ارنیسٹ ھمینگوے ءِ پیر مرد ءُ ساوڑ۔ رجانکار: برکھا بلوچ
ارنیسٹ ھمینگوے ءِ پیر مرد ءُ ساوڑ
رجانکار، برکھا بلوٗچ
مھراب ازیز
من تیاب ءِ دپ ءَ نشتگ ءُ ارنیسٹ ھمینگوے ءِ پیر مرد ءُ ساوڑ ءَ جیڑگ ءَ اتاں کہ اناگہ من چم چِست کُت اَنت داں برکھا بلوچ ءَ پیر مرد تیاب ءِ دپ ءَ سر کتگ اَت۔ من پیر مرد ءِ گپتگیں مزنیں کاتلیں ماھیگ چار اِت کہ آھی ءِ کاھک ءِ کش ءَ دراج دراج ءَ بستگ اَت۔ بلے ماھیگ ءِ نیم پاگاساں وارتگ اَت۔
پدا منی چم پیر مرد ءِ دمبُرتگیں چم ءُ آزگیں دستاں کپت اَنت۔ آھی ءِ دست تانجواں تَل تَل کتگ اَت اَنت ءُ ھون شانگ ءَ اَت اَنت۔
من جیڑگ ءَ اتوں کہ ھمینگوے ءَ کمال کتگ یار۔۔۔۔ یک تھنائیں پیر مردے اے بلائیں ساوڑ ءِ تہ ءَ ایوک ءَ اینچو جنجالانی دیمپان کتگ بلے پدا ھم اے پیر مرد گوں مُھکمیں توکل ءَ گوں سوبمندی ءَ واتر بیت۔
پیر مرد ءِ گوں ساوڑ ءَ مھِر پدا گوں کاتلیں مزنیں ماھیگ ءَ دُچار کپگ ءُ گوں آھی ءِ زورمندی ءَ جنگ کنگ ءَ منی تہ ءَ یک انچیں جوزگ ءِ ودی کُت کہ گپ نہ بیت۔
برے بچار پیر مرد وتئی ایوکی ءَ گوں گپ ءَ اِنت برے بچار ساوڑ ءَ گوں وتئی مھر ءَ درشان کنگ ءَ اِنت۔ برے بچار وتئی چیردان ءِ سرے نشتگیں دمبُرتگیں مُرگ ءَ گوں کِسہ کنگ ءَ اِنت۔ برے بچار وتئی گپتگیں مزنیں ماھیگ ءَ بُرز ءَ آرگ ءِ واستا وتئی پش کپتگیں ھاٹیگ ءُ زِکت ءَ یکجاہ کنان ءَ وتارا وت تسلہ دیگ ءَ اِنت۔ پدا ھمے میان ءَ پیر مرد ءِ چپیں دست ھم رسکو ءَ گپتگ کہ ھچ سُرگی نہ اِنت۔ اے دُراھیں کش ءُ چیلانی تہ ءَ پیر مرد ءَ دمان پہ ساھت بچک ھم یات کُت کہ گند ئے بچک منی ھمبراہ بوت اِنت۔ گُڑا من اینچو تکانسُر نہ بوتاں۔
یار ۔۔۔۔ ھمے اُمیت سکیں مزنیں سلاہ یے۔ مردم ھرچ وڑ بہ بیت بلے وتئی توکل ءُ اُمیت ءَ یل مہ دنت۔ راست گُشتگ مردماں کہ (اُمیت ءِ سرا دنیا اوشتاتگ).
بلے اے دُرسیں جیڑا پہ سرے پیر مرد ءِ چکاس ھما وھد ءَ بندات بیت کہ آ مزنیں ماھیگ ءَ بُرز ءَ کار ایت ءُ وتئی کاھک ءِ کش ءَ بند ایت۔ نوں پیر مرد ءَ واتر تیاب ءَ سر بوگ ءَ پیسر مزنیں پاگاسانی دیمپان بوگ کپ ایت۔
پیر مرد زانت کہ اے پاگاس من ءَ پہ وشیں دل تیاب ءَ سر بوگ نئیل اَنت بلے پیر مرد وتئی توکل ءَ ھچ وڑا نزور نہ کنت۔
پیر مرد اولی پاگاس ءَ گوں وتئی کُلاب ءِ سرا جنگ کنت ءُ آھی ءَ پروش دنت بلے پیر مرد ءِ کُلاب پروش ایت۔ دیم ءَ دگہ دو پاگاس کئیت نوں پیر مرد وتئی کابُر ءَ گوں اے پاگاسانی دیم ءَ دار ایت ءُ وتئی گپتگیں ماھگ ءَ رکین ایت۔ بلے پیر مرد ءِ کابُر ھم پروش ایت۔ نوں پیر مرد ءِ کرا پش کپتگیں سلاہ بس آھی ءِ کارچ اِنت۔ پیر مرد ءَ کارچ گوں ھولیگ ءَ گرنچ دنت ءُ پہ ھونواریں پاگاسانی دیم ءِ دارگ ءَ وتا جاڑیک کنت۔ وھدے پاگاس ءَ پدا ماھیگ ءِ سرا اُرش کُت گُڑا پیر مرد ءَ کارچ پاگاس ءِ سرین کرز ءَ کُرچ دات بلے پاگاس انگہ پدی نہ بوت ءُ ماھیگ ءِ مزنیں کپ ءِ چیلینتگ ءُ وارتگ اَت یے۔ پیر مرد ءَ پدا کارچ پاگاس ءِ شاگورانی شم ءَ پہ آیانی پچ کنگ ءَ مان کُت ءُ کارچ ترینت ءُ تاب دات نوں پاگاس بگا تَر ایت بلے پاگاس ءَ ماھیگ ءِ چارک وارتگ اَت۔
گُڈی ءَ پیر مرد ءِ کارچ ھم پروشت۔ بلے نوں پیر مرد ءَ تیاب نزیک کتگ اَت۔
پیر مرد ءُ ساوڑ ءِ وانگ ءَ پَد مردم ءَ باز سبک رَس ایت۔ کہ گران ءُ ساھگریں ساھتانی تہ ءَ ھم مردم ءَ دلپروش بوگی نہ انت ءُ وتئی جھد برجاہ دارگی اِنت۔ وتئی توکل ءُ ھاٹیگ مُدام مھکم دارگی اِنت ءُ گوں ایوکی ءَ ھم سنگت بوگی اِنت۔ گُژنگی ءُ بزگی ءِ مارشت ءُ وتئی سرا سِتک دارگ ءِ جوزگ مردم ءَ الم سوبمند کنت۔
پیر مرد تیاب ءَ سر بوتگ اَت بلے سک ژند ءُ پند اَت آ دیم پہ وتئی کُڈُک ءَ شت پہ تاھیر گِرگ ءَ۔ برکھا ءَ ھم وتئی پُشت مانداتگ روگ ءَ اَت۔ من برکھا توار پِر کُت۔۔۔۔ برکھا یار تو پیر مرد ءُ ساوڑ سک شوک رجانک کتگ۔ تئی رجانکی زبان سک سّلہ ءُ زگر اِنت۔ چونیں شوکیں تیاب دپی زگریں گال تو کارمرز کتگ۔ من وَ دمان پہ ساھت لبز بلد چار اتگ ءُ ونتگ۔ پدا گالردانی جوڑشت ھم تو سک شوک کماتگ انت۔ مردم دمان ءِ ھم نہ مار اِت کہ رجانک ءِ وانگ ءَ اِنت پورا مردم گوں ھمینگوے جند ءَ دیم پہ دیم اِنت۔
من برکھا بلوچ ءِ منت گپت ءُ آ دیم پہ جیونی ءَ رھادگ بوت۔
من انگہ تیاب ءِ دپ ءَ نشتگ ءَ اتاں کہ من دیست۔۔۔۔۔۔ آ اِنت داد ساھب باتیل ءِ نیمگ ءَ بوتگ ءُ جھلاد اِنت۔ داد ءِ گندگ ءَ گوں منی چم رُژنا بوت انت۔ داد ھما مردم انت منی دل ھجبر نہ گُش ایت کہ داد ءِ دیوان ءَ یل بہ بکن۔ داد وھدے منی نزیک ءَ سر بوت داں من دیست داد ءَ وتئی کتاب مرچیگیں تاک دست ءَ اِنت۔ من گل ءَ بال بوتاں ءُ مرچیگیں تاک چہ داد ءِ دست ءَ پَچ گپت ءُ نشت آں۔
داد ءِ گونچان ءَ باز موسُم مان دل گُش اِیت بس داد ءِ موسُماں کُمار بُو ءُ وتا تاھیر بدئے۔
من ءُ داد ھردو تیاب ءِ دپ ءَ گوں مرچیگیں تاک ءَ دیم پہ دیم نِشت ایں۔