ماھلُک ۔ آبِد سُلیمان
ماھلُک
آبِد سُلیمان
ناں کوشے ھستیں سارتُکیں
ناں چُک چُوری یے اد ءَ
من ھر سبا تئی ترانگ ءَ کپ آں
ابیتک باں ، ملور باں،
من ءَ پہ تو زھیر کنت
اے ھیش ءُ نوش ءِ زندگی
ھمود ءَ وش اَت ماھلُک
کہ من تو ھور ءُ تور ات اِیں
چہ ھر کس ءَ جُتا ات اِیں
من سِتک ءُ دل ھمے گُش آں
بلے من بے ترا نہ باں
اے دل زر اِیت تئی گندگ ءَ
ءُ واب نئیت ھچ من ءَ
نہ زاناں چوں بوت من ءَ
گوش ئے اے زندگی منی تھاریں
کوٹے ءِ وڑ ءَ
چو تنک ءُ تُرپشیں میتگ ءِ ،،