۔۔۔۔واحد شوھازءِ رژنائیں باندات۔۔۔۔ دل کہ درد کنت المءَ چیھال جنت انسانءَ نندگءَ نئلیت وتی اندرءِ روکیں آساں گوانک جنگ لوٹیت جھانءِ درداں وتی کِرءُ گورءَ گند ایت ارام نہ بیت بنی آدمءَ سک گمیگ کنت وتی زندمانءِ گمءُ ابیتکی … Continue reading →
سال ۔ لچّہ کار : ستّار سنی
۔۔۔سال۔۔۔۔ میا برو سال تو باز کتگ دمال تو نہ بیت گوں تو سنگتی ھزاراں کرن گوستگ اَت وتی ما راہ گار کتگ نہ کُشتگءُ ھلار کتگ ما در پہ در ما ھاک پہ سر جھانءِ کُنڈءُ نیمگءَ نہ بیت … Continue reading →