وھدءِ تھاریں میتگاں ھمراہ کنگ نہ بیت آ نامے انچیں شِرکنیں ھرجاہ گِرگ نہ بیت دل انچو ناتوان اِنت کہ ارسے اوں دَر نئیت مرچاں وتی سرءَ اوں توازہ کنگ نہ بیت چمّانی درپ شُشتگ ءُ ایر اَنت کہ بیائے … Continue reading →
اکبر علی اکبر ( نازینکی غزل) چمّاں دست ءَ کناں شوھازی باں داں مگنداں ترا چوں رازی باں عشق ءِ ننداں مسیت ءَ ذکر کناں سُجدہ ءَ تئی کپاں نمازی باں چو شہیداں شہید باں یا کہ غازیانی ھساب ءَ … Continue reading →
دریگ ءُ دروازگ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔ منیر مومن ھمینچو شور کننت اے دریگ ءُ دروازگ من چُنت وھد اِنت وتی گالوار اِش نہ کتگ دل ءَ کلوہ یے پمن گوں بہ بیت ، دات ئے نہ کنت نہ اے ابیتکی وتی کسّھے … Continue reading →
دستونک چمّاں واپینتہ تہاری دوشی گوں چراگ مینتہ تہاری دوشی تو منی زرد ئے منی ارواہ ئے واباں چنڈینتہ تہاری دوشی بالویے اتک پہ نگاہ ءِ آس ءَ تنّ ءَ چارینتہ تہاری دوشی من تئی چمّ ءِ تہا گندگ باں … Continue reading →
کدی ھَورے بھار میچیں گُل ءِ کاشانی ءَ مین ایت پد ءَ گیمّرتگیں دِلباگ ءِ گُلباگ ءَ ھزّامین ایت دنیگا راستی ءِ گامانی بُرّگ ماں مُرادان اِنت کُجام واھشت مردم دوستی ءَ گامے بہ گامین ایت گمانی ماسکول ءُ بے … Continue reading →
دستونک تئی من مَھرم آن ءُ رازدار آں مہ گریھ ھرجاہ بباں گوں تو ھَوار آں بَرے سنج آں برے رُولہ ءُ باماں برے درداں برے کیپ ءُ مَلار آں مِجَاز بچکندگیں زیِدانی شانتُل ببات ئے تو گُلِستان ءُ بھار … Continue reading →
اکبر علی اکبر غزل نگاھاں تِیر دل ءَ خنجر کنگ زانت کروجیت واھگان ءَ شر کنگ زانت گوں ارساں گُلگُل اِنت لُنٹاں گوں کندیت زہیری مولماں پدّر کنگ زانت عِوضّ ءَ درد زُوریت وشّیانی اے دل نیادانی بئے ءُ شر … Continue reading →
غزل اکبر علی اکبر رسینگ منزل ءَ بیت غم مکن تو غمانی روچ گَل ءَ بیت غم مکن تو دل ءِ بندیگیں واھگ جزم روچے چو سرگوات ءَ یلہ بیت غم مکن تو منی اوستانی ھُردیں یات ءِ بانجیگ رُدیت … Continue reading →
دستونک ستادار ءُ بَراھدَار ءُ مَکّیں دلے بلے کھروار ءِ سُبَکّیں دلے کَرار آں وپاہانئ بَندوک بَات اے راستی ءِ ھَنکین ءَ ھَکّیں دلے من ءَ درد گون اَنت ءُ لُنجیں زھیر ترا گونیں ھار ءُ جَوّکیں دلے کپوتاں کُلیّاں … Continue reading →
دستونک ھُشکءُ سچوکیں دارءَ بیت وشیں وھدے مارا بیت ماہءُ استال چاپ جن اَنت سر گوپ تئی سینگار ءَ بیت مارا کبول اِنت دُردانگ ! ! ھرچی تئی دربارءَ بیت دژمنءَ بارتیں بیگواھی زورے نھنگءِ ھارءَ بیت میتگءَ نشتگءُ شادان … Continue reading →
پربند ھماکہ پہ تئ نیادےءَ تلوس اَنت ھما اوں بگندے ترا بد گُش اَنت چہ انسانءَ عمرءِ متاہاں پُلیت محبت ہمیش اِنت دِلاں دست جنت دیاں ھنچیں مہرے وتی دژمنءَ داں امروز است اِنت منءَ یاد کنت ھزار آفرین اے … Continue reading →
دستونک همودا من کہ تئی آهَگ ءِ ودار کُتگ گُمان بوتہ گُشئے پورا چیزے گار کُتگ نہ گِیش اِتاں گوں تئی تَرانگاں دمانے هم تئی گماں منءَ هر نیمگ ءَ شِکار کُتگ من آسی ساهِگے آں میا کہ بلکیں سوچگ … Continue reading →
تُرسے ءَ مان شانتگ ات انچو دل ءَ چک جت چارات وتی پُشت ءَ مناں کس من ءَ ھاموشی ءِ ڈس ءَ نہ دنت پیسر ءَ کسے چداں گوست ءَ مناں آئی ءَ تاھیدے کت بست ءِ سر ءَ چارگ … Continue reading →
کدی دردے کدی رنجے وتا الکاپ کں، نندی اے زند ءِ کسہّیں سرجم مراداں آپ کں، نندی اے ہلک ءِ جنت سودایے ءُ وازمندگے ہوں بیت اے گوات ءِ نہاد ہم کپتہ،دلے دروھاپ کں، نندی منا دینایے تئی مہراں تئی … Continue reading →