Mir Gul Khan Naseer میر گُل خان نصیر

[skm]

This is the inscription on the tombstone of Mir Lawang Khan.

Mir Gul Khan Naseer - Mir Lawang Khan Ae Loh e Mazaar aa Pa.

[Fana Askani]

هپـــــــت هيـــــکل
 
 
مزن شاعرمير گل خان نصير  
 
1
 
     جی، دو صد جی بات مير بٹـے خان ءَ
زرّک ءِ ول ءِ گہتريــــں جــــــــوان ءَ
ميريں نوروز ءِ بچ مزن شــــــــــان ءَ
آفرين باتی په ستّ و ايمــــــــــــــان ءَ
په وتی قومی گئيرت ومــــــــــــــــانءَ
په وتی ملک ءِ عزت ءُ شـــــــــــان ءَ
چو يل ءَ در کپتگ جنگ ءِ ميـــدان ءَ
کرخ ءِ تحصيل جت په اعــــــــلان ءَ

 
2
        
      ميرولی محمد خان گون ئت گون مير ء
لانچتت جنگ ءَ په چو کلات گيــــــر ءَ
هر کجا اير ريهت و سپت چو گہگير ءَ
دشمنيں مردان گوں شلسريں تيـــــــر ءَ
زرّک ءِ ولّ ئت که چو چراگ نيـــــر ءَ
موهری بوتنت مان کرخ ءِ شپگيـــــر ءَ
کشت تحصيلدار ءَ و گپته نکچيــــــــرءَ
دشمن اچ تُرسائی لرزتنت ديــــــــــر ءَ
 
 
3
 
          جہجتگ مستی خان مير، چه ديوا ن ءَ    
      په بلوچيگيــں عـــــزت و شــــــــا ن ءَ
مولہ ءَ شنگينت چو هار و توپـــــان ءَ
دُرُشت بديگان ءَ چو جنتــــــری دان ءَ
سهور کتگ چٹوک ءِ سنگ و گٹـّـان ءَ
دشمن ءِ حوناں گوں چو که الــــوان ءَ
نوک کتگ نامے په توکـــل ءُ مــــان ءَ
چو حمل جيند ءَ گوں پــرنگــــــــــان ءَ
 
4

     مير بہـــــاول خـان موسيانــــــــــــيءَ
    زهمجنيں ميرانی مَٹّ وثـــــــــــــانيءَ
هپت براں بیڑ داته سرگوئزانــــــــيءَ
هربرے شيرءَ په پہـــــــلوانـــــــــی ءَ
شنزگاں اير داته شلسرانــــــــــــــــی ءَ
من سرو پشتان دشمنـــانــــــــــــــــی ءَ
اشته يک نکشے من دؤر فانــــــــــی ءَ
کيهل ءَ، چار روچ ءِ زنــدگانـــــــــــی ءَ
 
5
 
همّت وننگ ءَ گوں بسته يــــــــاری ءَ
غلام رسول نامداريں نيچــــــــــاری ءَ
مـــں گــروگٹـّان نشتـــــه چـــــــاری ءَ
چو پلنگ گيرءَ و شير شــــــــکاری ءَ
دو گهراب باليگيں وار پــــــه واری ءَ
چو کپوت چاهی ءَ جت شکـــــــاری ءَ
راهســـرءَ مـان بستگ جيپ و لاری ءَ
مولہ ءَ جسکينت گـون گٹ و زہری ءَ  
 
 
6
 
سبزل خان مردانی راه ءُ رهبنــــــد ءَ
دشمن ءِ فوجءَ ديست په بشکنـــــــدءَ
مير گٹّ و کيلءِ مں لوپ و سربنـــد ءَ
جنگی دات اَچ وت گشين گوں ده چندءَ
فوج ءِ کپتان ءَ جـــــت دل ءِ بنــــــــد ءَ
اَچ سپاهيگان دوری دات چنــــــــــــد ءَ
لاشگاں ڈير کرت چو بمـــا هنــــــــــد ءَ
کرگزو ڈونـڈوارِش بوئــــرنت رنــــد ءَ
 
7
 
    ميرجمال خان چو گريشگ ءِ شيــر ءِ
دشمن ءَ آؤرت پنجـــــــگ ءِ چيـــــرءَ
په بلوچيگيں گئيـــرت و بيــــــــــــــرءَ
هچ نه کُرت کمّی لُده ئيـــــن شيــــــر ءَ
په مڑو جنگ ءَ داتـــــی چَوپيـــــــــر ءَ
جت، لگواشاں بوت دشمنان سيـــــرءَ
په وتی ننگانی حونی ئيں بيـــــــــــر ءَ
گپت حسابانش گــــوں زبر زيــــــــر ءَ
 
 
     سرگليں ميران جنگ کتــگ ســــکّ ءَ
په وتی ملک ءَ و عــّزت و حـــــــکّ ءَ
سر نه چنڈينت چه توپ وتوپــــــــکءَ
صد هزار رحمــت باتــش يک يـــکءَ
 په بلوچيـــگيــــں نگـــــــــده و دکّ ءَ
دَروَراِش پيــــــدا نيســـت بلاشـــــکّءَ
صدهزار رحمت زهری ءِ ٹــــــــــکّ ءَ
آفرين، شابـــــــــاش، مرحبـــــا لکّ ءَ
 
 
 
    مير شهيد بوتنـت په وطـــــن مـــات ءَ
يک په يک پاهو اش داتــه بــد ذات ءَ
سکّهر ءِ جيـــل ءَ و حيـــدر آبـــــات ءَ
نوک کتنت نورائی مـــرد روايـــــات ءَ
مرحبا آوانـــــی بات پـــت ءُ مــــــات ءَ
په وطن بچّــــــان دات پـــه سوگـــات ءَ
زندگنــــت دائـــم مـــں بـــاگ جنّـــات ءَ
ثابــــت انت چـو، اَچ دُرّيــــــں آيـــات ءَ
 
 

اے بهرے انت چه "هپت هيکل ءُ جنگانی زراب"، سرشاعرمير گل خان نصير ءِ شعرانی کتاب هپتين شهيدانی باروا

[skm]

Aa Mir Gul Khan Nasir ae aahri shair inth k Mir Sahib vathi marg ae paish likeeth.

[skm]

Mir Gul Khan Nasir - Subak Saah (میر گل خان نصیرءِ شئیر "سبک ساہ" کہ آ بھٹوءِ مرکءَ لکھیت)

[skm]

                       چار  بند

میر گل خان نصیرؔ

[skm]

Mir Gul Khan Nasir ae nazm "Sarmachaar Ae Sauth"

[Rind Baba]

  menatvar skm baaz wash Nice sharing

[skm]

Background:-
          When all of the provinces of West Pakistan were merged into one unit, Nawab Nowroz Khan took up arms to resist this move and went into the mountains. Balochistan's Great Revolutionary Poet known as the "Malik-ul-Shuraa"  Gul Khan Nasir saw a small ray of hope  in Nawab Nowroz's rebellion for bettering the situation in Balochistan. In this poem Gul Khan Nasir compares this ray of hope to a fluttering bougie or a candle. This is one of Gul Khan Nasir's most famous poems and has been translated into Urdu by Faiz Ahmed Faiz and Russian by Rasoul Hamzatov.

Mir Gul Khan Nasir - Deewa

[skm]

Mir Gul Khan Nasir - Quatrains

[skm]

Mir Gul Khan Nasir - Quatrains 2

[skm]

Mir Gul Khan Nasir - Quatrains 3

[skm]

Mir Gul Khan Nasir Balochi Poem - Halaamor

[skm]

Mir Gul Khan Nasir - Hay Zarr

[skm]

Ghulami i Shap - Mir Gul Khan Nasir

[MIR JIHAND BALOCH]

منءَ بُگُش (بلوچی)۔

مُجاھداں پہ فلسطینءِ تئی دِلءَ دردِنت
کہ شاہِ اُردنءِ تیرانی بیتگنت شکار
گریوگائے: مسلماناں کُشت مسلمانان
پہ موتک و ماتنءَ لَڑ بستگئے درھدیں گپتار
منءَ قبول کہ شاہ اُردنءِ نہ کُرت شرّین
گھریب و بَزّگیں واھرانءَ گیھتہ پہ کُشتار
بلے منءَ تو بگوئش شاعر سوشیالسٹی
چی بیتہ جُرم بلوچانی، کُرتگھت یلگھار
سیاھیں پئوج شُمے رُنبِتگ چو مور و مَدّگ
سرا بلوچانی پہوال و بے دریں یکبار
نہ تنیا توپ و مشین گنّاں کارمرز کُتنت
لتاڑِتنت ھم گھریباں گوں سیبر و بمگوار
سپیتیں ھیلیاں، ایرانی بادشاہءِ کومّک
گرئندگاں گوں سرءَ زُرتنت کیچگ و کوھسار
نہ لوگ اِشتنت بلوچاں پہ، مال و نئے مڈی
زِراب داتنت درودشت و بیدہ و بازار
مں ہر گوئرءَ چہ مُج و دھیتاں رُستنت گورستان
مں ہر گوئرءَ سر و ھڈّانی لَگِّتنت انبار
کجا اتے تؤ ھمے روچاں، او دپ دڑیں شاعر!
زمینءِ چیرءَ، یا بُرز آسمانءِ مں اِستار
یا تئی گُمانءَ، بلوچ کلمہ گو نبیۖءِ نہ اِنت
جہُود و ترسا و بقّالے، ناھُدائیں کُفار
یا تئی گُمانءَ بلوچ مردُمے شمار نہ بیت
بَہُوشے کپتہ مں دشتاں چو ناپوھیں سَہدار
شمے پہ کار و کشارءَ دوپادیں اولاکے
چو گوک و اُشتِرءَ ہرجا بَرِِت، کنہتّی مہار
نہ اِنت چوش اگاں، تو بگوئش کہ یک روچے
مئے قتلِ عامءِ خلافءَ تو بُرز کُتئے کوکار
کدی تو گوئشتئے: بلوچ زندگیءِ حقدارِنت
چو یک براتےءَ کپتگ منی دشت و دیار
کدی چو جالبءَ پمّا دو ارس گوارینتئے
کدی مئے کوش و کُشارءَ ، تو دیم کُرتئے تہار
وتءَ تو شاعرے زانئے اگاں، تہ گوش بدار
چوشاعراں طرحدارین تئی نہ اِنت کردار
مجاھداں پہ فلسطینءِ دِلپدردے مَزَن
بلے وتی کُشءِ توپانی نَشکُنئے ٹہکار
پچے گوں لنکُکءَ تو روچءَ چیر دَیَگ لوٹے
جہانے سئی اِنت کہ ہرجا شُما اِنت تھانیدار
مجاھدانِ فلسطینءِ حون رِھتکہ اگاں
تئی براتانی گوں بیتہ دست ھم تکرار
مجاھدے اگاں عمّانءَ تیر وارتہ گوئرءَ
تئی براتئے تُوپکّءَ کشّہتگ شیکار
کُجام دپءَ گوں تو، او قاتلانی پربندوک
نین نِشتہ گوں عرباں ماتنءَ کنئے اِظہار
تو آئی پاگءَ مگِند، تئی وتی بُن اِنت دامُن
تو آئی آسءَ چی توسینئے، وت سُچئے چو پَلار
اے سوشلزمءِ تئی جار و اے تئی مُلائی
نہ ما بلوچاں گزربیت نہ شام و رومءَ بَکار
جہانءَ باز گوں مندر و پریباں وارت و شُتہت
وتی نیں دستاں بِدارِت نصیر بیتہ ھُشار


(۲۰، مارچ ، ۱۹۷۷۔۔ سینٹرل جیل حیدرآباد)