آزمانک: ……بے وانکی ءِ دمک ءَ
آزمانکار: ………….هسابجار

من وهدیے اولی براں کہ ادا اتکگ ات آں ، تہ زند وتی پیش ءِ داب ءَ گوں وتی ہر روچیگیں گزران ءِ هساب ءِ سُر ءُ پُران ات – هچ سما نہ کپت کہ روچ شپاں ءُ شپ ماں روچاں مٹ بوآن ات انت –
یہبر ءَ زند ءِ روچ شپ کپاں بوت انت – روچ ءِ براه اندیم بوآں بوت انت – لیبجائی ، پندجاه – نہادی ، دگ ءُ میتگ انسراں بوت انت – چے سُہب ، چے بیگاه چے سیل ءُ چے شپانی سواد ءُ سنگتانی کیپ ءُ مجلس ، هچی پشت نہ کپت –
بس پشت کپت تہنائی گوں یک کوٹی ءَ – اگاں من دروگ مہ بنداں تہ وتی زند ءِ یک کسانیں بهریے ، بهر کجا چیزیے روچ یک تنک ءُ تہاریں کوٹی یے ءَ گوازینتگ ات –
بلے چو تکانسر نہ ات آں کہ مرچی آں ، من زانتگ ات – اے ایوکی اداروکی ئیت – دلجم ات آں کہ زند پدا هما وتی دروشم ءَ مانیت – من اے کوٹی ءَ نہ مراں-
بلے اے انیگیں ایوکی اے ابیتکی ءُ مرگ ءِ تُرس ءَ دل چیر ء پُپاں انت –
ناں روتاک وانگی اَنت ءُ ناں ریڈیو گوشدارگی اَنت ءُ ناں ٹی وی ءُ اے دگہ رسانکدری تک چارگی اَنت – ہر نیمگ ءَ مرگ ءِ هال ءَ ابید دگہ هچی نیست –
بہ گندئے اے وبا هینچک نہ انت – بلے رسانکدر ءِ پجی ءَ چاگردی رسانکدر چہ ءُ گنتر بیمناک انت – فیسبک ءُ وٹساپ ٹیوٹر انسٹاگرام ہر کجا کہ چم کپت انت – تہ مرگ ءَ ابید دگہ هچی نیست اِنت – یکے مرگ ءِ بیمناکیں پاتراپ ءُ دومی اے ایوکی ءَ من دم توس آں – ناں دل وانگ ءَ پِر انت ءُ ناں دگہ کاریے ءِ کنگ ءَ دل گُشگ ءَ انت –
اے مرگ جاوریں زند ءُ اے ایوکی ءِ مُلما کنگ ءَ اگاں چیزیے پہ من پش کپتگ تہ آ انت ، یک تواریے یک کوکاریے کہ یہبر ءَ الگاش کنت ءُ سرجمیں بلڈینگ ءَ زر ءَ زیریت – ” کرونا کرونا “
ءُ من ءَ گوں وت گیروشگ کنت –
بندات ءَ کہ من ادا اے کوٹی ءَ اتکگ ات آں تہ اے توار پہ من سک بیمناک ات – ءُ مُردنی انت من ءَ سک تُرس اَت – من نزانت کہ چے گُشگ ءَ اِنت – آ وتی ماتی زبان ءَ زاه دیاں ءُ دروازگاں لگت جناں گوزت ا- همیشی ءِ تُرس ءَ من بہ دروازگ پچ ءَ یل نہ دات – شپ بند کت –
من مدام جیڑ ات کہ اے گنوک ءَ پرچہ ادا جاگہ دیگ بوتگ ؟ … پرچہ درئےِ نہ کن انت ؟
سرجمیں بلڈینگ ءِ مردم اشی ءَ بے وار کتگ انت – ناں شپ زانت ناں روچ مال ءُ مت ئےِ کوکار الگاش انت –
اے بلڈینگ ءِ همینچک کہ پلیٹ انت اشی ءِ تہ ءِ مردم کل ڈنی انت – اے ملک ءِ وتی کس نیست – بید ء همے یکیں گنوک ءَ –
یک روچے من همے بلڈینگ ءِ پانپان ءُ کارگزار کہ یک پیریں بنگالی یے ات – من پُرس ات کہ کماش ! اے مرد کئے انت ءُ ادا چون نشتگ ؟
پیر مرد ءَ یک آه سردیے کش ات ءُ گُشت : ” بابا اے مرد یک هستو مند یے بوتگ اشی ءِ مال ءُ دولت هسابی نہ بوتگ انت – اے وتی ملک ءِ نیم بادشاه بوتگ -هدا بادشاهے آ وتیگاں کنت – شاهاں گدا ءُ گدا آنی شاه کنگ آئی ءِ دست ءَ دیر نہ بیت – اشی ءِ یک اجبیں هادت ئےِ بوتگ – همک سال ءِ اولی روچ ءِ دارگ ءَ اشی ءَ وتی سرجمیں کہول زرتگ همراه ءِ وتی کلیں مال ءُ ملکتاں ، یک شاہی میلے بوتگ ئے همائی ءَ سوار بوتگ ماں زر ءَ شُتگ ءُ همود ءَ آ شپ ئےِ روچ کتگ ءُ برے ماهے ءَ جل اتگ ءُ برے هپتگے ءَ ، انچیں بر بوتگ دومی روچ ءَ هم پدا واتر اتگ –
همے وڑا مرچی ءَ چہ پانزده سال پیسر پہ نوکیں سال ءِ وش اتکی ءَ شُتگ انت زر ءَ همود ءَ میل ویلے ءَ گپتگ اشی ءِ سرجمیں کهول گوں همراه ء مال ءُ ملکتاں زیر آپ بیتگ انت – هدا ء کدرتاں اے رکهتگ ماهیگی لانچے ءَ دست کپتگ ءُ آؤرتگ ئےِ گوں پدا هما انت سر ء وت نہ انت – من وت اشی ءِ لوگ ءَ کار ءَ بیتگ آں – اے سال ءَ کہ اے زر ءَ روت تہ من چُٹی آں بیتگ آں ، منی برات ئےِ کہ اشی ءِ لوگ ءِ کنوری بیتگ آ هم مرتگ گوں همیشی ءِ کہول ءِ پجیگ ءَ – اے ادا روڈانی سرا ویل بیتگ اشی ءِ جاگہ مال ءُ ملکت اشی ءِ هیّاریں سیاد ءُ وارساں پہ رپک ہنر بُرتگ ءُ وت شاهی شاهان اَنت اے بزگ ءَ پہ ادا همے یکیں بلڈینگ پشت کپتگ کہ من اشی ءَ ، ءُ همے بلڈینگ ءَ چار ءُ گزار کنگ ءَ آں – اے بلڈینگ ءَ هم اشی ءِ سیاد برگی بوتک انت – بلے اشی ءِ یک شرابی وکلیں سنگتے هست آ هم همیشی ءِ وڑیں سکیں سیریں مردمے ، بلے آ ادا نہ بوتگ ڈنی ملکاں بوتگ ، پدا کہ اتکگ گڑا همائی ءَ اشی ءِ سیادانی دیم داشتگ ءُ اے بلڈینگ روگ ءَ نہ اشتگ –
نی اے همدا بلڈینگ ءِ گُڈی منزل ءَ چت ءَ نشتگ آ دگہ کل مردماں کرایہ گون انت – من اشی ءِ چار ءُ گزار کنوکاں ءُ بلڈینگ ءِ –
اے کس ءَ هچ نہ کنت بس تریت ءُ وتی میل ءَ زاه دنت اشی ءِ میل ءِ نام بوتگ ” کرونا ” انی کہ اے وبا اتکگ اشی ءِ نام هم کرونا انت – پمشکہ دراہیں روچ ءَ کوکار کنت – ” کرونا کرونا “
بریے بریے هنجو گنوک بیت کہ هچ نچاریت وت ءَ جنت ءُ پروشیت – باز براں بازیں سِرّگ ءُ کپگاں بُرز ءَ چہ کپگی هم بوتگ ” –
روچ ء هما روچ ءَ اے بیم آماچیں تہنائی ءَ اے ابیتکیں کوٹی ءِ تہ ءَ منی مُلما کنوک همے توار انت کہ من ءَ مُلمائے کتگ – آ چہ چت ءَ کوکار کنت ” کرونا کرونا ” من چہ وتی کوٹی ءِ تہ ءَ چہ کہ بلڈینگ چت ءِ چیر ءِ دومی منزل ءَ انت – پسو دیاں ” کرونا کرونا “-
پدا آ داں دیراں وتی ماتی زبان زاه دنت کوکار کنت دروازگاں لگت جنت انت سِرّیت ءُ کپیت – همے هساب ءَ منی ایوکی ءَ همراهے گون کپیت ءُ ابیتکی ءُ بے تواری ءَ برمشے گویاک بکشیت ءُ من ملما ءَ باں –
بلے مرچی من سُہبیگیں آں همے توار ءِ ودار ءَ یاں – منی گوشاں نہ کپگ ءَ انت – من سک ابیتک آں بے چاڑاں ، گُش ئے منی چیز یے گار انت –
من وهدیے وتی پلیٹ ءِ دریگ ءَ سر کش ات – کہ منی اے ایوکی ءَ وهد تیلی ءِ یک بهریے ، همے دریگ ءَ گوں بندوک انت – کہ ڈن ءِ درآیگ سرکار ءَ چٹا بند کتگ – همے کہ بیگاه بیت تہ من داں دیراں همے دریگ ءِ دپ ءَ مہتل باں ڈن ءَ کوهانی دامن ءِ ابیتکیں دگ کہ گوستگیں ده ءُ پانزده روچاں ساری رنگ رنگیں گاڑی ءُ موٹلانی کتار نہ سستگ ات ءُ منی دیم پہ دیم ءَ گوں وڑ وڑیں درچک ءُ پُل ءُ چُکانی شیکو ءُ لیبوکاں سرچکاریں ، وهدیے جهل بیگاهاں داں شپ ءِ نسپ ءَ مردمانی سُرندو بوتگ ، هورکیں سیلجاه ءُ ویراندگیں نہادی ءُ درچکانی ندارگاں چاراں وتی تہ ءِ ویراندگیں جنگل ءَ سبزین آں –
وهدیے من دریگ ءِ دپ ءَ اوشتات آں داں جہل ءَ سرکاری مردمانی مچی یے ات ءُ امبولنسے هم اُوشتاتگ ات – پیر مردیں بنگالی گریوگ ءَ ات –
https://youtu.be/tU6gLao6O8I