تاکےءَ نبشتگیں کتاب اے رمزانءِ ماہءَ وا مردم ھچ کُت نہ کنت۔ اے اوں نوں ھال دئیگی ھبرے نہ اِنت کے مردم روچگیں اگں دپ پچّ اِنت، تاباں بیت: آ وا مردم برھال بیت۔ بلے منی گیشتریں گم اے نہ … Continue reading →
تت توام اِسی ……شیر جان شوھاز۔۔۔۔۔۔ 2010ءَ مجیب مجاہد وتی کتاب “واتر نباں” ءِ اولی تاکءِ تہا نبشتہ کنت، “گوستگیں چندے سالاں بلوچی لبزانکءِ شعری تک، یک رنگیں اوشتئے آماچ اِنت، نوکیں شعریات ، نوکیں زبان، نوکیں شعری رنگ ءُ … Continue reading →
چو اگں تو گُشے شوک اَنت، تئی خمارہ شوک اَنت چونا تئی چم ئیں مئے چماں ئیں ندارہ شوک اَنت موسیقی ئے تئی ھاموشیءِ سبزیں دیوال ھورکیں جلوہ تئی تمبوریں توارا شوک اَنت اینچو نزیکءَ میا یار! تماشہ کُٹیت دور … Continue reading →
اے اسپ پرچا نہ زانت رفتارءَ چمءِ، یکے اے برفیں شیطانءِ آپءَ آ دیم ودار کنگ اِنت تچوکیں گڑیالءِ کانٹاھاں تو بدار، انی آ زُلفاں دستاں پتائیگءَ ئیں قطار کنگ اِنت نی بیا اے روزردءِ چماں ہنی بہ کن بہ … Continue reading →
موسیقی یے تئی ھاموشیءِ سبزیں دیوال ھورکیں جلوہ تئی تمبوریں توارءَ شوک اَنت اینچو نزیکءَ میا یار! تماشہ کُٹیت دور دورءَ تئی دابانی ستارہ شوک اَنت شوک تئی زُلفاں، سریگے، ءُ تئی آستیگاں مئے اگں شعر کہ شوک اَنت تہ … Continue reading →