ڈاکٹر مَھرنگ بلوچ ءِ نام ءَ امیر دوست ترمپے بہ بیت بہ رؤت ءُ پدءَ زِر بہ بیت ءُ بئیت مردم چہ عشق ءِ کدرت ءَ مَستِر بہ بیت ءُ بئیت ماھے کہ روشنا اِنت وتی بِیھہ ءَ پَد بہ … Continue reading →
دستونک شائر: امیر دوست پتو اوں سر نہ گِپتاں، پہ وت رؤگ نہ بوت عشق ءَ وتا گنوک کُت ءُ دیم ءَ بَرگ نہ بوت پھل کں منی زمانگ ءِ ڈیوا مجاز اِت اَنت پھل کں تئی شپ تھار اَت … Continue reading →
دستونک امیر دوست تو بُوگاں واب گیج ئے لنکُکانی سِداَنت مُہرگ زئیپیں تَسہبیانی سَگی تُنّے گشئے اے روچ ءِ ارواہ چنان اِنت آپ ءُ نَمباں ساہگانی بہشتی دوزہ ءَ پہ سئیل کاینت پَل ءَ واپین اَنت آس ءِ نیوّگانی تئی … Continue reading →
دستونک امیر دوست پتو اوں سر نہ گِپتاں، پہ وت روَگ نہ بوت عشق ءَ وتءَ گنوک کُت ءُ دیم ءَ بَرگ نہ بوت پھل کں منی زمانگ ءِ ڈیوا مجاز اِت اَنت پھل کں تئی شپ تھار اَت گوں … Continue reading →
دستونک شائر: امیر دوست نہ یتکگ ئے ءُ اَتکگ ئے پدا روۓ ءُ چے کنئے تھاراِنت شپ زمانگ ءِ کجا روئے ءُ چے کنئے بہ نند ءُ ڈَنّ ءَ سیل بکن اے چَمّ ءُ دل سلامت اَنت ھمک دَر ءُ … Continue reading →
وشبو ءِ ملار اد ءَ تو روچے گوستگ ئے گوں ساوڑیں بشارتاں من نشتگاں اے ایوکی ءِ بے تواریں جنگل اِنت تئی وشبو اِنت کہ چول جنت ملار دنت ءُ کیپ کنت پہ سرگرگ اے تَوکل ءَ ارادہ اوں بدل … Continue reading →
سپر چو ساھگے ءَ مہروان اِنت منا گون اِنت وتی پاداں روان اِنت اے چونیں راہگوزی دَنزے نہ زاناں منی تہنائی ءَ تَوکل مُشان اِنت اے دمک ءَ اَچ مں پیسر کس نئے اَتکہ اے دمک ءَ مرچاں ہرکہ سرجنان … Continue reading →
وتا پُرساں، زمین آسر کجا بیت بہ جنزاں تانگو وہدءِ در کجا بیت زمانگ بِل گوں مُرگاں برز بال اِنت وتی حد ءَ گوزیت ءُ سر کجا بیت مناں،دریایے،ہور اِنت،شپ،زمستاں اے آپ ءِ جنگل ءَ انگر کجا بیت تو شَہم … Continue reading →
دستونک امیر دوست چَمّے ءَ پاس گْوپیت چَمّے ءَ وابے گندیت اَنچو تہنا اِنت وتی اَندر ءَ شہرے گندیت پاداں داریت ءُ وتی ھَستی ءِ بار ءَ بوجیت اے منی اَسپ ءِ ھَوس ہرکجا شَہمے گندیت نوں تئی زیبءِ شَگنزءَ … Continue reading →
دستونک جَہل ءُ بُرزءَ روان اِنت دیوال ءِ آپ رنگ ءَ بران اِنت دیوال ءِ ھَور اِنت، پیژگاہءَ کسّے اوشتاتہ تُنّ ءَ مانا کنان اِنت دیوال ءِ
Continue reading →شپ رِچیت بے توار آھگ لوٹیت۔ امیر دوست ءِ لچہ ندر پہ باسک ءِ وانوکاں
