روزی رسانیں اللہ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔غنی پہوال
روزی رسانیں اللہ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔غنی پہوال
روزی رسانیں اللہ
منی گُژن یک انچیں سبزاچکیں کسّہ ے
کہ دمب آبادیں سنگانی دل ءَ رُستگ
منی تُن یک انچیں سیرآپیں کسمانکے
کہ آئی ءِ ہردر چو گونک ءَ بُتکگیں دردانی
آپ سانیں روتگاں شونایت من ءَ
اشی ءِ ہر سَکّ مِریں کارست
چو فوسلانی (۱) ابدمانیں نکشاں
نکش انت زندمان ءِ سنگیں پیشانی ءِ مُہر ءَ
او منی روزی رسانیں اللہ
من جزماں تو نہ ونتگ انت
منی گژن دپتریں دمبانی واناکیں آب
چیا کہ تو درد ء ُ اندوہ ءِ مکتبءَ سر نہ لُڈینتگ
شد لاپی ءِ درس سنگے نہ کتگ ء ُ لاپ ءَ نہ بستگ
دریگتں تو ہمے دمبانی ساہکندنیں ھیسکار
توارے بہ کتیں ء ُ وتی گوشاں مانریتکیں
من جزماں تو شرزانتگ ات
”بلوچ“ بیگ ء ُ زندگ بیگ
چنچو گران انت