1)« گِهتِرڃـن مردم »
مَئ جِهانـَـئ گـُـلْ بِـڃوَس و وارَنْتْ
گِهْتِرِڃـن مردم، واجَه هَــپْـتارَنْتْ!
عِشْکی گـُـپْتاران، دستِ هَـپْـتاران
گَـَـنْجَئ بُمْپانان، سِیَه سَرِڃـن مارَنْتْ!
[ عاشکانْ نـَـیْلـَـنْتّ عِشْکـَئ دیّوانا!
وَتْ پَه وَتْ کـَـنْدَن گـُــ̈طّ شاکارَنْتْ
مِهْلـَـبِڃـن شـَـیْرانْ؛ وانـَگا نـَـیْلـَـنْتْ!
وَتْ گــُـشـَـئ زانُن شاهِ گـُـپْـتارَنْتْ
مَئ دِلی گــَـپّانْ؛ بِـڃ کـَـس و یارَنْتْ
ماهِکانِڃـن شَپْ، مُرْتـَگ و گارَنْتْ
نالـْگان، گِنْدَئ اِشْکُنَئ دردانْ
دل چَه دل دور و چانْکِ سیگارَنْتْ!
نازُکِڃـن مَـهْتاپْ، کــَـپْـتَگــَـنْ تَـهْنا!
چۏ پَسا بُلـْم وچِڃـر کاپارَنْتْ!
شاهِ مهتاپان، واجَه هَــپْـتاران!
شاهِ دلداران، واجَه دَلّارَنْتْ!
وَشّی و شادی هِچّ نَـبَـنْ چِلَّه!
هَـنْگــَـرِڃـن ظالم؛ ظلما گیمّارَنْتْ!!
ظالِـمڃـن مَکّار، سڃـرِ آزارَنْتْ
عاشکی ̈طـَـپَّـانْ، پُرِّ کوکّارَنْتْ
یِـڃ کـَـشا یَکـِّـڃ مُرْتـَگ وکـَـپْـتـَه
آ کـَـشا واجَه، چانْکِ باپارَنْتْ
اَوْرُکی تِرَمْپّانْ گار و بیمّارَنْتْ
مَئ دِلی اَرْسانْ کُنْجِ اَمْبارَنْتْ
یـڃ دُرُو ڌَنْگـَـر هُشْک و بڃ آپَـنْ
پَرْ تـَهی مِهْرانْ نِشْتـَه چَمْ چارَنْتْ
مرغُکانْ آواز، وانـَگَــن مَــرْچی
وَهْدِ دیدارا، مثلِ دلدارَنْـــتْ
اِشْکُتـَه ظلما، تیّ تـــَــوار و گــام
گـَـژْدُمِڃـن نادان، کُـنْــ̈ط یڃـوارَنْتْ
ظالمڃـن هَـپْتارْ جَنْگ و پوتّارَنْتْ
عاشِکِڃـن سِڃـنـَگ، پُرّ وُۏپارَنْتْ
یــِـڃ تـَهی ایّوب شَـیْـرُکان بَـنـْـدّی
مَئ شَکـَرْ گالان؛ گـۏن تـَه گـُلـزارَنْتْ
ایوب ایوبی