آ من نیاں دگرے۔ رجانکار: تابش امیر
نبشتہ کار: مظہر اسلام
رجانک: تابش امیر
“آ من نیاں دگرے”
من نہ زاناں کہ آئی ءِ ٹیلی فون نمبر چی اِنت بلے آ من ءَ مُدام فون کنت.
گلگ کنت، کسہ کنت، مِڑیت، من ءَ ھبر دنت ءُ زھر ھم کنت بلے آ پد ءَ دوبر فون کہ کنت، من اگاں فون ءَ چِست کناں، گڑا آ ھاموش بیت ءُ ھچ ترک ءُ توار نہ کنت، بلے من زاناں کہ آئی ءِ فون اِنت گڑا من آئی ءَ وشّان کناں، آ ھم پد ءَ دمان ءَ وش بیت۔
بلے آ اگاں ھر وھد ءَ جاگھے ءَ من ءَ گوں دچار کپیت گڑا منی نیمگ ءَ انچیں وڑے ءَ چاریت گش ئے آ گشگ لوٹگ ءَ اِنت کہ آ من نیاں کہ ترا مدام فون کنت۔
من ھم پد ءَ آئی ءِ نیمگ ءَ انچیں وڑے ءَ چاراں کہ آ بزانت من آئی ءَ گُشگ لوٹگ ءَ آں کہ تو ھمائی ءَ فون کن ئے ھما کہ تئی فون ءَ چست کنت آ من نیاں دگرے