،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،غزل،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،اسلم قادر
نوں پدا موسم ءَ جہ جتگ دابے ءَ جمراں ھور کت ،
بُتکگیں زلف تو کوپگاں یل کُتاں مھپراں ھور کت ،
تو پدا مینتگاں زلف گوں مھلباں پہ وڑے دلربا ،
پہ کئی حاترا نوں تئی جیگے ءَ عنبراں ھور کت ،
چوں پدا جہ جتگ نوں پدا موسم ءَ گوں وتی دروشماں ،
کہ پہ بے موسمی جمراں پہ وڑے امبراں ھور کت ،
چوں پدا میسیت گ گل زمین ءِ بدن حونے ءِ رنگے ءَ ،
مردماں پہر کت مردمی ءِِ سرا رستراں ھور کت ،
سانکلاں بستگیں دستے ءِ نوں منی ھلِ اتگ کسہے ،
نوں منی باطن ءَ آجوئیں آسے ءِ انگراں ھور کت ،
نوں تئی زحم پہ گُڈگا کنٹ باں دم براں باسک نوں ،
یک سرے تو جنئےسرسداں چست باں نوں سراں ھور کت ،
اے منی سینگ ءَ بُن جتگ آہناں تل نباں گوں ترا ،
بل ستر نوں تئی قاتلیں دستے ءَ خنجراں ھور کت ،
چوں کتگ نوں بہا آجوئیں ھلک آ دژمناں اسلم ءِ،
کہ شُتگ سرپدی نوں چرا میتگ ءَ بے سراں ھور کت۔
