(3)منی رودپتر ءَ مھر ءِ دو تاک
ابرار سمین

من ءَ منی سنگت مستاگ مدام گْوش ایت کہ ابرار دنیا ءِ تَہ ءَ چشیں ھچ مردم نیست کہ تئی دیم ءَ آ گپ ءَ بِہ بیت ءُ تہ ھاموشی ءَ گُوش بِہ دار ئے. تو سک باز گپ کن ئے برے برے مستاگ گْوش ایت ابرار زان ئے تو چیا چو لاگر ئے ءُ من چیا زنڈ آں. ..؟
چیاکہ تو باز گپ جن ئے پمشکہ لاگر ئے ءُ من تئی گپاں گُوش داراں تئی بازیں گپاں من گیس زرتگ ءُ زنڈ بوتگ آں.
بلے مرچیگیں وتی ھاموشی ءِ گپاں من مستاگ ءَ گْوش آں کہ ھو دوست ھست چشیں مردمے کہ آئی دیم ءَ من ھاموش بوتگ آں ءُ آئی ھبر کتگ من پہ ھاموشی ءَ گُوش داشتگ.

من زان آں سوب ءَ اگاں من گوں مستاگ اے درائیں گپاں بِہ گْوش آں آ یک برے پد ءَ من ءَ گْوش ایت کہ تو گپ ءَ سک دراج کش ئے تچک ءَ تچک گپ ءَ بِہ جن چے بوتگ. بلے من چون کناں چوں مستاگ ءَ سرپد کناں کہ اے واکیہ کہ مرچی بوتگ من نزاناں اے چوں تچک ءَ تچک گْوشگ ءَ بیت. نزاناں بلے من ھرچ گپ کناں…… ھرچ وتی رودپتر ءَ نبشتہ کناں بلے انگت یک چیزے پشت کپتگ. بلکے آ پشت کپتگیں گپ چیز … بلکے آ پشت کپتگیں مارشت سوب ءَ گپ گپ ءَ در بیت. بلے اینچو نبشتہ کنگ ءَ من انگت وتی لبزاں چیا چو سُبک سُبک مارگ ءَ آں. آ کجام گپ اِنت کہ منی لبزاں منی گپاں زیبا کنت.

یا ھُدا من ءَ مرچی ھمینچو لبز بِہ دئے کہ من آئی ءِ چمانی توسیپ ءَ وتی رودپتر ءِ تاکاں نبشتہ بِہ کن آں. یاکہ سوب ءَ من ءَ انچیں پُرلزتیں گپ بِہ دئے کہ من مستاگ ءِ دیم ءَ گْوشت بِہ کناں ءُ مستاگ منی گپاں پہ ستک ء دل گوش بِہ دار ایت ءُ بِہ گْوش ایت پد ءَ چوں بوت پد ءَ چوں بوت.
انچش کہ مردم پاؤلو کوئیلہو ءِ گدار الکیمسٹ ءِ وانگ ءَ مار ایت ھر تاک ءِ وانگ ءَ پد مردم دومی تاک ءَ ھمے واستا وان ایت کہ باریں دیم ءَ گوں ستیاگو چے بیت. آئی ءِ واب راست بنت کہ نا آ مصر ءَ ھزانگ ءَ گند ایت یاکہ نا.

من پد ءَ جنک ءَ جُست کت کہ شما وَ وتی کپوت ءَ پجا کار اِت گڑا بِہ چار اِت ئِے.
” ھو ما وتی کپوت ءَ پجا کار ایں. مئے کپوت اسپیتیں واسکٹی یے “
اسپتیں واسکٹی…؟
اے گپ ءَ من ءَ اجب ھیران کُت۔ (اسپیتیں واسکٹی) اے کجام رنگ ءَ بیت. ھیر آ چہ من دو سَے گام ءَ دور اَت ءُ جال ءَ نشتگیں کپوتاں چارگ ءَ اَت.
من جال ءَ نشت اَت آں ءُ چہ کُڈی ءِ تَہ ءَ کپوتاں در کنان اَت آں. من اناگہ ءَ وتی سر چِست کُت تہ من دیست آئی میدانی ٹالے چہ بستگیں میداں سستگ ءُ جتا اِنت گْوات ھمے ٹال ءَ برے اے گب ءِ سر ءَ جنت ءُ برے آ گب ءِ سر ءَ, آئی گوں وتی دستاں مید ءِ ٹال ءَ بُرز کت ءُ چادر ءِ چیر ءَ دات.

من ھچ نزان آں چے نبشتہ بِہ کن آں. کہ اے وھداں من چون بوتگ آں. اینچو گدار من ونتگ اینچو شائری کتاب من ونتگ چہ اے گداراں یک لبزے… چہ اے شائری کتاباں یک مصرعہ یے منی پگر ءَ بیاتیں یک زیبا ءُ رژنائیں لچہ یے من ءَ بِہ رستیں کہ من آئی ءِ توسیپ ءَ نبشتہ بِہ کتیں. یاکہ وتی اے لاچاری ءِ بابت ءَ نبشتہ بِہ کتیں کہ من اے وھداں چے مارتگ کہ آ گوں وتی مید ءِ ٹال ءَ گلائش بوتگ یاکہ اے وھداں من چون بوتگ آں کہ آ گوں دست ءِ اشارہ ءَ گوں من گپ ءَ اَت.

روان اِنت……