تئی ترانگانی مھلبءَ آتار بوان آں
(قدیر ساگر) تئی ترانگانی مھلبءَ آتار بوان آں بےسانکلءَ تئی اشکءَ گرپتار بوان آں اشک ِانت وتی ُپرلزتیں تاسیراں درا ِانت پرکیفءَ نگاہ، شھدءَ چو گپتار بوان آں سرکش چہ دریگءَ وتی دیوانگءَ بچار شاتے پہ ترا شھرءَ تئی سنگسار … Continue reading →