کپٹین ( درد ، واب ، زندگی ) اے موسم ءِ زگالیں دل “ زریت پہ شوکیں کندگے “ نیاد ءُ وشیں مجلسے “ کُمار رنج دیدگے “ بِہ بیت مست بیگھے “ اے نوبت ءِ ھمے تلب “ اے … Continue reading →
زند نامگ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ قدیر لقمان ناگتی زند ءِ دُرائیں اوتاگاں گرْامگاں پُلّی چمن یل داتاں گراں بہا ءُ مہذیبیں اوباداں اَنچو یک یکّ ءَ وتن یل داتاں اَنچو ماتینک ءَ بہار میچینتہ آٹیگاں زند ءِ بدن یل داتاں کِشک، مِنزل، … Continue reading →
عکس بے پردگ اَنت “نعیم وفا” گوانکوانی تہئے آخری فولڈرءَ کوٹیءِ دیمءَ دیوالءَ لِچّیتگیں کاپیءِ تاکءِ سرا ٹیبلانی درازءِ تہا فائلانی تہا چینچو پورن فلم ماں سوشل رسانکءَ اپلوڈ بیت چینچو بے پردگیں عکساں بارکوڈ بیت
Continue reading →مُساپِر شائر۔۔۔ نعیم وفاؔ سر مگِر نیمروچءِ ٹاکءَ مُساپِر مرو روچءِ بْرانزاں چے درچکانی ساھِگ سُچّنت چمّ بے مئیم بنت دست لرز اَنت تئی پاد دْروھنت ترا دل ھیالانی چولاں گوں گُجّ ءُ کپ اِنت چمّءِ نیلبومیں ارسانی دریا ھُشیت … Continue reading →
کے ءَ مرچاں مریدانی سر ءِ شیدائی پچ گپتگ سرگ داتگ ھدایا مارا مئے سسائی پچ گپتگ منی ماتیں وتن چو چاردھی ماہ ءِ وڑ ءَ بوتگ کجام بدواھاں باریں تئی گلیں رژنائی پچ گپتگ کجام راج ءَ بہ گوش … Continue reading →
پربند ھماکہ پہ تئ نیادےءَ تلوس اَنت ھما اوں بگندے ترا بد گُش اَنت چہ انسانءَ عمرءِ متاہاں پُلیت محبت ہمیش اِنت دِلاں دست جنت دیاں ھنچیں مہرے وتی دژمنءَ داں امروز است اِنت منءَ یاد کنت ھزار آفرین اے … Continue reading →
سیکُرّ ، کرگوشک و بانز روچے ماں گنج کلات ءِ پٹاں بلوچانی ڈگار بے مٹاں بهارگاه ءِ نوبت ءِ بُنگیج ات نوکیں زندے زرت درچک لٹاں ، هرجه رُمب اتنت موریکاں کڈک جهد کناں په وتی نان سَکک هم تَچاں … Continue reading →
پریشانیں منی ارواہ دل مئیں باز حیرانیں گشاں چیا گشاں چیا مئیں ٹونکاں گوشداری کئے مئیں ٹپاں کئے نگاہداری آں کئیں دڑداں مئیں ھونگاری مں ھیراناں ھمے ٹونکا ترا ڈساں؟ دلا دارں ؟ دلا داراں ، ترکی دل ترا ڈساں … Continue reading →
گُپتار ۔۔ مجید عاجز چَہ گِس ءَ جِند ءِ درانڈیھاں، ھِسابے چونیں اِے مَنی گُڈّی سپر باریں ازابے چونیں کَنڈگ ءَ ایر بہ دَنت روچ سَر ءَ ، روزرداں گوں کَے ءَ بَھر کن آں زِرد ءِ نَہ سگّیں … Continue reading →
تو مَنی وابانی سلّھیں آدینک شائر: عبدالله میر جی نگور دیم ءِ! مھوشیں کاڑاں ماھو ءَ سنگار اِت دھنانی ءَ مھپراں شود اِت گوں زری نَمباں گوادر ءِ وَشکوشیں زِر ءِ موسم سارت کشّات گوں لَھمُکیں شِیکّاں جی گُل ءِ … Continue reading →
ناتپاکی ءَ بیا کنیں انگار جی منی بام ءِ روشنیں اِستار مادنیں راہ ءَ بیا من ءَ پیشدار سرجناناں من گاڈل ءُ چیلّاں شپ تھار ماھیں رَاہ کتگ من گار وژدلیں روچاں رَو نہ کت بازیں وشیّاں دنیا ءَ نہ … Continue reading →
آشـــوب زندگی یے رنگ ءُ چھراں کن بدل پہ وتا نوکیں سبائے در بہ چِن دید میلانکاں گُشئے بے روکی ءَ سِتک ٹپیگ اِنت ھمُک بنی آدمے ھر کسی بالاد روکیں دوزھے ھر کس ءَ ریپنتگ جند ءِ زند وتی … Continue reading →
دل چہ ہوشام جَتیں نوبت ءِ پاس ءَ گوستگ مرچاں مردم چہ وتی کّچ ءُ کساس ءَ گوستگ شپ چراگانی دل ءِ روکیں زہیراں بُرتگ روچ ماہ گونگ ءِ چمّانی شُناس ءَ گوستگ چاریں آتراپ ءَ منا گیراں پتاتگ دیر … Continue reading →
لچہ۔عبدالله میر۔ توار گل محمد کسرکندی یاتاں گور جتگ بیگاھی استین سر شماں ھوھند انت کور ءُ کوچگ ءُ میتاپاں کوھانی چگرد وش پُلیں زیدانی کھیر پراہ لمبیں بَلانی کپوت وش گپتار کوکو شانتلی زھیریگاں مارا ترانگے پِریناں جی پہ … Continue reading →