وھدءِ تھاریں میتگاں ھمراہ کنگ نہ بیت

آ نامے انچیں شِرکنیں ھرجاہ گِرگ نہ بیت

دل انچو ناتوان اِنت کہ ارسے اوں دَر نئیت

مرچاں وتی سرءَ اوں توازہ کنگ نہ بیت

چمّانی درپ شُشتگ ءُ ایر اَنت کہ بیائے تو

زیبائیءِ شراب کہ تاساں کنگ نہ بیت

داں زیکّءَ شئیر گُشتگ ءُ سہڑینتگ اَت وتا

بیا بیا او مھروان نوں گوں ما گِلگ نہ بیت

زہرئے کہ پرچا ریزگوں پاداں نہ لگّنت تئی

من مردمے آں گوں من چو کانچءَ پْرُشگ نہ بیت

لوٹاں کہ نوں بنِنداں تئی بیکءِ ساھگءَ

مرچاں کہ گوں من اے دلءِ پاداں روَگ نہ بیت

وھدءَ مُنیرؔ دمکے چُنیں آرت ءُ سر کتگ

نندگ نہ بیت ودارءَ شُھازءَ تچگ نہ بیت

منیر مومنؔ

Baask.com