رملچہ: پدگرد بیا۔ اصغر زہیر
رملچہ: پدگرد بیا
اصغر زہیر
پدگرد بیا
ھلک ءَ تیوگیں لڈ ءُ بار کتہ
ماں دور پاندیں دِھاں
ھمودءَ کہ زند ءِ آسراتی بہ بیت
ھمود ءَ کہ وشی ءِ شراب ءَ جنکے کمار ءِ گرنچاں بہ دنت
منی مچکدگ لشکر ءَ ویران کتہ
نوں پہ جستے کجا رواں
نوں پہ چمے
مات ءِ پتینکاں سرمگے نہ گواھیت
ربیدگے است ات من ءَ
نوں دنزاں وتی کتہ
من چینچو بے وتی کتہ
کشتہ ءُ روچ ءِ سرءَ دور داتہ وت ءَ
روچ ءَ منی بالاد ءِ پجّار زِتہ
ءُ چراگ بالیں شپ تاموری ءَ
تو بہ زانتیں کہ جنگ ءَ گلاب ءِ تال ءَ کس نہ کنت ءُ نہ دنت
پاد مان نہ داتگ ات
جنگ ءَ کُہہ باتنیں اوپار لوٹیت
انگار لوٹیت
نوں شپ ءَ گپتہ
ءُ میتگ ءِ سنگاں
الھانے چیر کپتہ
کشکاں موکوئی تند بستہ
نوں دور پاندءُ دمبرتگیں
مساپرے اوں سر نہ جنت
کہ ھانی ءِ تاس آپ ءَ بہ بیت
آپاں پیشکے مان بہ کنت
تو کجا گار کتہ
وتی اھد ءِ مڑاھیں دروشم
ھمود ءَ کہ رسترانی مجال کُٹ اِتہ
نوں آ دوار
تولگاں وتی کتہ
پدگرد ءُ بیا
کہ زمین ترا توار ءَ انت