گرک چون وتی چکان زانتکار کن انت !

        من په راهے روگ اتوں، یگبرے که وتی پشت سر ءَ من کوکارے اشکت . ورنائیں شوانگ ءِ کوکار ات . آئی کئی رندا تچاں و گوں دست آئیا پیشداران ات .

       من چارست و من دیست که په ڈگاراں دو گرک تچان انت . یکے کته کار و کواسیں و ڈڈینے ات و چه پُشت ءَ پیداک ات  و دومی ورنائیں گرگے ات که تل کتگیں گورگے وتی پشت ءَ سَٹتگ ات و دنتانان داراں و بران ات .

         وهدے که من گرکاں دیست انت ، هور گوں شپانک ءَ ، کوکار کناں دیم په گرکاں تچاں بوت اوں ، چه مئی کوکاراں مردماں گوں کچکاں چه لوگاں درکپت انت .

        وهدے که پیریں و کته کاریں گرک کچگاں و مردمانی مچی ءَ دیست ، تتک و گورگی چه ورنائیں گرک ءِ دپ ءَ چَکاپت و وتی پشت ءَ سٹ ات و دوئیں چو تیر چه اوداں و چه چماں اندیم بوتنت .

       ورنائیں شوانگ گڑاں کِسّه ءَ چو بُنگیج کت و گوئشتی که گپ چونکائی بیته :

– مزنیں گرگ چه درگ ءَ درکپت و یک دمانے گورگی تل کت و گوں وت برت . 

       ورنائیں گرک آئی ءِ دیما درآتگ و گورگءِ برگ ءَ تیار بوت . پیریں گرک گورگ ءَ آئیا دات ، تاں ببارتی ، و وت آئی ءِ رندا ، تچاں و چاراں بوت .

      وهدے که مزنیں گرگ کچکاں دیست ، کسانیں گرک ءِ پیشدارگی بس کرت و گورگی وت زرت و دوئیں چو چه اوداں دور و اندیم بوت انت .