وھدءِ تھاریں میتگاں ھمراہ کنگ نہ بیت آ نامے انچیں شِرکنیں ھرجاہ گِرگ نہ بیت دل انچو ناتوان اِنت کہ ارسے اوں دَر نئیت مرچاں وتی سرءَ اوں توازہ کنگ نہ بیت چمّانی درپ شُشتگ ءُ ایر اَنت کہ بیائے … Continue reading →
اکبر علی اکبر غزل سرسستگیں امروز ءِ ھسابائیں من ءُ تو انگت ھم ھما وھدیگیں دابائیں من ءُ تو پشت کپتگ دگہ چے مئے ھونانی رگام ءَ کہ زنگی ئیں پستولے ءَ گابائیں من ءُ تو سرمست ءُ ھلاھوشی ءِ … Continue reading →
دستونک بِہ رکّیت چون وت ءَ کُنٹگاں منی پرپُک سُرین اَنت پُلّ سرءَ باگ ءِ، ءُ کن اَنت سُک سُک بروتاں تاب دیاں من ،آ،نشتہ دِیوان ءَ دمانءُ سہت من ءَ چاریت ،دنت بُروانُک نوں ،بُکّو ! ایر جن ئے … Continue reading →
دریگ ءُ دروازگ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔ منیر مومن ھمینچو شور کننت اے دریگ ءُ دروازگ من چُنت وھد اِنت وتی گالوار اِش نہ کتگ دل ءَ کلوہ یے پمن گوں بہ بیت ، دات ئے نہ کنت نہ اے ابیتکی وتی کسّھے … Continue reading →
دستونک جَھل بیا ماہ ! بِچار شاعری ءَ دِل تئی راہ، بِچار شاعری ءَ یوسف ءَ مرچی دست کُٹّءَ اَنت تو زُلیخا! بِچار شاعری ءَ مئے قسم وارتگیں ھما پئیم اَنت مہتل اِنت ساہ ، بِچار شاعری ءَ اَبرم ءِ … Continue reading →
دستونک چمّاں واپینتہ تہاری دوشی گوں چراگ مینتہ تہاری دوشی تو منی زرد ئے منی ارواہ ئے واباں چنڈینتہ تہاری دوشی بالویے اتک پہ نگاہ ءِ آس ءَ تنّ ءَ چارینتہ تہاری دوشی من تئی چمّ ءِ تہا گندگ باں … Continue reading →
دستونک تئی من مَھرم آن ءُ رازدار آں مہ گریھ ھرجاہ بباں گوں تو ھَوار آں بَرے سنج آں برے رُولہ ءُ باماں برے درداں برے کیپ ءُ مَلار آں مِجَاز بچکندگیں زیِدانی شانتُل ببات ئے تو گُلِستان ءُ بھار … Continue reading →
دستونک ستادار ءُ بَراھدَار ءُ مَکّیں دلے بلے کھروار ءِ سُبَکّیں دلے کَرار آں وپاہانئ بَندوک بَات اے راستی ءِ ھَنکین ءَ ھَکّیں دلے من ءَ درد گون اَنت ءُ لُنجیں زھیر ترا گونیں ھار ءُ جَوّکیں دلے کپوتاں کُلیّاں … Continue reading →
دستونک من کُھنیں دردانی نوکیں زنگءَ نہ سگگ ءَ آں من زند ءِ جانشود ءِ آپ ءِ رنگ ءَ نہ سگگ ءَ آں من گُلگ ءِ بیماریں ساہ ءِ نام ءَ نفل نہ ونتگ کہ زلفءِ شپ شنزیں زالی زنگءَ … Continue reading →
دستونک ھُشکءُ سچوکیں دارءَ بیت وشیں وھدے مارا بیت ماہءُ استال چاپ جن اَنت سر گوپ تئی سینگار ءَ بیت مارا کبول اِنت دُردانگ ! ! ھرچی تئی دربارءَ بیت دژمنءَ بارتیں بیگواھی زورے نھنگءِ ھارءَ بیت میتگءَ نشتگءُ شادان … Continue reading →
واجہ مبارک قاضی ءِ وانگ ءَ پَد فضل حیات شهـر ویران دَمـک ءُ دَر مردم کُجیـں مـن وتی باں هـمسفر مردم کُجیـں هـر کَس ءَ سِلّـیں حَسدے کوپـگ ءَ دل سَپا ءُ وَش هبـر مردم کُجیـں کے کئـی ھـال ءَ … Continue reading →
دستونک مُلّا ملنگ گوات ءِ بانزُل ءَ پَرّین زندگی پاد ءَ کسہ ءَ مٹّین زندگی ارواہ ءِ بُناپ ءِ تام ءَ بہ چش استینیں نگاہاں مین زندگی رژنے گوں وتا پالہ ءُ دَرا ھستانکیں زر ءَ میچین زندگی سنج ءِ … Continue reading →
تْرند کں نی تُری ٹہلانی کَجیں رپتار ءَ چادرے گیش کُتہ پُلّ تئ بیمّار ءَ ایوک ءَ اتک نہ کرتہ, بلے پیشی روچاں تو زمانہ وَ نیاؤرتہ منی دیدار ءَ زُلپ ءَ آ دیم اوں زہرانی پیالہ باز اِنت حُکم … Continue reading →
دستونک شائر: اسحاق خاموش دُْرستیں گپّاں شموشیں ،گپّ جنیں شیشّگاں دیم ءِ پْروشیں،گپّ جنیں پُْرشتگ اَنت دِل پہ بے وتی بسّ اِنت مرچی بیا نندیں ھوشیں گپّ جنیں ہرکسی ساھگ اِنت وتی قدّ ءَ ما ءُ تو دست ءُ گوشیں،گپّ … Continue reading →