کاروان بلوچ ءِ پربند ندر پہ باسکاں

[Zahida Raees Raji]

" ؟ "


آہوہانی تلب ئے پُشدر ءَ
درچکے واب اِنت
باز وپتگ
نو اے مرگانی شدیگیں چمّاں
آزمان کِشت ءُ کِشار اِنت
ءُ زمین ویران اِنت
بیا کجائے تو سبک گام، ہبر زانت
دل ءُ دیدگ ءُ جان
من تئی زیمریں ترْانانی تلمب ئے چیر ءَ
زند ئے ویرانگیں روچ ءُ شپاں
جیڑگ لوٹاں
باز دمبرتہ نو بس اِنت منا
زانگ لوٹاں
کہ کئی رنگ کئی دیدگاں اندیم بینت
ءُ کئی چہر کئی موسم ءَ بے باس بینت؟

[Zahida Raees Raji]

منی ساچشت ءِ ویرانیں دگ ءِ
پشت کپتگیں کارست
کئی پئیم ءَ بیگ لوٹیت؟
جہان ءِ دامُن ءَ رنگانی آوازاں
گْواپگ لوٹیت
شپ ءِ بے مئیمی ءَ
ماہے دیگ لوٹیت
گُشگ لوٹیت
نا دْرچکانی وڑا زندگ بوئگ زان آں
نا مُرگانی وڑا کسّہ کنگ زان آں
نا کِشکانی سرا
تئی انتزار ءِ صدقہ ءَ
عمر ءِ تچ ءُ تاگاں دیگ لوٹ آں
گُشگ لوٹیت
ترا تئی بے وسیں دیوانگ ءَ
ہر موسم ءَ ہر کترہ ءَ
آسودگیں وابے ءِ بستار ءَ
دل ءَ بستگ
وتارا چم ندیستیں لِزّتانی
اوست ءُ اُمّیت ءَ ببا داتگ
دگاہ داتگ
نی دمبُرتگ
گشگ لوٹیت
وتا مانا کنگ لوٹ آں

[Zahida Raees Raji]

ہمے کہ من تئی نام ءَ نویساں
دل ءِ درچکانی ہوشام ءَ نویساں
اے اہد ءِ مردماں کوری رجان اِنت
کئی باہند ءُ اوگام ءَ نویساں
تہا چہ بے وسیں مردے ءِ جہت ءَ
وتا، داں ہست آں ہر گام ءَ نویساں
ابیریں مستیانی وانگ ءَ پد
جہان ءِ لِزّت ءُ تام ءَ نویساں
کجام بے گواہیں لبزانی امیت ءَ
ہدا ئے ہُسن ءُ اندام ءَ نویساں