پدءَ ما جتا بئیں شائر : ھونک غیبی مئے نیام ءَ آزمانے رُدایت منی ءُ تئی زمین ءِ موسم بدل بنت ترا زرے نام ءَ بیت ءُ من ءَ لھتیں سرومگیں کوہ ھما روچ ءَ پد ما جِتا بئیں مئے … Continue reading →
ھونک غیبیؔ وہد ءِ چمانی دیم ءَ ملارے، گمانے، غمے چول جنت من گوں آدینکے ءَ نشتگاں چارگ ءَ یاں وت ءَ پاد برمشے گوزیت ءُ گُڑینیت منی اندر ءِ موسم ءَ کسے ءِ ترانگانی تیاب انت ءُ کونجانی رم … Continue reading →
دریا مئے وھدی پاسانی دریا اِے سال ءَ سیاہیں گلابانی بدل ءَ پمن سبزیں گلابانی بوہاں بیار گوں من نوں وتی لوگانی دیم ءِ بُرزیں کوہ ءَ آ دیم بوت نہ کناں پُرشتگیں بوجی یے ہر شپ منی واب ءَ … Continue reading →
ھونک غیبی ملار ءُ کیف ءِ موسم اِنت وت ءَ چہ در کپاں دمانے ءَ اِے گوات قدحاں پُلیت منی اِے ترمپ نرم نرمک ءَ رِچ اَنت گروک جنت، گروک جنت زمانگ ءِ تہاریں دیدگاں تئی لوگ ءِ دیم ءِ … Continue reading →
الف آگھی ءِ ساز انگتہ بُجیت ھونک غیبی ُمن دیر ءَ واب کپتگاں چِراگ واھگ ءِ نہ کشتگ اَنت شپ ءِ تھاریانی زیمر ءَ گوں مَلِتہ تئی ملار ءُ شِیرکنیں بدن گلاب رِتکگ اَنت گوں مِھلباں ھیال ءِ ماھیکان ءِ … Continue reading →
آ زمستان ءَ گیشتر گِیر کیت نبشتہ کار : ھونک غیبیؔ شال سک سرد اِنت۔ سارتی ءَ بازینے تاچینتگ۔ اِے موسم ءَ مردم وتی تہ ءَ جاگہہ کنت۔ کمبلانی یل کنگ ءُ ڈن ءَ رؤگ ءَ ھچ واک نہ کنت۔ … Continue reading →
زندگی انچیں پاسے کہ آسر بوتگ ھونک غیبیؔ ھر کسے ءِ تہ ءَ لھتیں راز چیر اِنت…. آ وتی ھمے رازاں پاشک کنگ نہ لوٹیت۔ ھر راز ءِ پُشت ءَ تکانسُری یے، شرمندگی یے، کسھے، دردے، وابے۔۔۔ بے کراری یے … Continue reading →
اے اوست ءِ جمبراں گِنداں لچّہ کار : ھونک غیبی اے اوست ءِ جمبراں گِنداں بہاراں من دل ءَ کاراں منی دیوانگی ایش انت بکنداں یک دمے گوں وت ھمائی ءَ وتی کیپ ءِ شلینتگ بینگیں نوکاپ ھما لنٹانی بچکنداں … Continue reading →
خوان الصفاء من ءَ “اخوان الصفاء” ءِ گل سک باز دوست بیت۔ اخوان الصفاء 10می سدی عیسوی ءُ چارمی سدی ھجری ءِ دَؤر ءُ باریگاں مسلمانانی یک چیریں گلے بوتگ۔ گوْش اَنت کہ اے گل عراق ءِ شھر بصرہ ءَ … Continue reading →
ھونک غیبیؔ *درھباتی* ماہ ءَ تئی گوناپ جنت یا کہ توئے مئے آزمان ءَ اتکگ ئے استار کندان ءَ رؤ اَنت درھباتی ءَ “کوش چو جنکی چاپ جنت” کہ ماہ ءَ تئی گوناپ جنت من چو تئی شیدائے ءَ اوشتاتگاں … Continue reading →
ھونک غیبیؔ پیتی بند اِنت است ءُ نیستاں گوز اَنت پلسپہ ءُ گُمان ھُشک ءُ ھیران بنت چم وَیرانگیں کندگانی تہ ءَ درد گندگ نہ بنت ما اے دیستگ سپر گریتگیں دل کہ وھدے وتی مولماں مَٹّ بکنت بی برزگ … Continue reading →
ھونک غیبؔی (شِین ءِ ٹِک برز ءَ اَنت) اسپیتیں گلابانی بدن گوں بہارگاہ ءِ کُماریں گوات ءَ وھد بے وھد بُج اَنت چونیں کیپے کہ سمین ءَ وتی دامن داشتگ چونیں چاڑے کہ من ءَ بارت دریگ ءَ بندیت دُور … Continue reading →
وھد ءَ ھچ گون نیست ھونک غیبیؔ مَرگ ھر روچ کئیت منی لوگ ءِ دیما چاریت دروازگ ءِ کوْھنیں کُنڈی ءَ کہ بند اِنت آزمان چو برزیں مردے ءَ تھنا اوشتاتگ وھد ءَ ھچ گون نیست مَشکے آپ چنکے ناہ … Continue reading →
“علمی” چاگرد ءَ علمی گپ ءُ تران بیت (گیدی کسہ ءُ کوْھنیں شائری ءِ سرا ترانے) ھونک غیبیؔ یک ءُ دو گونڈیں گپ جناں۔ تچکیں گپ ایش انت کہ من پہ زانت بلوچی کوْھنیں شائری ءَ کلاسیکل ءِ لبز کارمرز … Continue reading →