شبین ءُ چھر [ گالبزانت ]
اے سکیں آسانیں گال اَنت ، نوکیں گال نے اَنت بلوچی زبان ءَ ھمروچ کارمرد بنت ۔
چھر : اے گال چَہ چھرگ ءَ در اَتکگ ، اَنچوش کہ ما گْوش اِیں : '' اورماڑہ ءِ زید گوادر ءِ چھرگ جنت ۔'' پمیشکا من اے گال ءَ '' تشبیہ '' ءِ بزانت ءَ نزیکتر سرپد باں ۔
لغت نامہ معین فارسی ءَ تشبیہ ءِ بزانت ءَ بہ چار اِت ؛
تشبیہ : [ ت ءِ سر ءَ زبر ، عربی گالے ] چیزی را بہ چیزی دیگر مانند کردن ۔
بزاں چیزے ءَ گوں دگہ چیزے ءَ ھمچھرگ یا ھم وڑ گّوشگ ۔چوش کہ : گلاب ءَ گوں دوست ءَ چھربندگ ۔
زانگ بوت کہ دوئینانی بزانت یک اِنت ۔
استعارہ :ایشی ءِ گالبزانت ءَ دراجیں گیش ءُ گیوارے ھوار اِنت ۔ گوں کمیں ھبراں چوش کہ : '' چیزے پہ بدل زیرگ ءُ کارمرد کنگ ، بزاں کارمردی چیزے چَہ کسے ءَ پچگرگ ءُ کارمرد کنگ ۔ ''
اُردو زبان ءَ استعارہ بندات ءَ کجام بزانت ءَ کارمرد بوتگ ، جھل ءِ گالرداں بہ چار اِت ؛
'' مولوی مہدی علی نے خواہش کی سرکار انگریز سے ان کی خدمات کا استعارہ کرلیا جائے ۔ ''
[ ترجمہ : مولوی مھدی علی ءَ واھگ دْرشانتگ کہ چَہ انگریزسرکار ءَ آئی ءِ ھذمتانی استعارہ زیرگ بہ بیت ۔ ]
اُردو انسائیکلو پیڈیا ءِ رد ءَ اے گال اولی رند ءَ ھژدہ سد ءُ شست ءُ شش سن عیسای ءَ فیض حیدر آبادی ءِ لچھی دیوان ءَ کارمرد بوتگ ۔
ایشی ءِ ادبی بزانت ھم گوں ایشی ءِ گال بزانت ءَ نزیکی کنت ۔ گالے راستیں بزانت ءِ جاہ ءَ دگہ بزانتے زیرگ ۔ چوش کہ '' شیر '' ءِ گال ءَ پہ مردمے ءِ نترسی ءَ زیرگ ۔
[ بلے چوش گْوشگ کہ پیشّی یے نہ اِنت شیر اِنت ،اے استعارہ نہ اِنت بلکیں تشبیہ اِنت ۔]
شبین : شبین ءِ گال باز جھلانکیں بزانتے دار اِیت ۔ایشی ءِ بنگال '' شبینگ '' اِنت بزاں کارے ءِ چَہ بوگ ءَ پیش گمان بوگ بلے اے گمان دلجمیں ھبرے نہ اِنت ، باور نہ اِنت ، چیزے ءِ گندگ ءُ کارے ءِ بوگ ءِ باور کنگ '' شبنینگ '' نہ اِنت بلکیں شبینگ چیزے ءِ درگت ءَ گت ءُ گمان بوگ اِنت کہ چَہ تہ ءَ بے تاھیری یے ودی بہ بیت بلے ھما بے تاھیری درائی مہ کنت ۔
چوش کہ : سھبی من ءَ شبینگ بوت کہ مردمے کَہ اِت ءُ تو اَتک ئے ، بزاں تئی آیگ ءِ ھال ھم نیست اَت بلے من ءَ اَنچیں گمانے ءَ گْور جت ءُ ھمے ھبر راست بوت ھمیشی ءَ گْوش اَنت شُبینگ ۔
دلگوش کنگ ءَ گوں زانگ بیت کہ چَھر پہ تشبیہ ءَ ٹپ ءَ کپتگیں گالے بلے شبین یک اَنچیں گالے '' استعارہ '' ءِ عربی بزانت ءَ گوں نزیکی نہ کنت بلے آئی ءِ لوزانکی بزانت ءَ گوں نزیکی کنت ۔ استعارہ ھم ھما گال اَنت کچ گت ءُ گمان زانگ دئے اَنت کہ ایشانی راستیں مانا چی اِنت ۔ سَھرا ھم نہ اَنت چیر ھم نہ اَنت ۔
منی ھیال :
برز ءَ داتگیں ھبرانی بنیاد ءَ من ھمے سرپد باں کہ چھر پہ تشبیہ کارمرد بہ بیت ءُ شبین پہ استعارہ ۔
