لچہ۔۔۔ راہگؤزی(وھاب شوھاز)
لچہ۔۔۔ راہگؤزی
(وھاب شوھاز)
اچ منی ..
ستکہ آماچیں ھلکءِ کشءَ
ڈامبریں دراجیں دگءِ سرا
گوں وتی شیشگاں بستگیں موٹلءَ
سارتیں گْواتءَ ورانئے پہ اشتاپیءَ
یک سدءُ چھلءِ اسپیٹءَ
ہارن جنانئے
تو ژامبءَ گؤزئے۔۔
راہگؤزی۔۔۔ !
یک برے کمیں دلگوشءَ گؤر کن
منی میتگءِ پرشتگءُ کنڈیں کشکءَ بگر
بْیا گدارے منی جاوراں سئیل کن
بْیا منی پرشتگیں بانڈمانی تہا سہتکے تو بجل
بْیا دمانے منی ستکگیں زندمانءَ ندارہ بکن
کڈکانی مئے چیہانٹاں تو اِش بکن
مئے جلیں سیہ شپانی تو ھالءَ بگر
مارا جستے بکن مئے لوارانی تامے بچش
تبد آماچیں سْیاہیں مئے بھتءُ نصیبءَ بچار
لنگڈیں لاپ چوں زور جنت
بزگیں ساہتاں چوں لگوریءِ آسے پر اِنت
بْیا ترا کاپریں ساھگءَ آپءُ تامے کناں
بستگیں شیر گوں ماہگی روگنءَ
پاچکی ناہی چانگالے وشنودیں یک تاسے آپے ورئے
دل منی سارت بیت میتگءِ ھاترے وش بیت
تو اگن روچےءَ پہ ادارکے مانتر منی کوچگءَ
روچءِ برانزانی آسءَ
منی ستکگیں بْیا جبینءَ بہ گند
وھدءِ تبداں سچوکیں منی بْیا زمینءَ بہ گند
بْیا شپادیں منی پادگانی بچار تراولاں
بْیا منی کودکیءَ بچار
بْیا منی بزّگیءَ بچار
بْیا منی دیدگانی تہا ایر بہ کپ
بے مرادیں دلءِ دمکءُ راہاں رواں بو اگن شُت کنئے
چُنت جُست اَنت کہ بے پسّہ اَنت
چنت اشکندیں واھگ اِدءَ پلپٹ اَنت
چنت مرادیں تماہ اَنت زرنت پہ زری نودےءَ
بْیا مئے دیدوکءِ جہلانکیءَ
مئے چو استالاں درپشوکیں بانداتءِ واباں بوان