دستونک شیگوستہ دوشی ملنگے تئی لوگ ءِ پیژگاہ ءَ کہ ارس گوار اِیت ھمک سُھب تئی ودار جاہ ءَ گلّگ کُتہ گوں ھُدا ءَ من نشتگ آں دوشی کہ درد ءِ کُوش نہ کَش اِیت چے ءَ نوں بیگاہ ءَ … Continue reading →

دستونک من سوار آں گم ءِ پُرشتگیں تھتے ءَ راہ گوزی زُلپ تئی گون اِت آں گواتے ءَ نوجوانی تئی کَٹ ءُ کار ءَ شُتگ زی من ءَ گُشتگ اَت بزگیں ماتے ءَ من و زاناں دل ءَ تو نوں … Continue reading →