واجہ تنگی بلوچ،
سلام ءُ دروت
چہ دل ءِ جھولانکی ءَ شمئے منہ واراں کہ شما اے گرانبہائیں کدتاب باسک ءَ سرجمی ءَ دستاں گوں وت ایر کُت اَنت۔ انشاءاللہ پش کپتگیں تاکاں زوت ٹیک جناں ءُ کتابجاہ ءَ مان دئیاں تاں جتا جتائیں سرھال ءَ ابید اے کتاب یک سرجمیں کتابئے ءِ رنگ ءَ وانوکاں بہ رسیت
شمئے جہد الما ستا کرزایت
شمئے منہ وار
شمئے کستر
زاہدہ راجی
