تو من ءَ کُشت کن ئے بلے.آزمانکار: منیر عیسی
“آزمانک,, تو من ءَ کُشت کن ئے بلے…” چادرھی ماہ ءِ مورک مُج اتگ- استالان ءَ گُبارے مں دپ ءَ ات- جمبرانی شینک آزمان ءِ سر ءَ انچو گرد ءُ ترّ کنگ ءَ ات- زمین ءُ آزمان بے تواری ءِ … Continue reading →
Tag Archives: بلوچی لٹریچر
(آزمانک,,واھگ،،ڈاکٹر علی دوست بلوچ)
(آزمانک,,واھگ،،ڈاکٹر علی دوست بلوچ) بوھیر مرچی پدا وتی ماس ءَ گُشگ ءَ اَت…. امّاں…. وھدیکہ منا نوکری رسیت نا…دُرستاں چہ پیش من تئی چماّنی علاج ءَ کنائینیں…. تو پدا اے دنیا ءَ دیست کنئے…. تہر تہریں رنگ بنت…. روچ ءِ … Continue reading →
آزمانک :- تھاری مہ بیت
آزمانک :- ما ھما جاگہ دُچارکپ ایں کہ اود ءَ تھاری مہ بیت آزمانکار :- شاہ منیر بلوچ شَپ ءِ ساھت نو کلاک ءَ مدام من چہ library ءَ واتر بوت آں دیم پہ وتی کوٹی شُت آں ، منی … Continue reading →
نال اِت مکھیں مئے ڈیھ ءَ
نال اِت مکھیں مئے ڈیھ ءَ عبدالله میر دوشیگیں شپ ءِ چار پاس ءَ ترانگ آتکگاں زربار ءِ کوش ءَ را کلوھے گون ات نوداں پہ دگہ مستاگے نرم نرم ءَ من ءَ شورینت اش ترمپ ءُ لھمکیں سر شنزاں … Continue reading →
اے آر داد ءِ نبشتگیں تاک ءَ پد ۔قاسم فراز ءِ ردانکی کتاب
منی دل شرابیانی گْورءَ مانگِیشّ اِتہ
دستونک … منی دل شرابیانی گْورءَ مانگِیشّ اِتہ یا شاعرءَ چو شعرءِ سرا مانگش اتہ ننگر کتہ ما چولءِ انارکانی ساهگءَ توپانے بوجیءِ جگرءَ مانگیش اتہ آ گپ کنتءُ آئیءِ گپانی شیرکنی یا مورءِنیتّ اِنت شکرءَ مانگیش اتہ دوشی نہ … Continue reading →
ہرگورءَ مانرِتکگ اَنت بکشوشگءُ مارءُ دُجک
دستونک حمّل پرویز ہرگورءَ مانرِتکگ اَنت بکشوشگءُ مارءُ دُجک ملکموتیں وھدءِ دیما کئے بہ بیتیں تُک ءُنُک باریگءُ جمارے اَنچیں اتک پہ آدم زادگءَ کیپک ءُ باگار شیر اَنت مِسی ءُ گوتی کڈک تئی وتی باسکانی زورے، کار بند مردی … Continue reading →
آزمانک۔ لاچاریں ھونیگ۔ آزمانکار: عارف صمد
آزمانک۔ لاچاریں ھونیگ۔ آزمانکار: عارف صمد بیبگر سکّ پریشان ات-آ برے بازار ءِ اے سر ءَ برے آ سر ءَ رؤگ ءُ آھگا ات-آئی ءَ ھچ کا دست کپگا نہ ات-آئی ءِ گْور ءَ یک کلدارے ھم نیست ات-آئی ءِ … Continue reading →
سدپ مُرواردانی زرّیں کوڑی انت
لچّہ ۔۔۔۔۔ سدَپ شائر: ….. میجر مجید سدپ مُرواردانی زرّیں کوڑی انت برے چولانی باہوٹ اِنت برے لُنجیں تیاب ءِ ریکاں بار گپتگ برے ماں رُستگیں گْورمانی تْرندیں شہماتاں بلے انگت رُژن ءِ استال انت شہم کنت ہرجاہ شپاں لنجیں … Continue reading →
کُہت …. خالق ارمان
کُہت …. خالق ارمان جَنگلے، میتگے، ھلکے نہ اِدا دنیاے اَسپ ءُ زَہماں کَسے ہمراہ نہ کتگ بیرِکے واب ءِ تہا مَنڈینتگ وہد ءِ بامرد گباراں گِپتگ اے مُج ءُ ریک منی آژناگنت میتگءُ جنگلے پجّہ کارنت آزماں کاگدے گواتءَ … Continue reading →
سفرنامہ ۔ اسحاق رحیم ۔ سیمی بَھر
سفر نامہ اسحاق رحیم سیمی بَہر بَگّ ءَ پہ درْابول ءَ زھیر بیتگ مارا پہ دشت ءِ گورگیں کُلّ ءَ سُتکگیں ڈور چہ میرانی بازار ءَ ما گوں ماسٹر محمد جان ءِ ھمرائی ءَ سُتکگیں ڈور ءِ چارگ ءَ شُتیں.. … Continue reading →
*سَــریچک* ۔ انور صاحب خان ءِ لچّہ
*سَــریچک* انور صاحب خان من چو سَریچک ءَ میلانک آں سبزیں ڈگارانی دلبند ءَ داں وتی نیستی ئیں استی ءَ وهد منا پاشک کنت من کہ بے جُنزی ءِ الامگ آں منی زاهر ءُ باتن جتا جتائیں کسّہ اَنت
Continue reading →آزمانک : پُرس۔ عصا بجّار
آزمانک : پُرس هسابجار آ مردمانی تها نشتگ ات بلے جند ے ادا نہ ات ، آ جیڑگان وتی امبازاں رُپتگ ات ، کسی سُد ءَ نہ ات کہ کے چہ کجا اتک ءُ کے کجا شُت ، بس آی ءَ … Continue reading →
