پنجگور ءِ لھتیں نمیرانیں کارست۔ چارُمی بہر ءِ پَشتکپتّگیں ٹُکّر
پنجگور ءِ لھتیں نمیرانیں کارست
چارُمی بہر ءِ پَشتکپتّگیں ٹُکّر
نویسکار :سجّاد کوثر بلوچ
تصوف ءُ صوفی اِزم ءِ سرا کمے ھمے بہر ءِ تہ ءَ گپّ جتگ اَت ، مئے واھگ اِنت کہ پنجگور ءِ ھما صوفی ئیں ءُ پکیریں کارستانی بابت ءَ چیزے دیم ءَ بیاراں کہ مئے نوکیں پَدریچ آیانی بابت شَرّیں سرپدی نہ داریت ، مروچاں سوشل میڈیا ءِ دور انت منی ھیال ءَ بازینے ءَ سَر بنت.
پنجگور ءِ پراھ ءُ شاھیگانیں سرڈگار ءَ وتی ڈوبر ءِ سرا بازیں نامی ئیں صوفی ءُ بُزرگ ءُ عالمیں مردم ودی بوتگ کہ آیاں زانت ءُ زانشت ءُ منشا ءُ پکیری ءَ اے استان ءَ نامدار بوتگ اَنت، ایشانی تہ ءَ مھتریں پیر عمر، شاھو قلندر، دشت شہباز (مھتریں لعل شھباز قلندر)، مُلاّ شہسوار، پکیر داد کریم، پکیر رحمان ءُ دگہ بازینے بوتگ انت.
مھتریں پیر عمر :
پیر عمر ءِ بابت ءَ تنی وھدی کس ءَ چشیں پٹپولے نہ کرتگ ءُ نہ کہ کسئے گُشت کنت اے بُزرگ چہ کُجا ءُ چوں ادا آھتگ ءُ کئے بوتگ؟ البت اے بابت ءَ بازیں ھیال ءُ لیکہ دیم ءَ آھتگ انت ، ایشی ءِ بابت ءَ روایتانی تہ ءَ انت کہ اوگانے بوتگ ، چہ اوگانستان ءَ چے آھتگ ، لھتینے ھمد ءِ جہہ منندئے قرار دئنت، بَلے اے تک ءَ اے گُمان گیشتر توانگر انت کہ اے بُزرگ مھتریں حلیفہ حضرت عثمان غنی رضی اللہ عنہ ءِ دور ءُ باریگ ءَ یا اچ آئی ءَ پد ادا آھتگ ءُ جہہ منند بوتگ ءُ اے دمگ ءِ مہلونک ءَ را اسلام ءِ نیکراہ ءِ تبلیغ ئے کرتگ ءُ آیاناں مادنیں راھے پیش داشتگ. داں مزنیں مُدّت ئے ھمدا بوتگ ءُ پدا خضدار ءِ دمگ ءَ شُتگ ءُ ھمودا بیران بوتگ.
ماں پنجگور ءَ کہ اے واجھکار ءِ نِند جاہ یا خانقاہ انت اچ پنجگور ءَ دہ، دوانزدہ کلومیٹر دور رودَرآھتک ءِ نیمگ ءَ انت ، ایشی ءِ یک مزنّیں حَدّ ءُ ابیل ئے ، ادا اے بُزرگ ءِ خانقاہ ءَ ابید گونڈیں مسیت ئے ھم جوڈ کنئگ بوتگ. کَش ءُ کِر ءِ جہہ منند ءُ آباتی بوتگ ایشاناں “زیارتی” گُش اَنت ، اے بُزرگ ءِ اچ ادا لڈّگ ءُ رؤگ ءُ بیرانی ءَ پَد آئی ءِ مُریداں ءُ لَس اولس ءِ رؤگ ءُ آیگ بوتگ ءُ زیارت اِش کرتگ پمیشا آیاں آئی ءِ نِند جاہ شوکیں وڑ ئےِ ءَ جوڈ کرتگ. زیارتگاہ ءُ مسیت ءِ تہ ءِ سِنگ ءُ کتبانی ایر انت کہ آیانی سرا عربی ءُ فارسی زبان ءَ نویسگ بوتگ اَنت. دو مزنیں کتب کہ ایر انت ایشانی سرا فارسی ءُ عربی ءَ نویسگ بوتگ ءُ ایشانی سرا میر محمد علی گچکی 1213ھجری نبشتہ انت. پیر عمر ءِ زیارتگاہ ءِ تہ ءَ دست نبشتگیں سِنگ ءُ کتب ایر انت کہ گیشتر بیرانی ءِ وھد ءُ رِمس ءُ آیانی انت ، گُمان ھمیش انت کہ اے گیشتر گچکی کہول ءِ مانشانی سر ءِ سِنگ انت کہ ادا آرگ ءُ ایر کنئگ بوتگ اَنت. گیر آرگ بہ بیت اد ءِ لَس مہلونک ءَ پہ اے زیارت ءِ سرا ھمینچو سِتک ءُ بھیسہ انت اچ دور ءَ آئی ءِ منّوک ادا کاینت اِنت دُعا کَن اَنت ءُ منّت ءُ زاری کَن اَنت.
پیر عمر ءِ بابت ءَ دگہ یک روایت ئے اَست کہ یک بُزرگ ئے مھتریں عمر بن طفہ رضی اللہ عنہ اسلام ءِ مادنیں راہ ءِ دعوت دیگ ءَ اے ھَند ءُ دمگ ءَ کیت انت بَلے ناوانِندگی ءِ سبّب ءَ راستیں رِمس زانگ نہ بیت بَلے اے رِد ءَ لھتیں شائدی رسیت کہ مردم اندازگ جت کنت. شانزدھمی کَرن ءَ اوّل سرا چہ شہر ءَ دور یک پکیرے کیت ءُ ھمدا وتی بُندر کنت ءُ ھُداوَند ءِ عبادت ءَ مشکول بیت اِنت گڈا رَند ءَ مہلونک اے بُزرگ ءُ پکیر ءِ بابت ءَ سئی ءُ سرپد بنت ءُ آئی ءَ چپ ءُ چاگرد کَن انت ءُ نِند اِنت ءُ آئی علم ءُ زانت ءُ زانش ءَ اثرمند بنت ءُ رَند ءَ اے ھَند ءُ جاہ ھمائی ءِ نام ءَ بیت اِنت ءُ مشہور بیت. اے جاہ آ زمانگ ءَ یک ویرانیں جایے بیت، آپ نہ بیت گڈا آئی مُرید اے بابت ءَ بُزرگ ءَ را گُش اَنت گڈا پیر عمر ھمے جاہ وتی دستاں پکیرے کَش ایت گڈا چَمّگ ئے دَر کیت اِنت ءُ مہلونک آسودگ بیت اِنت ،مرچاں اے جاہ کِشت ءُ کِشار انت ءُ آباتی اِنت ، اینچو وھد ءُ مدّت ءِ گوْزگ ءَ پَد ھم اد ءِ مہلونک اے آپ ءَ وتی مَچّ ءُ ڈگاراں بَند انت بَلے اے قدرتی چَمّگ ءِ تہ ءَ ھِچ کمی ئےِ نیاھتگ. آئی ءِ دگہ بازیں چُشیں واقعات اَست اِنت کہ ھاوَند ءِ یک بُزرگیں ءُ ولی ئےِ ءِ کراماتانی گِندگ ءَ روچ پہ روچ آئی مُریدانی تہ ءَ گِیشتری آھت پمیشا داں روچ مروچی پنجگور ءِ گِیشتریں مردمانی نام پیر جان، پیر بخش، پیرل، مُرید ءُ دگہ اَنچیں نام اَنت کہ آیاں وتی زھگانی نام پیر عمر جان ءِ نسبت ءَ ایر کرتگ اَنت.
دیمتری تاکاں پنجگور ءِ ایدگہ پیر ءُ بُزرگانی بابت ءَ چمشانکے دیاں انشاءاللہ
(روان انت)
