دریگ: گنز ترا توار ءَ انت۔ نبشہ کار: اصغر زہیر
دریگ: گنز ترا توار ءَ انت
اصـغـرزہیـر
بلوچستان ءِ سرڈگار چہ ھمک رنگیں دولت ءَ سرچکار انت.آ تُری زمین ءِ سربرءَ بہ بنت کہ چیرگ ءَ.ما یک انچیں ازگاریں سرڈگارے ءِ بزگیں وارث ایں کہ چو بادشاہ ءِ مبدہ ءَ مبدئی گژن ءَ بہ مر ایت. مارا سر است، سردار ءُ نیکہ سرے دار. بلے ما انگتہ لانک مان جتگ کہ دنیا ءَ باور بہ کنائین ایں کہ ھمّل کاچاکے بوتگ زِرپھازے اناں. اگں ھمّل کاچاکے بوتگ گڑا ما چے ایں؟؟ ما پرچا چوشیں ءُ ما تاں کدیں چوش بئیں،اے دگہ جتائیں داستانے.
من بلوچستان ءِ کم ءُ گیش بازیں ھند ءُ جاگہ دیستگ انت.چہ تربت ءَ بہ گر تاں مند ءَ بہ رو،چہ تربت ءَ بہ گر تاں آواران ءَ بہ رو.دشت ءُ تاں کپکپارءَ. پسنی گوادر،پیشکان تاں گنز.
تربت ءَ بہ گر تاں بلیدہ،بالگتر، پنجگور تاں شال ءُ زیارت.چہ شال ءَ بہ گر تاں کُزدار ءُ خاران ءَ درا. بولان، مچھ، پنچپائی ءُ سبی…..
اے سجھیں ھند ءُ دمگاں وش وش ءُ دلکشیں ندارگ سک باز انت.انچیں دلبر ءُ دلکشیں ندارگ کہ تاں دیراں مردم چہ آھانی دلکشی ءِ لذت ءَ دراتک نہ کنت.
تئی آپشان ءُ نہ سستگیں گٹ ءُ گرءُ تلار،تئی ھپت سد کلومیٹر ءَ دراجتریں تیاب ءُ آئی ءِ زر ءُ، زر ءِ پُرگنج ءُ بے بھا ءُ نایاپتیں سہہ دار، کور ءُ بجوکیں چمگّ،تئی پناہ گاھیں کوہ ءُ تیھر ءُ مات بند ءُ آھانی توک ءِ ساہ دار ءُ بوٹگ ءُ پہ ابرم ءَ سئوت گشوکیں مرگ ءُ درچک ءُ دار.تئی انسانی تاریخ ءِ شاھدیں برجی ءُ ٹُبک ءُ شھر ءُ کوھن کدگ. بلوچستان ءَ چہ سنگ ءِ زمانگ (stone age)آبادی ءِ گواھی است انت.
اے سُھر چَکاریں کوہ، ءُ سنگ مرمر، تیل، گیس، گوکرت، زگال، آسن ءُ بیر ءُ پوپل ءُ دگہ بازیں.
دنیا ءِ ملکانی زرامبار ءِ یک مزنیں وسیلگے چہ سواد ءَ(ٹوراِزم) اِنت، چہ سوادیانی زرامبار ءَ ملک وت واک ءُ ازگار بوت کنت.بازیں انچیں ملک است انت کہ آھانی کرا ابرمی زیبائی ءُ سِھربکشیں ندارگ ءُ جاگہ ءِجند نیست انت. بلے آ کربانی ھساب ءَ زر ھرچ کن انت ءُ چوشیں آمیگیں جاگہ جوڑ کن انت کہ سوادی بیا انت ءُ ملک ءِ زرامبار ءَ گیش بہ کن انت.
ماں بلوچستان ءَ چہ قدرت ءِ زیبائیں ندارگانی سوادی جاھاں یکے گنز انت کہ من آئی ءَ پریانی میتگ گشاں. من گشاں اگں دنیا ءَ پہ دلکشی بھشتی ٹُکُرے است انت گڑا آ گنز انت کہ تئی چم ءُ دلاں بے کرار کنت.
من گوستگیں چھٹیاں پہ لھتیں دمان ءَ گنز ءَ شتگ اتاں.من گنز ءَ نہ شتگ اتاں بلکن بھشتی ٹُکّرے ءَ شتگ اتاں. ھور رِچگ ءَ ات، ءُ من،ساہیـل ءُ آئی ءِ مات تیاب ءَ اوشتاتگ اتیں ءُ زر ءَ چارگ ءَ ات ایں.یک دمانے وَ انچو گمان بوت کہ اے گیدی ھمدا اتکگ ءُ آسر بوتگ،نوں دیم ءَ ھچ نیست.من یک اجبیں چاڑ ءُ مئیلے ءِ چاگرد ءَ اتاں. گشئے زر ءِ دیم ءَ پری ءِ چونکی بال ءَ ات انت ءُ پری مات ءَ زمین کوپگانی چیر ءَ داشتگ ات کہ مہ سُریت. انچو گمان بوت کہ گنز ءَ یک سِھر ءُ جادو گری یے گون انت.یک دگہ دنیاے، دگہ چاڑ ءُ بے تاھیر کنوکیں ساچ یے.انچو گشئے کہ تو ادءَ چیزے پشت گیتکگ ءُ پد ءَ چکّوئی رؤگ ءَ ئے.
گنز ءِ زر ءُ تیاب ءُ پد نہ سستگیں کوٹ دروشمیں کوھی درچ ءَ یک انچیں گمانے گون انت کہ تو پہ دمانے ھمے سما کنئے کہ من دگہ پلانِٹے ءَ آں.ترا اے دمان دگہ چاڑے ءِ توک ءَ بارت ءُ اود ءَ تو نہ بئے بس تئی کُنٹ پشت کپیت. روہ ڈن ءَ درکئیت ءُ تیاب ءِ ریکاں کودکی ملمائی کنت. پہ دمانے ترا انچو سما کپیت کہ تئی ھڈّ ھمدا ریز اتگ انت ءُ کسے ءِ ودار ءَ انت کہ آھاں نز بیار انت.
اے یک انچیں پُر اسراریں جاگھے کہ اگں اے ندارگ دگہ ملکے ءَ بوتین انت گڑا من گوں جزم گشاں کہ ہالی ووڈ ءُ بالی ووڈ دوئیں اد ءَ شوٹنگ ءَ اتکگ ات انت.اگں کسے ماقبل از تاریخ ءِ سرا فلم جوڑ کنگ بہ لوٹیت گڑا آئی اسٹوڈیو سِٹّ ءِ جوڑ کنگ پکار نہ بیت.
گنز ءِ ھمے کوٹ گونگیں کوھی درچ کہ است انت.اے ترا دیدن ءِ دگہ دنیایے ءَ بر انت ءُ سر کن انت. اود ءَ تو گندئے کہ چہ تاریخ ءَ پیش(ماقبل از تاریخ) یاکہ چہ عیسی ءَ سک باز پیسر ءِ سجھیں ندارگ تئی چمانی دیم ءَ انت.اے سجہ ءَ کوٹ ءُ کلات انت کہ وتی دوران انت. بادشاھے مستریں کوٹ ءِ دیم ءَ نشتگ،آئی ءِ وزیرءُ گزیر کش ءُ کرا نشتگ انت ءُ یک ایمن ءُ پُرساچیں چاگردے، بادشاہ کسہ جنئگ ءَ انت. ھمدا تو جیڑئے کہ اِند ناں اِند ءَ بلکے پہ وتی شوانگیں نماسگ ءَ داد بکشی ءَ لٹّ ءَ جِک دیان ءُ پیداک انت.
دگہ نیمگے راج گوں وتی راجکاری کاراں ملما انت. ترا انچو گمان بیت کہ اے جاگہ زندگیں گیدی کسہ یے ءُ آ دگہ سجہ ءَ راستیں کارست انت.
گنز ءَ یک بے کرار کنوکیں توار ءُ چاڑے گون انت.گنز چہ ما چیزے ءِ تلبگار انت. تو گندئے کہ گنز ترا توار ءَ انت کہ بیا من ءَ امباز کہ من ترا وتی بو ءُ باس ءَ دیاں،من ترا وتی اندر ءِ پوشیدگیں رازاں دیاں.من ترا سک باز چیز گشاں گوں کہ تو چِد ءُ پیسرا نہ زانتگ انت. من ترا انچیں آبادیں دنیایے دیاں کہ تئی وھم ءُ گمان ءَ اوں نہ بوتگ.من ترا ھزینگانی انچیں گنجے دیاں کہ تو چد ءُ پیسر گیدی کسھاں ھمے گنج ءُ اُمبانی بابت ءَ اشکتگ….
بھرھال من زنڈیں دپارے چست کنان ءَ گشاں کہ گنز ھرچ ھساب ءَ سرجم ءُ برجمیں سوادی جاگھے بلے……
