انچو اندیمءِ نہ دنت ایں کَس گوائیءَتی سرپدیں دُراهیں زمانگ نارزائیءَتی اے هبر دروگے کہ ارسیگ بیتگءِتو پہ منا اے هبر راستے کہ گریتگ من جتائیءَ تی چونیا مردم پہ وشیں دل نہ جیڈیت هچبرءَ مارا شائر جوڑ کُرتگ بے … Continue reading →

گنوکیں انچو کہ هچ ڈولءَسار بیت نہ کنت پھل بہ کن کہ تئی انتزار بیت نہ کنت تئی شھر ءِ دمک من ءَ انگت شرّی ءَ زان اَنت تئی شھر ءَ منی وڑیں ابدالے گار بیت نہ کنت من ءَ … Continue reading →

دستونک پِردات من تهنائیءِچادِر وتی دیمءَ اے دل دگے بهُتامے مہ کنت پِر وتی دیمءَ نیمونے مہ سازیت زمانگ منی پشُتءَ پِرمشُت پدا سُرچکیں اِشکر وتی دیمءَ تُنیگ اِتاں من چنکےءِاُمیتءَداں سُهبءَ تی نازءُادا آں کُتگ اَت زِر وتی دیمءَ … Continue reading →