رخشندہ تاج بلوچ۔ آزمانک: ودار
“آزمانک” ودار ” رخشندہ تاج بلوچ”
مروچیگیں سمین ءِ تھا یک وشّ تواریں زیمرے ھوار اَت- دراہیں گلابانی دیما یک نوکیں تازگی یے ءَ مانشانتگ ات-درچک ءُ داراں یک دگہ رنگے آؤرتگ ات-گوات ءِ تھا یک شیرکنیں ھلوتے ھواراَت-اے بیگاہ پمّن ءَ بانور ءَ ات،اگاں چہ دُور ءَ یک بالی مُرگے ءَ توارجت گُڑ اتاں، مروچی زھیرءُ مولمانی یک دیوانے سمبھِتگ ات-واھگ ءُ ھیالاں وتی کُل چو بانور ءَ سمبھِینتگ اے-منی سر ءِ کلکشاں چرپ ءُ چَانگال ات-من باز وش اتوں….
گل ءُ شاد اتوں…. چیاکہ مرچی من ءَ منی ودار ءِ مزَگ رسگ ءَ اتنت-من وتی ساھت یات کت انت-گوستگیں وھد ءِ سرا چمشانکے دات،من وتارا باز دوست بوتاں کہ چُنت سال من گوں ودار ءَ گوازینت،بلے مروچی من ءَ منی دراہیں ودارانی مُز رسگ ءَ اتنت-من ءَ آساہیں شپ ءِ ودار ات کہ مروچیگیں شپ منی ودار ءِ ھلاسی ءِ کلوہ ءَ آرگ ءَ ات-انچوکہ ساھت گوزان ات انت منی باھند ءِ ایوکی گیشتر بُوان ات- من اے ساھت پہ کُنٹگانی امبازاں گوازینت-ودار ءِ ساھت پمّنءَ سَکّ بازگران اتنت،شش سال من ودار کت، سبر کت ،دل ءَ را سہڑینت ءُ سرپد کت بلے نوں من ھیران اتاں کہ ھمے دوھیں سئیں گھنٹہ منی سرا سَکّ باز گران اتنت-دل چو لوٹوکیں پکیر ءَ زِد کنگ ءَ ات-دل ءَ سکین دات روچ ءَ را تیلانک بدئے پدا دل ءَ گشت کہ روچ ءِ دیم ءَ وتی گُشان ءَ اندیم بکن- من وتی ھیالانی دَمگ ءُ دمکاں ویل اتوں کہ کاسد منی دیما ساڑی ات-من پہ گنوکی پاداتکوں آئی ءَ جُست کت ،کاسد ءِ لرزوکیں لُنٹاں من ءَ منی جست ءِ پسّہ دات،من انچو مارت کہ منی سرا آزمان پْرشت،زمین تل بوت، گوات ءَ کشّگ بند کت، ھچ وڑیں تْرکّ ءُ توار نہ منت-چاریں نیمگ ءَ تاموری ءَ مانشانتگ ات،یک ساھتے ءِ واستہ من بے سما بوتاں-من دل پہ دنتان داشتگ ات-من کاسد ءَ را گُشت کہ تو ملکموتے بوتین ئے ءُ ساہ ءِ کبز کنگ ءَ بیاتکین ات ئے من گوں بچکندے وتی ساہ پہ ترا ندر کتگ ات-کاسد ءَ من ءَ چو بزّگی ءَ چارِت ،من گوں کاسد ءَ دزبندی کت کہ آ چہ اد ءَ برؤت-اے وڑ مہ بیت کہ منی گرمیں دل ءِ تھا کاسدءِ واستہ ھم بددوایے دربئیت-کاسد گُشاد گشاد ءَ چہ منی بد بھتیں کُل ءَ درآتک-منی سبر ءِ کدّ سرریچ بوت،کمارانی بند پرشت انت، لہڑیں ارس منی انارکاں سوچان بوتنت ءُ منی جیگ ءِ سر بوتنت،منی کودکیں واھگ سرکُچل کنگ بوتنت-منی نوک گامیں لوٹ ءُ تما گُٹ گیر کنگ بوتنت-دل چو اولی شپ ءِ نوک جنوزامیں جنکّ ءِ وڑ ءَ نشت ءُ مھپرے تاک تاک کتنت-وتی دست ءِ سنگہ یے ٹال ٹال کتنت وتی ایر بوہین سینگے ٹپ ات ءُ وتی زبادمالیں زَانسرے چُپت انت ءُ موتک ئےِ آؤرت-دل ءَ گوں زَار ءُ پریات ءَ گشت کہ من چہ تئی درکاہاں تئی جبین بُن انت سَگگّ نہ بیت ،من پسّہ دات کہ تو جبین ءِ نام ءَ گر ئے منی ارواہ بُن انت-منی کرنانی اِبادَت گوں ھاکاں ھوار بوتنت-من جُہلیں زر پارکت کِرّے ءَ اتک ءُ سربوتوں بلے یک زوراکیں چؤلے ءَ زُرت ءُ چست کت ءُ دور تر دَؤر دات-من لمب ءَ اتک ءُ سربتگ بوتوں منی ودار ءِ سزا انگت ءَ ھلاس نہ بوت-منی دل ءَ را سرپد کت کہ تو انگت ودار بکن ،منی دل ءَ من ءَ چو ارسیگیں چماّں چارِت پہ چورھیں زھگ ءِ وڑ ءَ نشت ءُ ھیسکارگ ئےِ بنا کت-من وتی ودار ءِ ساھت دوبر بُنگیج کت آں-ءُ من!!!! ودار کت!
تاکبند اَشکام جولائی 2013