پت ءُ مات ءِ حق, شائر : مولوی عبدالحق حقّانی پرومی

[Zahida Raees Raji]

پت ءُ مات ءِ حق

شائر : مولوی عبدالحق حقّانی پرومی
شوھاز کار: اصغر علی آزگ
کتاب ءِ نام : پور
تندجاہ : باسک لبزانکی دیوان ءِ کتابجاہ
www.baask.com

بیا ات منی بیلاں خاطروں کپتگ وسوسے
پُرّ ءُ سرکئیل انت حاطر ءِ پیما نہ بسے
اہلِ ایام ءَ گنداں پر نقصان ءُ نسے
چہ سد ءَ بلکیں بچیتگ زاناں یک گسے
چُک رومامبر بیت وت دل ءَ وش بیت ہرکسے
ٹوہ بیت چک ءُ پر وت گندایت دست رسے
نئے پت ءَ زنت ءُمادر ءَ چار ایت چو کسے
رُستگ ءُ انوں بوتگ ات جوانے ورنائے
پر وتا گند ایت قدرت ءُ شیری حملہ یے
نوں گوش ایت مات ءُ پت ءَ ھچ چیزے نئے
مات گنوکے ءُ پت پہ دیمے دیوانگے
چو کہ من شرّوں نیست ایشاں عقل ءُ زانگے
مات سر ءَ ڈول انت پت دل ءِ درد ءُ دانگے
مات ئی رودینیت پہ ہزار تکلیف ءُ جفا
گیریوک ءَ دنت ئی مات گْور ءُ گودان ءَ دپا
پانگ انت روچ ءَ واب ءُ آرامی نیست شپ ءَ
گش ایت روچے امید انت منی پر نقصان ءُ نپ ءَ
پت پمے چک ءِ ھاترا گرد ایت در پہ در
جاگہے پنڈ ایت جاگہے مالے پڈ ءُ سرا
وام کنت گوشت ءُ روگن ءُ چاہ ئی ہم شکر
کٹ انت کار ایت دنت گس ءَ فرزند تو بْور
چک کہ نادُراہ انت گیپت پت ءُ مات ءَ درد سر
شنک جنت مال ءُ اشتر ءُ زرّ ءُ گوک ءُ ھر
مال اُوں حیرات انت رب منی فرزند ءَ مہ بر
وقتِ سکّی ءَ من کناں کئی کِرّا گزر
گردشِ ایام انچوشیں دورے چست کنت
پیری بے ڈاہ ءَ کئیت پت ءُ مات ءَ پست کنت
دُرستیں اعضایاں گوں سر ءُ سرین ءَ سست کنت
حملہ اش کم انت نوں کجا توان اش رست کنت
کپتگیں کالا کئی غم ءُ درد ءَ درست کنت
کٹ اش برجاہ انت کئے دپی اژ گپّے جست کنت
چک سد ءَ یکے کہ نپت ءُ مات ءَ درست کنت
عزت اش زانت ءُ چہ وت اش بالا دست کنت
چک کہ نگبھتیں کنت پت ءُ مات ءِ ھزمت ءَ
وشدل ءُ آرام اش کنت کار ءُ زگمت ءَ
ھاتر اش وش کنت پر دو روچی ایں نوبت ءَ
چک دست گیر انت گوں پت ءِ پیری حالت ءَ
نہ قہر کنت مات ءَ نہ دمے رنجینیت پت ءَ
ہر دوکاں وش کنت یک مراگائے چہ وت ءَ
چہ چشیں چک ءَ وش بیہت خالق ناگت ءَ
کنت گناہانی درگزر بارت ئی جنت ءَ
آ چے بد بحتے کہ پت ءُ ماتاں زہر کنت
کمک اش رنجینیت دل اش چہ وت قہر کنت
زندگاں مال اش گوں وت ءُ لنڈاں بہر کنت
پر جن ءُ چک ءِ ھاترا مہر اش تہر کنت
بستگیں راجانی تہہاش شرم سار کنت
روزی ءِ تنگ انت ہر قدر گرد ایت کار کنت
طالع ئی چوٹ انت نوں بد ایں کار کنت
ربّ ءَ چشیں چک ءِ جاگہ ءَ گرمیں نار کنت
چک پت ءِ ساہ ءُ مادر ءِ نوری دیدگ انت
چک دل ءِ باغ انت پُر ہزار قسمیں نیوگ انت
رستگیں سول انت پر پت ءُ مات ءَ ساھگ انت
مات ءُ پت چک ءِ درست امیدانی جاہگ انت
تنگوہیں برات ءِ نشتگ پہ چک ءِ واہگ انت
گڑا چک نہ زانت آخر اے کئی زہم ءِ ساھگ انت
چک کہ چار ایت مات ءُ پت پل ءُ پانگ انت
حاصل ءُ بود اش پر مرادے دلمانگ انت
مات ءُ پت باغ انت چک ہما باغِ بلبل انت
چک ہما دْرچک ءِ حاصل ءُ وشبوئیں گل انت
شر بہ چار فرزند گْوستگیں روچاں چون ات ئے
نئے کہ گوں میری جرگہ ءُ رُمباں گون ات ئے
دست رسے نیست ات گوں وت ءُ پچّاں مین ات ئے
مادر ءَ بہ اشتین ات کجام راہ اے شون ات ئے
خالق ءِ منشأ ءُ رضا گون ات ہر دمے
مادر ءَ رودینت ءُ کت ئی جوانیں مردمے
نئے ترا فکر است ءُ دنیا ئی غمے
نئے گلے سوری گون ات ءُ سوگی ماتمے
شر بچار بیر ءُ باری انت دنیا ءِ ھبر
تو وتی باری عاجزیں گْوازینتگ مگر
نوں ہمیشانی باری انت سُد ات است اگر
تو پمے روچاں شر بچار قدر اش اے پسر
ھاتر اش گاھے دوست مدار مال ءُ جان ءُ سر
سر جمیں مال اش سر بکن تاکہ ھشک ءُ تر
اختیاردار اش کن پدا دیم اش مان متر
اے چہ کجا کار انت پر وتا عزیزے دگر
حضرت ءَ تحقیقے بیان کرتگ شیعت ءِ
گر امیدوار انت ہر کس ئے رب ءِ رحمت ءِ
گر کن انت تعروض تو بہ گر شگر ءُ منّت ئے
پر وتی دستاں تو بکن کار ءُ ھزنت ئے
پہ نشاران اش دور مدئے پیری حالت ئے
تو دل ءِ بندوک ءُ پشت ءُ پارت ئے
تو ہمے روچانی اُمیت ءُ گلزار ات ئے
لائق انت چک ءِ پر پت ءُ مات ءِ ھاتر ءَ
کنت فدا مال ءُ ہم وتی سلطانیں سر ءَ
چو کہ اسماعیلؑ کت گون آ ابنِ آذر ءَ
داتگ ئی ایشی سر پت ءِ حکم ءِ ھاتر ءَ
امتحان پاس کرتگ ہما شیریں گرہ بر ءَ
چک بزان بندیگ انت پت ءُ مات ءِ محشر ءَ
نئے پت ءَ قہر کنت نئے بہ رنجینیت مادر ءَ
بلکیناں دور بیت ناگہاں حقّے تئی سر ءَ
کرتگ حقّانی حق پت ءُ مات ءِ پدّر ءَ
پر ہما چک ءَ دانش ءُ عقل ئی است سر ءَ
پنت نہ کنت کار گوں بُندری بدبھت ءِ گْور ءَ
گوہریں پنت ئی گر بدئے روچے سد بر ءَ
***