Non-Baluchi Litrature در بلوچی زبانانی ادب > فارسی Persian

Learn Baluchi Grammar in Farsi

(1/2) > >>

Zahida Raees Raji:

اسم

اسم كلمه ایست كه برای نامبردن كسی يا چيزی بكار ميرود مانند

drahč   درخت
ketáb    كتاب

 اسم جمع

.ميباشد án علامت جمع در بلوچی

drahčán   درختها   
ketábán    كتابها               

اگر اسم به á ختم شود معمولاً در حالت جمع از حرف ديگری برای راحتی تلفظ استفاده ميشود مانند

warná                                           مفرد) جوان)

warnáán, warnáyán,  warnáwán    جمع) جوانها)

معرفه و نكره
 اسم معرفه در بلوچی همانند فارسی هيچ علامتی ندارد.
اسم نكره با گذاشتن حرف í در انتهای اسم مشخص ميشود. مثال

gesí           خانه ای
ketábí        كتابی


كلمه يك نيز ميتواند قبل از اسم نكره واقع شود. در فارسی علامت جمع قبل از علامت نكره مي آيد مانند كتابهايی. در بلوچی معمولاً از فرم زير ه‌ستفاده ميشود 

yakk ketábí        يك كتاب

bázín ketábí        كتابهايی

    ممكن است نشانه وحدت يعنی عدد يك نيز باشد مانند í حرف

heyk dánagí panč tuman     تخم مرغ دانه ای پنج تومان


حالت اسم
حالت اسم عبارت است از عمل نحوی اسم در ساختن جمله. ا‌سم در دستور زبان بلوچی دارای سه حالت مختلف ميباشد: مستقيم، غيرمستقيم و ملكی. اسم در حالت مسقيم هيچ علامتی ندارد ولی در حالت غيرمسقيم و ملكی پسوند اسمی ميگيرد. مثال

 

پسوند اسمی
 
 
 مستقيم
 غيرمستقيم
 ملكی
 
مفرد
 --
 á/árá
 ey
 
جمع
 --/án
 áná
 áni
 

 

ketáb wánag but           كتاب در حالت مستقيم (مفرد)                       كتاب خوانده شد

ketáb wánag butant     كتاب در حالت مستقيم (جمع)                     كتابها خوانده شدند

ketábá beyár                كتاب در حالت غيرمستقيم (مفرد)                             كتابرا بياور 

ketábáná beyár           كتاب در حالت غيرمستقيم (جمع)                            كتابهارا بياور

ketábey bahá                كتاب در حالت ملكی (مفرد)                                قيمت كتاب

ketábáni bahá             كتاب در حالت ملكی (جمع)                              قيمت كتابها     

حالت مستقيم

اسم در حالت مستقيم هيچ علامتی ندارد ولی معمولاً به اسم در حالت مستقيم و جمع، علامت جمع نيز اضافه ميشود

الف:‌ ‌ اسم بعنوان فاعل (مفرد و جمع) در زمان حال و آينده
چنانكه در مثال زير ملاحضه ميشود، اسب در هر دو حالت مفرد و جمع بدون پسوند اسمی است و فقط از روی پسوند فعل ميشود تشخيص داد كه اسب مفرد است يا جمع

Aps tačit                        مكرانی)     اسب می تازد)

Aps tačant                    مكرانی)    اسبها می تازند)

Apsán tačant                مكرانی)    اسبها می تازند)

 

ب: اسم بعنوان موصوف قبل از فعل "بودن " 

Á mardom mallemí ent.         آن شخص معلم است

(پ: اسم بعنوان فاعل افعال لازم (برای تمام زمانها

Gáři šot                         قطار رفت   

Gáři šotant                    قطارها رفتند

Gářián šotant                 قطارها رفتند 

Gáři rowt                        قطار  ميرود     

Gáři rawant                 قطارها ميروند

Gářián  rawant             قطارها ميروند

(ت: مفعول مستقيم در زمان گذشته  (فقط در لهجه مكرانی

1- Ahmadá ketáb hassaná dát            احمد كتاب را به حسن داد

2- Ahmadá ketáb hassaná dátant        احمد كتابها را به حسن داد

چنانكه ملاحظه ميشود "كتاب" دارای هيچگونه علامت مفعولی و يا علامت جمع نيست و فعل جمله كه در مثال دوم بصورت سوم شخص جمع بكاررفته با فاعل جمله يعنی احمد (سوم شخص مفرد) در تطابق نبوده و درواقع بيانگر جمع و يا مفرد بودن مفعول مستقيم، دراينجا "كتاب" ميباشد

 حالت غيرمستقيم

اسم در حالت غيرمستقيم دارای علائم árá, á  ميباشد.

الف: اسم بعنوان مفعول مستقيم در زمان حال و آينده

Júdá haspá táčínit         جودا اسب را می تازاند

 

(ب: اسم بعنوان مفعول غيرمستقيم (در تمام زمانها

Ahmad ketábárá hassaná dát               .احمد كتاب رابه حسن داد   

Ahmad bándát ketábá hassaná dant    .احمد فردا كتاب را به حسن خواهد داد

دراين مثال احمد فاعل، كتاب مفعول مستقيم و حسن مفعول غيرمستقيم ميباشد. در فارسی فرق بين اين دو نوع مفعول در جمله باعلائم را و به
مشخص ميشود، در بلوچی (سرحدی) بوسيله   árá و á.

(پ: اسم بعنوان فاعل فعل متعدی (در زمانهای گذشته

Áyiá ketáb bort                ارگاتيوفرم در لهجه مكرانی)    او كتاب را برد)

Morgá bál kort                پرنده پرواز كرد

 

ت: اسم بعداز حروف اضافه

Á gún gářiá yaht               او با قطار آمد       
 

ث: برای نشاندادن جهت

bázárá              به بازار
šahrey nímagá     بسوی شهر
 

حالت ملكی

اسم در حالت ملكی دارای علائم áni, ey برای مفرد و جمع ميباشد.

مثال

 ges     (پسوند اسمی      (خانه
 
 
 مستقيم
 غيرمستقيم
 ملكی
 
مفرد
 ges
 gesá   /  gesárá
 gesey
 
جمع
 ges /  gesán
 gesáná
 gesáni
 

 

Ges ďalet              (خانه فروريخت   (سرحدی

Ges ďaletant            خانه  ها فروريختند

Gesán ďaletant          خانه  ها فروريختند

Gesá bahá bekan         خانه را بفروش

Man gesárá bahá kort    من خانه را فروختم

Man gesáná bahá kort    من خانه هارا فروختم

Gesey bahá               قيمت خانه

Gesáni bahá             قيمت خانه ها

 

 

1   oblique

2   Ergative  فرم ارگاتيو مكرانی در فصلهای آينده مورد بحث قرارخواهدگرفت
Source: eurobaluchi

Zahida Raees Raji:

قيد
قيد كلمه يا عبارتيست كه چگونگی انجام يافتن فعل را بيان ميكند

 

قيد زمان

 

پريروز  paríri, payri  ديروز  zi, ziki امروز  marúči
 پس فردا púši  فردا  bándát سال آينده núkín sál
امشب  šapi  ديشب  dúši   ماه قبل gwastagín máh
كی  چه موقع kadi اكنون الان hannun ازنو šanúk   
هرگز  hečbar  هميشه  وقتيكه harwaxt هميشه  modám
    هميشه  وقتيكه harwahd هرگز هيچوقت hečwaxt

 

 

قيد مكان

 

 

اينجا  edán  زير  čírá  پشت  poštá
آنجا  ádán, údán  روی  sará  نزديك  nazziká 
جلو  dímá  پايين  jahlá  داخل  tahá 
عقب  padá  بالا  borzá  خارج ďanná

 

 

 قيد حالت

 

 

پياده  pyádaká  تند،سريع trond  شايد  balkín 
نشسته  neštaká  كند karár  سريع  tíz 
ايستاده   úštátaká كند lahm  خيلی  báz, sakk

 

 

مثال

 

kásom trond šot.         قاسم سريع رفت

 

kásom báz trond šot.    قاسم خيلی سريع رفت

kásom sakk trond šot.   قاسم خيلی سريع رفت

 

kásom pyádaká šot.     قاسم پياده رفت

-----------------------------------------------

١   سرحدی

 ٢  مكرانی   

Zahida Raees Raji:

حروف اضافه

 

پيشواژه

 

ša, ča, ez     ١    از                ča marúči, ez emrúz            از امروز

ta, tán                تا                ta bándát                              تا فردا

gún, gwa         با                gún sangatán                        با دوستان

pa, par           او               par áyi                                  برای او   

bí               بی، بجز، بدون                 

geyr, qeyr        جز

 

 

 

 

پسواژه

 

بعد از اسم دارای علامت ملكی

 

dimá         جلو            lúgey dímá            جلوی خانه

padá         پشت           rommey padá  ٢    پشت سر جمعيت   

čírá            زير          mízey čírá               زير ميز

sará             روی        diwáley sará            روی ديوار

jahlagá                    kúhey jahlagá

borzagá

poštá            پشت        kúhey poštá             پشت كوه       

keneká      پهلو، كنار      mani keneká         كنار من 

nímagá        بسوی         bázárey  nímagá     بسوی بازار


 

حرف ربط

 

 حرف يا كلمه ايست كه دو كلمه، دو عبارت يا دو جمله را بهم می پيوندد.

 

ke                                                 كه

o                           و                  man o ta        من و تو

bale                     ولی

albat                  حتماً، ‌البته ً

čúnke                 چونكه

pahamíšá  ٣      ازاينرو

yá .. yá                                   ya syáh ya espít                   يا سياه يا سفيد

če .. če                چه...چه            če belúťit če malúťit         چه بخواهد چه نخواهد

ham .. ham         هم...هم            ham í ham á                         هم اين هم آن

na .. na               نه...نه             na í na á                               نه اين نه آن

 

------------------------------------------------------------

١   ša سرحدی، ča  مكرانی، ez  سراوانی

٢  rombey padá

 ٣  سرحدی، pamešká مكرانی

Zahida Raees Raji:

مصدر


مصدر كلمه ايست كه بر انجام كاری يا نسبت حالتی بدون درنظرگرفتن زمان يا شخص دلالت كند، مانند رفتن،گفتن، بردن و آمدن. در بلوچی دو نوع مصدر وجود دارد مصدر حال (مكرانی) و مصدر گذشته (رخشانی).



مصدر حال


مصدر حال در لهجه مكرانی بكارميرود و علامت آن ag ميباشد، مانند kapag "افتادن". با حذف علامت مصدری كلمه ای كه باقی می ماند ريشه حال فعل يا "بن حال" ناميده ميشود.

 

مصدر حال
   

بن حال
rawag      

رفتن
   raw             
janag      

زدن
   jan             
kapag        

افتادن
   kap               
warag     

خوردن
   war             
laggag     اصابت كردن    lagg
ostag     برخاستن    ost

 

مصدر گذشته
 

در لهجه رخشانی بكاررفته و علامت آن en ميباشد، مانند  kapten  " افتادن". پس از حذف علامت مصدری كلمه ای كه باقی ميماند ريشه گذشته فعل يا "بن ماضی" ناميده ميشود، زيرا تمام زمانهای گذشته از آن مشتق ميشوند. بن ماضی فعل در بلوچی همانند فارسی با سوم شخص مفرد ماضی ساده يكسان است.

در فارسی فقط مصدر گذشته وجوددارد و مصدر حال اگر هم وجودداشته ازبين رفته است. بعنوان مثال روش، گويش، بينش، كنش، بويش، پرش، جهش، زنش و ... كه اسم مصدر ناميده ميشوند شايد مصدر حال بوده اند. رونده، گوينده، كننده، بوينده، بيننده، پرنده، جهنده، زننده از مشتقات اين مصدرها ميباشند.  (١)

 

مصدر گذشته
   

بن ماضی
   

ماضی ساده
šoten      

رفتن
   šot      رفت
jaten      

زدن
   jat      زد
kapten        

افتادن
   kapt        افتاد
wárten     

خوردن
   wárt     خورد
laggeten     اصابت كردن    lagget     اصابت كرد
ostáten     برخاستن    ostát     برخاست
 

رابطه بن حال و بن ماضی

گروه اول

كه در آن بن ماضی با افزودن يكی از پسوندهای (t, et, át) به انتهای بن حال ساخته ميشود. اين قاعده برای بيش از نيمی از افعال صدق ميكند. (٢)

                                                                                               

مصدر حال  -->
   

بن حال  -->
   t, et, át   -->    بن ماضی   -->    en     -->     

مصدر گذشته
kapag     افتادن     kap    kap +t    kapt    kapt+en    kapten             
gwapag  بافتن    gwap    gwap +t    gwapt    gwapt+en    gwapten
čárag   نگاه كردن    čár    čár +et    čáret    čáret+en    čáreten
laggag   اصابت كردن    lagg    lagg+et    lagget    lagget+en    laggeten
ostag      برخاستن    ost    ost+át    ostát    ostát+en    ostáten

 

گروه  دوم

مصدر حال و مصدر گذشته كاملاً متفاوتند مانند ديدن (gendag, disten)  و رفتن (rawag, šoten) .

Man gendán         (من می بينم   (مكرانی

Man a gendin       (من می بينم   (سرحدی

Man dist                من ديدم

 

Á rawant              (آنها می روند (مكرانی

Á a rawant           (آنها می روند (سرحدی

Á šotant                آنها رفتند   

گروه سوم

بن ماضی شكل تغييريافته بن حال است مانند شدن (barag, borten)، رفتن (٣) (rawag, rapten) و زدن (janag, jaten)

 

مصدر حال    →
   

بن حال  →
      →    بن ماضی   →    en    →     

مصدر گذشته
janag     زدن    jan    jan -n + t    jat    jat+en    jaten             
barag   بردن    bar    bar (a→o) +t    bort    bort+en    borten
rawag   رفتن    raw    raw (w →p)+t    rapt    rapt+en    rapten

************
مصدر فارسی    مصدر رخشانی    بن ماضی    رابطه بين بن ماضی و بن حال    بن حال    مصدر مكرانی
باختن    báhínten    báhínt    

 + t
   báhín    báhínag
فرورفتن    boďďeten    boďďet    

 + et
   boďď    boďďag
بريدن    borreten    borret     + et    borr    borrag
بردن    borten    bort    (a → o) + t    bar    barag
شدن    buten     but      (aw →u) + t

(ow → u) + t

(ay → u) + t
   

baw

bow

bay
   bawag bowag  bayag
بازكردن    bújeten    bújet     + et    búj    bújag
نگاه كردن    čáreten    čáret     + et    čár    čárag
چراندن    čárínten    čárínt     + t    čárín    čárínag
چريدن    čareten    čaret     + et    čar    čarag
تكان دادن    čánďínten    čánďínt     + t    čánďín    čánďínag
چيدن    četen    čet    (-n) + t     čen    čenag
بوسيدن    čokketen    čokket    + et    čokk    čokkag
دادن    dáten    dát    (ay → á) + t    day    dayag
نگهداشتن    dášten    dášt    (r → š) + t    dár    dárag
پاره كردن    derreten    derret    + et    derr    derrag
ديدن    disten    dist    --------    gend    gendag
دزديدن    dozzeten    dozzet    + et    dozz    dozzag
دوختن    dohten    doht    (úč → oh) + t    dúč    dúčag
دوشيدن    dúšeten    dúšet    + et    dúš    dúšag
 آويزان كردن    dranjeten    dranjet    + et    dranj    dranjag
 قطع كردن    ďaleten    ďalet    + et    ďal    ďalag
گشتن    gašten    gašt    (rd → š) + t    gard    gardag
 گرفتن    gepten    gept    (r → p) + t    ger    gerag
 قطع كردن    goďďeten    goďďet    + et    goďď    goďďag
 گريستن    gríten    grít    (-w) + t    gríw    gríwag
باريدن    gwáreten    gwáret    + et    gwár    gwárag
بافتن    gwapten    gwapt    + t    gwap    gwapag
گذشتن    gwasten    gwast    (z → s) + t    gwaz    gwazag
گفتن    gwašten    gwašt    + t    gwaš    gwašag
خنديدن    handet en/ kandeten    handet / kandet    + et    hand / kand    handag / kandag
گذاشتن    hešten    hešt    (ll → š) + t    hell    hellag
جويدن    jápten    jápt    (aw → áp) + t    jaw    jawag
jáeten    jáet    (aw → á) +et    jaw
زدن    jaten    jat    (-n) + t    jan    janag
سرفه كردن    jakketen    jakket    + et    jakk    jakkag
افتادن    kapten    kapt    + et    kap    kapag
كشيدن    kaššeten    kaššet    + et    kašš    kaššag
كردن    korten    kort    (an →or) + t    kan    kanag
كوبيدن    koťťeten    koťťet    + et    koťť    koťťag
اصابت كردن    laggeten    lagget    + et    lagg    laggag
لغزيدن    lagošten    lagošt    + t    lagoš    lagošag
لرزيدن    larzeten    larzet    + et    larz    larzag
خواستن    lúťeten    lúťet    + et    lúť    lúťag
 پذيرفتن، تييدكردن    manneten    mannet    + et    mann    mannag
مكيدن    mečeten    mečet    + et    meč    mečag
mehten    meht    (č → h) + t
مردن     morten    mort    (e → o) + t    mer    merag
درگيرشدن    meřeten    meřet    + et    meř    meřag
ماليدن    mošeten    mošet    + t    moš    mošag
نشاندن    nádínten    nádínt    + t    nádín    nádínag
نوشتن    newiseten    newiset    + et    newis    newisag
برخاستن    ostáten    ostát    (t → tá) +t    ost    ostag
پختن    pakketen    pakket    (č → kk) + et    pač    pačag
pahten    paht    (č → h) + t
pohten    poht    (ač → oh) + t
 رعايت كردن    pajjeten    pajjet    + et    pajj    pajjag
گدايی كردن    penďeten    penďet    + et    penď    penďag
 تحمل كردن    pojjeten    pojjet    + et    pojj    pojjag
 فرورفتن    potreten    potret    + et    potr    potrag
 شكستن    prošten    prošt    + t    proš    prošag
شكاندن    prúšeten    prúšet    + t    prúš    prúšag
 ريختن (لازم)    rehten    reht    (č → h) + t    reč    rečag
ريختن  (متعدی)    ríčeten     ríčet     + et    ríč    ríčag
پروراندن    rúdínten    rúdínt    + t    rúdín    rúdínag
پاره شدن    sesten    sest    (n → s)+ t    send    sendag
تكان خوردن    soreten    soret    + et    sor    sorag
 تكان دادن    sorínten    sorínt    + et    sorín    sorínag
سوزاندن    súčíneten    súčínet    + t    súčín    súčínag
     šapeten    šapet    + et    šap    šapag
پرت كردن    šánten    šánt    + t    šán    šánag
شستن    šošten    šošt    (úd → oš) + t    šúd    šúdag
رفتن    rapten    rapt    (w → p) + t    raw    rawag
تازاندن    táčínten    táčínt    + t    táčín    táčínag
تاختن    tačeten    tačet    + et    tač    tačag
ترسيدن    torseten    torset    + et    tors    torsag
ترساندن    torsínten    torsínt    + t    torsín    torsínag
توانستن    towánten    towánt    + t    towán    towánag
تركيدن    trakketen    trakket    + et    trakk    trakkag
 تركاندن    trákínten    trákínt    + t    trákín    trákínag
trakkínten    trakkínt    + t    trakkín    trakkínag
خواباندن    wápínten    wápínt    + t    wápín    wápínag
خواندن    wánten    wánt    + t    wán    wánag
خوردن    wárten    wárt    (a → á)+ t    war    warag
خوراندن    wárínten    wárínt    + t    wárín    wárínag
خواباندن    wapínten    wapínt    + t    wapín    wapínag
خوابيدن    wapten waspeten    wapt waspet    (-s)+ t    waps wasp    wapsag waspag
ايستادن    úštáten    úštát    (t → tá) +t    úšt    úštag
ايستاندن    úštaínten    úštaínt    + t    úštaín    úštaínag
آوردن    yárten    yárt    + t    yár    yárag
آمدن    yahten     yaht      (áw → ah) + t    yáw     yáwag

yáyag
(áy → ah) + t    yáy
                         
دانستن    zánten    zánt    + t    zán    zánag
زاييدن    zaten    zat    + t    za    zaag
زاياندن    zaínten    zaínt    + t    zaín    zaínag
برداشتن    zorten    zort    (ú → o) + t    zúr    zúrag
                         
     ďáh dáten                   ďáh dayag
     seťť korten                   seťť kanag
     jopp korten                   jopp kanag
                         
                         
                         

---------------------------------------------------------------------

 ١    امينی. صادق: دستور زبان فارسی 
 ٢    A Course in Baluchi,      (Montreal 1969)   Barker, A. R. and Mengal, A. K
٣-  مصدرگذشته rapten كه درواقع شكل تغيير يافته مصدر حال rawag ميباشد فقط در لهجه سراوانی و سرحدی جنوبی بكارميرود. ساير لهجه ها مصدر گذشته šoten را بكار ميگيرند.

Zahida Raees Raji:

صفت

 

صفت كلمه ايست كه حالت و چگونگی اسم را بيان ميكند و اسمی كه همراه صفت آمده و توسط آن وصف ميشود، موصوف خوانده ميشود.
 

sohr         سرخ، قرمز           zard            زرد              wašš        شيرين، خوب

bad            بد                    borz         بالا،بلند             jahl         پايين، كوتاه

 

Á kúh borz ent.         آن كوه بلند است

Síbán sohr ant.          سيبها قرمز هستند

 

 

صفت در فارسی نو بعد از موصوف می آيد، مانند كوه بلند. در بلوچی صفت قبل از موصوف واقع شده و پسوند ín نيز به انتهای آن اضافه ميگردد مانند كوه بلند  Borzín kúh.

Bágáni kabúdar sabzín, tuti zímel o wašš labzín  (كبوتر سبز باغها، طوطی زيبا و خوش لحن (بخشی از ترانه فيض محمد، خواننده بلوچ

 

صفت به تنهايی هم بصورت مفرد و هم جمع بكارميرود.
 

sohrín           قرمز                  sohrínán        قرمزها

borzín           بلند                   borzínán         بلندها           

 

صفت همراه موصوف بصورت مفرد بكارميرود حتی اگر موصوف جمع باشد.
 

borzín kúh         كوه بلند                      borzín kúhán     كوههای بلند   

sohrín síb       سيب قرمز                       sohrín síbán       سيبهای قرمز

صفت برتری

 

شيوه ساختن
 صفت   =  صفت برتری + ter

 

gehter  بهتر                     borzter  بلندتر                 ťuhter   بزرگتر

 

صفت عالی

 

شيوه ساختن
 صفت   =  صفت عالی + terín

 

gehterín  بهترين                     borzterín  بلندترين                 ťuhterín    بزرگترين

 

 

 

 

 صفت فاعلی

 

úk +  بن حال =  صفت فاعلی

 

صفت فاعلی
   

بن حال
   

مصدر حال
barúk      برنده    bar    

barag        بردن
newisúk   نويسنده     newis    newisag    نوشتن
báhínúk    بازنده    báhín    báhínag   باختن
gerúk       گيرنده    ger    gerag       گرفتن
yárúk      آورنده    yár    yárag       آوردن
eškonúk  شنونده    eškon    eškonag   شنيدن
gwašúk     گوينده    gwaš    gwašag     گفتن

 

 

 صفت مفعولی

 

بن ماضی  =  صفت مفعولی + a(g)

 

 

صفت مفعولی
   

بن ماضی
   

مصدر گذشته
borta(g)    برده    bort    

borten   بردن
jata(g)      زده    jat    jaten      زدن
kapta(g)   افتاده    kapt    kapten   افتادن
gepta(g)   گرفته    gept    gepten   گرفتن
sohta(g)   سوخته    soht    sohten   سوختن
rehta(g)   ريخته     reht    rehten   ريختن
nešta(g)   نشسته    nešt    nešten   نشستن


 

Navigation

[0] Message Index

[#] Next page

Go to full version