لھتے گچین دستونک۔ چہ بدلخان واڈیلہ ءِ شئیراں
دستونک
جمبرے ترمپےءَ گوں آرس ریتک انت
جمبرے ترمپےءَ گوں آرس ریتک انت
تئی زھیر دیدگاں گوں ھم ستک انت
مے مگیمی نہ بو کمبریں شِنِک ھم نہ بو
کسمت ءُ تالیہ ءَ مے بُز گتک انت
ریزیتاں زند ءِ امیت من ءُ تو پہ کساس
تو کہ دست کشت توام پَر ریتک انت
گوں تو ھوری ھما لیبءُ گبدی سادبندی
چون شموشاں ھما کلاں شیتک انت
من گوں ساربانی نشت گواز چپت انت
ھروک آں ڈاچیانی شیر میتک انت
مارا بحت ءَ غلام ئے پہ بہا نہ رست
مولداں بانکانی پاد پِریتک انت
تہی بدلخان ڈگارانی کڈبی ھوشگ
گژن ءُ بے آپی ءَ پوتک ءُ پیتک انت
گوں تہی جمازیءَ شاتءُ گَل ساربان بیت
ھمسپر گوں تو سپر مشکل ایں آسان بیت
تو ورے آھوگی گوشتاں انگتءَ دلسیر نہ بے
مے بُن ئے پیمازے ءَ ھر وڈا گزران بیت
کد ھما روچاں بگنداں کل بلوچ یکجان باں
بیت نماز زگرانہ ءَ مسجداں چوگان بیت
ا شپءَ ھپتادءُ ھپت گلمانءُ حور موٹ بنت
آ شپءَ دلبر دُن ءُ مہلبءُ انتران بیت
کپتگیں نادرہ ئے وھدے چم کپنت تہی ساھگءَ
دردءُ دوراں ترودی آں پاد کیت ترٍدان بیت
بیا بدلخانءَ دوبر مُشت ءُ گورگنداں بکن
مومن ئے بیچارگ ئے ھر وڈا وشان بیت
بدلخان واڈیلہ
٭٭٭٭
٭٭٭٭
شے مرید مَست توکلی آں من گوں دلءَ
عاشقاں پیراں ولی آں من گوں دل ءَ
زارھاں زالی جن انت زال موتک کار انت
مردے آں دِلی دلی آں من گوں دل ءَ
ماتکوھاں ترشتیں تلار بالاں چو باز مُرگءَ
پدر ءَ کونجاں کلی آں من گوں دل ء َ
تو اگہ روکءِ چو روچ ءَ آس ریچءِ بریچ
نودی شنز مھپلی آں من گوں دل ء
تو ھما شہدءِ رازان ءِ تہی ترمپے مہ ریچات
ریتکگیں آپاں پلی آں من گوں دل ءَ
شپ شراباں گوں شبانگ سہب نمازءُ روچگ
پو شّی ءِ رنگء َ ولی آں من گوؔں دل ءَ
تو بدلحاں پہ وت مومنیں بیلے چارجندم بو
دو زبان پوست ءُ تلی آں من گوں دل ءَ
بدلخان واڈیلہ
٭٭٭٭٭
٭٭٭٭٭
شیرءُ شیلانچءُ پنیر بستگءُ مدر مدے
دل زھپینءُ پدردایں مردماں حبر مدے
گپءُ باوست وا بیت دو مردم کہ یکجا بیت
رازءُ نیازاں تو دلیگاں ھر کس متر مدے
کولءُاکراراں نہ اوشتءِ ما اوشت پرواہ نیست
دروگءُ دلپروشیں تسلا جانمن جگر مدے
جندءِبراتءَ وتی ھونءَ پہ گبرے پہ دو آنا
نامءُ ننگءَ تو بلوچءِ دژمنءَ مبر مدے
عمر گوازینتگ بدلخان ما پہ گردرًی گَماں
تہلء ُ ایشرکیں زبانءَ شیرگءُ شکر مدے
بدلخان واڈیلہ
٭٭٭٭٭
٭٭٭٭٭
چو کہ تہی گلامی انت آجوہیءَ چے مانءَ
من مراتاں کَل باتاں تہی آبیلی کمپان ءَ
انچشاں کہ من پر تو چُش کہ مزھبی مردم
مکًہ روا انت حاجی زگری بنت چوگانءَ
تو منءُ گوں ھمگرنچ ئے جسمءُ جانءَ پیوند ئے
من چے پیما گستا باں تہی زھیرءُ اومان ءَ
جندءِ ملکءَ باور کن مارا وابءَ جاگہ نیست
کیچءَ بیل نندوک انت میرءُ کہودہ کھڈانءَ
دژمنانی چماں جت جُرً بوت درًراں شت
آپ مے ڈگار بندءَ رستگءَ وہ ھمتا ن ءَ
راستیں گپ جنت داہم ایچ نہ ترسیت دنیاءَ
بیار ات پاھوءَ درنج ات شاعریں بدلخان ءَ
بدلخان واڈیلہ
٭٭٭٭
٭٭٭٭
ھر پُل وشبو ھر مردم دلدار نہ بیت
دنیا دوستاں ایچ رنگءَ پادار نہ بیت
چے زانت مساپر زلپءُ بیکءِ پجارء َ
راہ ءَتچکیں گیوارءِ داں گار نہ بیت
تو چو زُمردءُ سبزءَمن چو تلاری سنگءَ
زَھم ئے جُتکءَ نگرہ بند کاٹار نہ بیت
دلجم ملماہ چونءُ چے پیما ساربان بیت
ھردک تَنگاں دانکہ برابر بار نہ بیت
آلم روچ ئے وت روت بانک کابیل ء
مولد داہم ھر پاس ءَ آپار نہ بیت
ساپءُ سلٌہ کرد ءَ بدلخان مھکم بو
پونءُ پِینگ پہ شودگ پلگار نہ بیت
بدلخان واڈیلہ
٭٭٭٭
٭٭٭٭
آ کہ مے دوست ءُ دوزواہ باں آ دگے مر دماں
سکیا ں ھور ءٌ ھمراہ باں آ دگے مر دماں
لال ءُ آقوتءُ مروارداں گوھراں بے دروریں
ھر گور ءَ روک ءُ جلواہ باں آ دگے مر دماں
نام ءُ ننگءَ مرانت گلزمینءُ ماتءِ پھریزگءَ
پہ وتن گار ءُ بیگواہ باں آ دگے مر دماں
ما گوں بنیآدمءَ دل چو پلءَ کتہ داہمءَ کنداتگ
آ کہ مے راہ ءَ بدواہ باں آ دگے مردماں
ما گوں جنڈیں قبا درتگیں چادرءَ دازھیں تکلاں
آ کہ مے ساہ ءُ ارواہ باں آ دگے مر دماں
تو بدلخان ملگوری تاباں ماہڑ دلتپرکہ مبو
سربتگ گار ءُ رنگراہ باں آ دگے مر دماں
بدلخان واڈیلہ
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
گوات جَنءُ چلگی کپتو ئے دل منی
نا توامیں کل ئے ھپتو ئے دل منی
بال مدےءُ مگر بانزولاں لنکوکاں
گواڑاگانی سرے پاتو ئے دل منی
بیا سرونءَ منی سارتءُ تاھیر بے
گوپتگیں پلی ایں گواتوئے دل منی
گوں تہی سنگتاں مکہیں ماتۓ آں
گوں تہی دژمناں ماتو ئے دل منی
بیا بدلخان منءَ زیرءُ ملکاں برو
ترءُ تاب سیلی ءُ گشتو ئے دل منی
بدلخآں واڈیلہ
٭٭٭
٭٭٭
بلو چستان
برز پوز ءُ شکر زاتیں منءَ دوستیں بلوچستان
ھر پیمیں منی ماتیں منءَ دوستیں بلوچستان
درزادگءُ بزنجو لاشار رند مینگل ما درس یکحونیں
ھم کالبءُ ھمبراتیں منءَ دوستیں بلوچستان
منی کونرءُ دازانی پش ھما ماشء ُ پرماشیں کشار
سولءً رگت ما تراتیں منءَ دوستیں بلوچستان
منی ماتکو ترشتیں تلار ھما ڈاکءُ کنڈگ بزی
آھوگ ئے شکار یاتیں منءَ دوستیں بلوچستان
منی مچکدگ کابیلءُ آپ دھکانءُ طور ھامین ناہ
پاچک گوں شاگنز پاتیں منءُ دوستیں بلوچستان
منی پازلءُ ساحر سید جی آر کریم دشتی مجید
گیراں ما عطا شاتیں منءَ دوستیں بلوچستان
٭٭٭٭
٭٭٭٭
ھر کسءً شیرگءُ کدحءُ زمزم ئے
مے مدام تالیہءَ ترانگءُ مولم ئے
بلکیں توبہ بکنت درچکے دانءً ماوا
یا حُدا جوڈ بکن یک دگہ آدم ئے
تو کجابہ وپتگ ئے ساربانءً جستگر
ما سپر بریتہ چے وڈا پہ غم ئے
من کہ چارانیں چماں وتی جہل جنت
چارگءُ گندگءً لہجوہیں مردم ئے
مرچی شپ بیا مرو بلکیں جمبر برو
سک نہ وشیں گشے ترونگلی موسم ئے
تو بدلخان باریں چے پیم زندگ ئے
نے ترا سنگت ئے مونس ئے مھرم ئے
بدلخآن واڈیلہ
٭٭٭٭
٭٭٭٭
دستونک
گوں ترا دلبر منی پٍر گوستگیں درداں دگہ
بیدے تہی دمک ءِ دپءَ من کجا گًرداں دگہ
تو چو پُگل ءِ دروشمءَ دپ وتی آپءً کتگ
گپ جنوک بیھار دیوک رپتگیں مرداں دگہ
ملک وتی گُورم وتی بًگ وتی ءُ بزگل وتی
شوانگءُ ساربان بلے زوراوریں ترداں دگہ
تہی زھیرءُ ترانگءِ گورمءَ درا ھاں مشکلیں
مین باں زاناں دوبر تریں گٍلءُ شرداں دگہ
من بدلخان دل وتی بستہ پہ ملکی مردمے
پیش مدار ات مارا ڈنی گٍلڈءُ گٍرداں دگہ
بدلخآن واڈیلہ
٭٭٭٭
٭٭٭٭