سفرنامہ
اسحاق رحیم
بَگّ ءَ پہ درْابول ءَ زھیر بیتگ
مارا پہ دشت ءِ گورگیں کُلّ ءَ
دومی بَہر
ما چہ کَبرانی گِتان ءِ سرا ایر کپت ءُ پدا ماشین ءَ سوار بیت ءُ دیم ءَ جنزان بیتیں… دیمی بازار ڈُومب اَت کہ ما اودا سر اَتیں چہ ڈومب ءَ مارا مولوی رحمت اللہ زیرگی اَت.. آ ما پیسرا ھال داتگ ءُ شیوار کتگ اَت کہ ما ترا تاں سُتکگیں ڈور ءَ وتی ھمرائی ءَ بری‍ں.. ڈُومب یک کسانیں میتگے کہ اے میتگ ھم چہ وتی بُنی جاہ ءَ توپان ءِ سال ءَ لڈّ اِتگ ھمے برزگیں جاہ ءَ اتکگ ءُ نشتگ تاں اِشانی میتگ ءَ آپ مہ گپت..
مولوی رحمت اللہ ءَ ھمدا یک دینی وانگ جاھے “مدرسہ منبہ العلوم” ءِ نام ءَ جوڈ کتگ ما تِچک ءَ چہ بازار ءَ پیسر مولوی رحمت اللہ ءِ مدرسہ ءَ شُتیں.. منی گَت ءُ گُمان ءَ ھم نہ اَت کہ اے کسانیں دور کتپگیں میتگ ءَ چشیں مزنیں علمی بُنجلے دست کپ ایت کہ ادا 120 نودربر چہ دینی علم ءِ چمگ ءَ آپ ورگ اَنت اے نودربرانی تہا 90 نودربر مولوی رحمت اللہ ءِ گشگ ءِ پدا اے میتگ ءِ ھم نہ انت کہ چہ کَش ءُ کِرّانی میتگاں اتکگ ءُ ھمدا مدرسہ ءَ بنندیگ اَنت آھانی ورگ ءُ وپسگ ءِ زمہ داری ھم مدرسہ ءِ سرا اِنت…
اے ھم جوانیں گَپّے کہ اگاں سرکار ءَ چشیں میتگانی سرا دلگوش نہ داتگ بلے مولوی رحمت اللہ ءَ شاباش انت کہ یک علمی بُجلے جوڈئے کتگ کہ چُک چہ نشہ ءُ دگہ سِلکاریاں رکّ اَنت دینی علم حاصل کن اَنت…
مولوی رحمت اللہ ءِ دومی شرّی ایش اِنت کہ گوں دینی علم ءَ ھوار گونڈواں دنیای علم بزاں اسکول ءِ نصابی کتاباں ھم وانینگ ءَ اِنت…
ادا گوں وت ھوار واجہ ءَ دگہ دو مُلّایں استاد ھم داشتگ کہ چریشاں یکے ھمدان اَت گوں ما دچار کَپت گوشت ئے من چہ واشُک ءَ اتکگ آں ھمدا مدرسہ ءَ وانینگ آں…
ما مولوی صاحب ءِ مدرسہ منبہ العلوم ءَ شیرچاھے وارت ءُ گوں مولوی ءِ ھمرائی ءَ دیمتری سفر ءَ رھادگ بیتیں من گوں مولوی ءَ دزبندی کت کہ وتی مدرسہ ءِ نام ءَ بلوچی نامے بہ کن ءُ ادا بلوچی زبان ءِ واننیگ ءَ ھم بنگیج بہ کن..ھدا بہ زانت مولوی صاحب ءَ منی ھمے گپّ ءَ دل کپت انت یا باریں گوریچ ءِ ارجان بوت انت…
چہ ڈُومب ءَ دیم کِشک دوکوھانی میان ءَ روان اَت کہ ھمے کِشک ءَ شَم گوش اَنت اے کِشک دوکوھانی میان ءَ شَمے پمیشکہ اشی ءَ شَم ءِ نام دیگ بوتگ.. گوں کسانیں کوھاں اے کِشک باز زیبا اِنت..
ھمے کوھانی میان ءَ دیم ءَ کسانیں کَورے گوزگ اِنت کہ اشی ءَ بکری کَور گوش اَنت باز مردمانی ھیال اِنت اے ھمے اردو لبز بکری اِنت بلوچی ءَ پَس یا بُز گوشگ بیت بلے منی ھیال ءَ اے گَپّ رد اِنت.. اے کَور بَکِّری کَور اِنت بزاں بکّر ءِ کَور بکّر بلوچی ءَ مردمی نامے…
چہ ھمے کسانیں کَور ءَ کہ ما گوستیں ھمے کوھانی میان ءَ سماتی ءِ میتگ اَت ھمدا یک پمپنگ اسٹیشن یے ھم ھست ات کہ ادا بورانی آپ پمپ کنگ ءُ دیم ءَ دیم دئیگ بیت…
سماتی ءِ میتگ ھم وتی کوھنیں ھنکین ءَ نہ اِنت اے ھم دشت ءِ ھار ءَ لڈّینتگ ءُ کمیں چہ کَور ءَ گِستاہ نِشتگ اَنت…
مولوی رحمت اللہ ءَ گوشت کہ اے میتگ سَماتی مئے بندری ھنکین اِنت منی پت ءِ ھنکین ھمدا بیتگ مئے ھاندان ءِ باز مردم انگت ھمداں نشتگ اَنت آئی ءَ وتی یلہ کُتگیں لوگ ھم مارا نشان دات اَنت..
چہ سماتی ءَ کہ ما گوستیں دیمترا میرانی بازار اِنت مرچاں اشی ءَ پمپ بازار گوش انت اے میتگ ھم ھار ءَ لڈّینتگ ءُ ادا آرتگ اے میتگ ءَ چہ درستاں گیش تاوان ھمے کتگ کہ اشی ءِ بندری نام بیگواہ بیان اِنت چہ میرانی بازار ءَ پمپ بازار ءَ گیش نام کپتگ…
میرانی بازار ءِ کہ ادا آتکگ ءُ نشتگ انت چہ اشانی آیگ ءَ ساری ادا یک کسانیں کوٹی یے بندوک بوتگ کوٹی پیسرا مردمے ءَ بستگ بیتگ کہ اشی ءَ من تیل پمپ ءِ جوڈ کناں..
گوں ھمے کوٹی ءَ اے میتگ پمپ بازار ءَ نام کپتگ آ مرد ءَ چوناھا وتی پمپ ھم نہ جَتگ بس گوں مرد ءِ ارادگ ءَ کوٹی ءَ نام کَشتگ… ھما کوٹی انگت ھمے میتگ ءَ ھست اِنت…
ما ھمے میتگ ءَ بیران بیتگیں مولوی عبدالماجد ءِ پرس کت واجہ لھتیں روچاں پیسر بیران بوتگ ات.. ما واجہ ءِ چک مولوی سلیم اللہ ءُ ماسٹر محمد جان کہ پتر ءَ نندوک اتاں گندوک کُت آں..
اے مردم چہ بلوچی زبان ءِ نامداریں کلاسیک شاعر مولوی عبداللہ روانبد پیشنی ءِ کُٹم ءَ سیادی کن اَنت..
میرانی بازار کہ مرچاں پمپ ءِ بازار ءِ نام ءَ زانگ بیت اے میتگ ءَ چہ اسکول ءَ ابید یک سول ڈسپنسری ءُ دو مسیت ھم ھست یک مسیتے باز ڈولدار جوڈ کنگ بیتگ من ءَ گمان ات کہ گوں عربی زرّاں بندگ بیتگ بلے واجہ مولوی رحمت اللہ ءَ گوشت عرباں نہ بستگ بلے اے گَپّ راست اِنت کہ خلیجی ملکاں جھمنندیں بلوچے ءَ اشی ءِ بندگ ءِ زرّ داتگ انت پمیشکہ اشی عرب چال ءَ بندگ بوتگ…
چوناھا اے میتگ ءَ یک نامداریں کارستے علی محمد بادشاہ ھم گوستگ کہ مرچاں ادا نہ انت…
گوش انت کہ دشت ءَ دو علی محمد بادشاہ نامدار بیتگ انت گڈا میر علی اکبر رند ءَ جست کتگ انت کہ شما دویں علی محمداں وتی پنام بادشاہ پرچہ ایر کتگ انت گڈا اولی ءَ پَسّہ داتگ کہ من ءَ بیٹکے ھست روچے دہ مھمان منی گورا کیت دگہ دہ مردم ءِ کار چہ من شرّ بیت..
میرعلی اکبر ءَ گوشتگ تو وتی بادشاھی ءَ کرز ئے تئی نام بِلّے کہ بادشاہ اِنت…
دومی علی محمد ھمے مرد بوتگ چریشی ءَ جست ئے کتگ واجہ تو پرچہ وتی پَنّام بادشاہ کتگ؟
اشی ءَ درّاینتگ کہ واجہ من لنڈرانی بادشاہ آں
گڈا میر ءَ پَسّہ داتگ کہ تو ھم وتی بادشاھی ءَ کَرزئے..
شما دویں بادشاھیں مردم اِت بہ روت ءُ بادشاھی بہ کن اِت..
(روان اِنت)