ھیالیں آزمان ۔ ریحان رضا ءِ لچّہ
“ھیالیں آزمان” ریحان رضا اے آزمان ھیالے بس کہ جیڑاِتگ لگوریں نوبتءَ ءُ نوبتءِ گباریں باتنءِ درئیں چراگ نیستیءِ! پہ ہستیءَ چو تُنگءَ ملور اِتاں کجا رسیت آپ سرے کہ زندمان بے در اِنت
Continue reading →“ھیالیں آزمان” ریحان رضا اے آزمان ھیالے بس کہ جیڑاِتگ لگوریں نوبتءَ ءُ نوبتءِ گباریں باتنءِ درئیں چراگ نیستیءِ! پہ ہستیءَ چو تُنگءَ ملور اِتاں کجا رسیت آپ سرے کہ زندمان بے در اِنت
Continue reading →“آگہی ء، ودار” باریں چنت شپ انت من ایوکیء_ ساھگء- وابانی ودارء- نشتگاں،چو ام نہ انت کہ واب پہک چماں درآمد انت.بلے اردے کہ وابانی استین نگاہاناں پوشان بیت.تہ زرمبشتےء_ بلورے پرشیت برمشانی مہرگ شنگ بنت،واب ہزنت ء پدا آگہی … Continue reading →