بلوچی فوک ادب ۔۔۔ انور نسیم مینگل فوک شاعری دنیا میں تمام زبانوں کے اندر قدیم شاعری قومی،عوامی ، وطنی عام آدمی کی شاعری کا مطلب جانا جاتاہے اور ’’فوک‘‘ کے نام سے پہچانا اور تسلیم کیا جاتا ہے۔اس کی … Continue reading →
گیدی کسہ۔ یک نجومی ئے کیت بادشاہ ءِ کِرا ءُ گشیت یک ھورے پیداک اگاں ہرکس اے اپ ءَ بوارت گنوگ بیت۔ بادشاہ وتی وزیر ءَ گُشیت چو مہ بیت کہ ما اے اپ ءَ بور ایں۔ گڈا ھور بیت … Continue reading →
، نیکمرد رجانکار ابدُل واھد وداریگ شام ءِ شھر دمشق ءِ تہ ءَ یک ورنا ءُ شرّنگیں جِنِکے ھرّوچ تھنا شھدربرجاہ ءَ شتگ اَت ، ھمے شھدربرجاہ ءَ آئی ءِ پت یک کارے ءِ کارمستر ءُ واکدارے اَت ، یک … Continue reading →
کِسّہ۔ میتگ ءُ واجہ نبشتہ کار ۔ھمید بلوچ میتگے ات کہ است ات یک واجہے اشی میتگ سیاہ دل کُتگ ات ہرچی است وتی چَنگل اں کتگ ات ءُ نشتگ ات۔ ہر وھدا کہ آمین بوتگ میتگ ءِ مہلوک ءَ … Continue reading →
دلوش چکانی دیوان _ کریم بلوچ است ات وهدے ءُ زمانگے ! زمانگ ءَ است ات پیریں پیرک ءُ بلکے ! آ نوں پیر بوتگ ات انت . بلے آهان ءَ چُکّ ءُ نواسگ نیست ات . آهانی دل ءِ … Continue reading →
( گیدی کسّہ،، راستی کدی چیر نہ بیت،، حکیم وفا ) جنگل ءَ شادی یے ھست اَت کہ آئی ءِ رنگ اسپیت اَت- ھمے اسپیتیں شادی ءَ گُشت من گوں سیاھیں شادیاں دوستی نہ کناں- دگے سیاھیں شادی یے ھست … Continue reading →
زِیردان انگت کِسّہ کنت منءَ یات اِنت کہ وھد ءُ زمانگاں سَرشپانی وهداں کہ ما پہ وابءَ وتی سر اِیر کت اَنت، گڑا مات، بلُّک یا پیرُکاں مدام گوں وتی کسّہ ءُ داستاناں مارا واب گِیتک ، وڑ وڑیں کِسّہ… … Continue reading →
(گیدی کِسّہ,, سِیْہ پوشیں دربیش،، شوھازکار تارک پیشوکانی) دیوانے ءَ بادشاہ گوں وتی ملک ءِ مہلوک ءَ نشتگ ات کہ دَربیشے آتک ءُ دیوان ءِ کُچّے ءَ شت ءُ نشت بادشاہ ءِ چمّ گوں اِے دربیش ءَ سکّ بوت اَنت … Continue reading →
بلوچی لوک شاعری کی اصناف تحریر: مشتاق رسول شاعری، بلاشبہ ازل سے بلوچ قوم کی معاشرتی زندگی کا اہم جز رہی ہے۔ قبائلی جنگوں کا احوال، عشقیہ داستانیں، تاریخی واقعات، مذہبی داستانیں اور بہت کچھ شاعروں کے ذریعے نسل درنسل … Continue reading →
گیدی کسہ،، بے سریں سر ،، ،،،، ندکار ،الی جما زامرانی ، شوھازکار، منیرھاجی رسول بکش تگرانی، ،،، گوش انت میتگے بیت اے میتگ ءِ مردم چہ اکل ءُ ھوش ءَ سک کمزور بنت بزاں سکیں پھوال ءُ بے زانت … Continue reading →
گیدی کسہ دو بہ دوش، نہ، چار دوشاں شوھازکار : یاسین شوهاز ھست ات یک جن ءُ یک مردے. مرد ءِ کار دار ءِ چنگ ءُ بها کنگ ات. یک روچے مرد ءَ گوں وتی زال ءَ گوشت کہ مرچیگیں … Continue reading →
ساربانانی دیوان ءُ گیدی کسہ چندن ساچ ما ساربانی ءَ روگ ءَ اتیں۔ مارا شپ ءَ پسنی ءِ نزینک ءَ دُو کانی ءَ دارگی ات۔ ما کہ وتی دارگ ءِ جاہ ءَ رستیں۔ اچ ما پیسر یک مزنیں گلگے ءَ … Continue reading →
گیدی کسہ ،،،،،،، چہ منی کتاب سوداگر6 ءِ گیدی کسھاں چہ یک گیدی کسھے پہ وانوکاں ندر انت ،،، الی جما زامرانی ، ،،،،،،،، ھست ات ملکے ملک ءَ ھست ات بادشاھے بادشاہ ءَ وتی ملک ءِ مھلوک سک دوست … Continue reading →
کھیر بِہ گرادئے کھیر چہ اردوءٙ رجانک: شعیب شاداب گشنت کہ یک ملکےءِ بادشاہ مُرت’ گرا دو سردار وت ماں وت مڑاتنت۔ یکّےءٙ گشت من بادشاہ باںءُ دومیءٙ گشت من۔ پیسلہ نہ بوت گرا آ دگہ سردار اوں توار جنئگ … Continue reading →