … Continue reading →
ماتی منی مات مکّهین ماتی منی مات مکّهین نے که منان کمبر یلین دودامیارجلّ من نهان نے که منان شیهین مرید نے اومرءُ نے که کیا چاران وت ءَ هچّے نهان چه هستی ءَ پاکین تئی ربّ ءَ منا بکش … Continue reading →
” ما کُجا گوں ارماناں “ ما کُجا گوں ارماناں زند ءِ کسہاں بیاریں سُہب مئے گوزاں انچو بیگاه ءَ گِس ءَ کائیں ژند ءُ پند وابایں یا هُدا تئی گیدی ءَ چنکّے ہاک ءَ انسان ءِ نیاد ماں بہاه … Continue reading →