میلان کنڈیرا ءِ کِسّہ۔ شھاب اکرم
میلان کنڈیرا ءِ کِسّہ
شھاب اکرم
مرچی میلان کنڈیرا ءِ ودی بوھگ ءِ روچ انت۔ مرچی آئی ءِ عمر 94 سال ءَ اتک ءُ سر بوت۔ پیر انت نُوں۔ نبشتہ ہم کنگ ءَ نہ انت۔ نیکہ پروگراماں رؤت ءُ نے کسے ءَ گوں گپّ کنت۔ گوں وتی لوگ بانک ءَ پیرس ءَ نشتگ۔ آئی ءِ گدار ءُ کِسّہ مرچیگیں درائیں نبشتہ کاراں چہ جتا اَنت۔ چو موراکامی ءَ آ ہم دنیا ءَ باز وانگ بیت۔ ہردوکاں مزنیں لبزانکی داد نہ رستگ۔ نوبل داد ءِ بابت ءَ یکرندے نیویارک ئائمز ءَ داتگیں یک انٹرویوے ءَ کنڈیرا ءَ گشت: چیک شاعر جیروسلیب ءَ را ہما وھد ءَ نوبل داد دیگ بوت وھدے آ پیر ات ءُ نادراہ جاہ ءَ کپتگ ات۔ چے فائدہ؟
چشکہ جیروسلیب ءِ گپّ اتک گڑا من ءَ آئی ءِ شعرے یات پیداک انت کہ آئی ءِ نظم آٹوبائیگرافی ءَ انت۔
At the moment of my birth, so I am told,
a butterfly flew in by the window
and settled on my mother’s bed,
but that same moment a dog howled in the yard.
My mother thought
it a bad omen.
کنڈیرا ءِ نام من اول سرا اے آر داد ءِ کتابے ءَ ونتگ انت۔ پدا من کنڈیرا ونت۔ یکروچے من ءُ آصف شفیق کراچی ءَ تَرّاگا اتیں۔ ما کتاب شوھاز کنگ ءَ اتیں۔ من آصف شفیق ءَ را گشت کہ چشیں ناولے است کہ تو نہ ونتگ ءُ ترا آئی ءِ نام سک دوست بیت۔ آصف ءَ گشت انا۔ من گشت کُنڈیرا ءِ یک ناولے است کہ من نہ ونتگ بلئے من ءَ آئی ءِ نام باز دوست بیت۔ The unbearable lightness of being اے کنڈیرا ءِ ہما کتاب ات کہ اشی ءَ یورپ ءُ ایندگہ دنیاھاں کنڈیرا ءِ نام چدو مستر کت۔ من ءَ کنڈیرا ءِ درستیں ناول زورگی اتاں۔ مارا اردو بازار ءَ نہ رست انت۔ ما لائیٹ ہاوس ءِ نیمگ ءَ اتیں نُوں۔ روان روان ءَ اناگتہ من کتابجاھے دیست۔ منی خیال ءَ کتاب جاہ ءِ نام Paramount ات۔ ما پترتیں۔ کتاب چاران چاران ءَ من ءَ کنڈیرا ءِ درائیں کتاب ہمدا دست کپتاں۔ آصف ءَ گشت: بچار تو سھبیگینیں ہمیشی ءِ کتاباں شوھازائے ءُ مارا اے دکان ءَ دست کپتاں کہ ما رھگوزی دیست۔
من کنڈیرا ءِ وانگ بندات کتگ ات۔ آئی ءِ کسھانی توکا یک مزنیں چیزے کہ وانوک ءَ را گوں وت بارت آ Kitsch انت۔ کٹش ءِ لس معنا ہمش انت کہ ہما چیز ما ایشانی بابت ءَ شریں ھیال نہ داراں بزاں کلچرلی ءُ چاگردی ھساب ءَ سبکیں چیز۔ بلئے ہچ چیز وتی اندرا وت سبک ءُ ھراب نہ انت۔ شر ءُ گندگ ءِ فیصلہ کنوک ہم چاگرد انت۔ کٹش مئے وجود ءِ ہما چیزاں درشان کنت کہ سر داں پاداں مارشتی چیز انت۔ سیکس بہ بیت یا مھر ءِ اندری پیچ ءُ تاب۔وجود ءِ ہما بھر کہ ما آیانی پدر کنگ ءَ پہ لج کنیں کٹش ہمایاں مئے دیما گوں ازمی گوناپ ءَ پدر کنت۔ کنڈیرا کٹش ءِ معنا ءَ وتی گدار unbearable lightness of being ءِ توکا اے پیم دنت۔
an “aesthetic ideal” which “excludes everything from its purview which is essentially unacceptable in human existence
بزاں کٹش یک انچیں جمالیاتی آئیڈیل ے کہ ہرہما چیز کہ انسانی وجود ءَ پہ قبول کنگ نہ بیت ہما انت۔ ہمے گدار ءِ توکا تاکدیم 248 ءَ کنڈیرا یک شوکیں مسالے دنت
Either/or: either shit is acceptable (in which case don’t lock yourself in the bathroom!) or we are
created in an unacceptable manner
بزاں یا وَ پیشاب کنگ شریں چیزے( گڑا وتارا باتھ روما بند مہ کن) یا ما ھرابیں ھسابے ءَ پیدا کنگ بوتگیں۔ اگں کٹش ھرابیں چیزے گڑا ما پرچا وتارا پیشاب کنگ ءِ وھدا غسل خانہ ے ءَ بند کنیں؟ آئی ءِ گشگ ءِ مطلب ہمیش انت کہ من اگں ہرپیمیں چیزے وتی گدار ءِ توکا بیان کنان آ تُری سیکس کنگ ءِ وھد بہ بیت یا پیشاب آ انسان ءِ وجود ءِ بھر انت کہ ما آیانی سرا کلچرل ھرابی مانپوشتگ۔
آ ہمے گدار ءِ توکا تاکدیم 251 ءَ کٹش ءِ دگہ ہم درورے دنت۔
Kitsch causes two tears to flow in quick succession. The first tear says: How nice to see children running on the grass! The second tear says: How nice to be moved, together with all mankind, by children running on the grass! It is the second tear that makes kitsch kitsch
شما باریں کٹش ءَ سرپد بوتئے یا اِنّاں بلئے ہمے سرپد ببئے کہ ہر ہما گداراں کہ انسان ءِ وجود برھنگ کتگ ءُ ساپ ساپ پیش داتگ بزاں آ کٹش انت۔ نُوں اے گپّ دیما کئیت کہ انسان ءِ وجود ءَ را کہ برھنگ کن ئے ءُ نبشتہ کن ئے گڑا ازم پشت نہ کپیت۔ نقاد ہمے گشنت کہ چیز ءَ دائم اندیم بکن ءُ پیش بدار۔ ایشی ءِ سرا من نزاناں چے نبشتہ بکناں۔
بیا ات نُوں کنڈیرا ءِ کسھانی کتاب laughable loves ءِ سرا لھتیں گپّ کنیں۔ اے آزمانکانی کتاب کنڈیرا ءَ 1968 ءَ چھاپ کت کہ پدا ایشی ءِ سرا پابندی ہم جنگ بوت۔ اے کتاب ءِ توکا کُل ھپت آزمانک ھوار۔ اے ھپتیں آزمانکانی توکا یک چیزے کہ درستانی توکا گندگ بیت آ مھر بزاں Love انت۔ جنین ے مردین ے ءَ گوں وپسگ لوٹیت یا مردین ے جنین ے ءَ گوں۔ ادا سیکوشل اٹریکشن یک لئیبے۔ جنین ءُ مردین ءِ نزّ ءَ مھر یک لئیبے۔ یک انچیں تجربہ ے کہ گوں وت ترس، بیم، ارس، گریوگ ، وتی سرا بد آھگ ءِ پیمیں مارشت کاریت گوں۔ یکّ آزمانکے ءَ یکّ جنک ءُ بچکے عجیبیں لئیبے کن انت: بیا کمے وھد ءِ واستہ انچو یکّ دومی ءَ گوں پیش کائیں کہ ما یکّے دومی ءَ پجّہ نیاریں۔ آ اے کار ءَ پہ مسکرا کن انت بلئے ہمے مسکرا پدا وتسرا راستی یے جوڈ بیت ءُ آ اسل ءَ یکّے دومی ءَ پجا نیارنت۔ دگہ کسّھے ءَ دو میان عمر ءِ مردم انچیں جنکانی شوھاز ءَ درکپنت کہ آ اش نہ لوٹنت۔ دگہ کسّھے ءَ یک بچّکے گوں انچیں جنکے ءَ دچار کپیت کہ آ جنین وتی بدن ءَ نوک کنگ لوٹیت چشکہ آئی ءَ سما کپیت کہ آنُوں پیر بوھگ ءَ انت۔ ایندگہ کسّھاں ہم انچو ہرکس مھر ءِ پشت ءَ تچگ ءَ انت۔ بلئے کس وش نہ انت۔
من ءَ یات بیت کہ دْرد ءِ یکّ تاکے ءَ عومر کیا ءَ ہمے کتاب ءِ یکّ آزمانکے رجانک کتگ ات۔ عومر ءِ رجانک ھَوادگ ات۔ کِسّہ ءِ نام عومر ءَ ٹھگ ایر کتگ ات۔ پدا منا آج ءِ رسالہ ے دست کپت ءُ من ہمے کسّہ دیست کہ اجمل کمال ءَ رجانک کتگ ات سوانگ ءِ نام ءَ۔ عومر ءَ الم چہ ہمدا زورتگ ءُ رجانک کتگ۔ آزمانک ءِ اسل نام ٹھگ یا سوانگ نہ انت۔ اسل نام ے The hitch-hiking game انت
اے کِسّہ چو اے وڈا انت کہ یک جنک ءُ یک بچکے گاڈی ءَ سوار انت ءُ دیم پہ دگہ جاھے پہ تَرّگ ءَ روگ ءَ انت۔ ہردو یکیں آفیس ءَ کار ءَ بنت ءُ چھٹی بنت۔ روان روان ءَ آیانی گاڈی ءِ پیٹرول ھلاس بنت۔ جنک ایر کئیت ءُ پیٹرول پمپ ءَ کمے آ دیم اوشتیت۔ بچک گاڈی ءَ پیٹرول مان کنت ءُ واتر کئیت۔ بلئے نُوں اے ہردو یک لئیبے کن انت۔ لئیب ایش انت کہ جنک بچک ءَ نزانت ءُ بچک جنک ءَ را۔ جنک اوشتاتگ پمپ ءِ کرا ءُ بچک گاڈی ءَ سوار کئیت ءُ گشیت ترا اگں لفٹ ءِ کار انت من ترا لفٹ دیان ءُ دیما سر کنان۔ جنک گاڈی ءَ سوار بیت ءُ آ انچو گپّ کن انت پُورا یکّے دومی ءَ پجا نیارنت۔ انچو آ ھوٹلے ءَ رونت ءُ وپت ءُ واب ہم کن انت بلئے گوں نادلکشی پرچاکہ آیانی ہمے مزاک نُوں پہ آیاں یک راستی یے جوڈ بوتگ ءُ آ اسل ءَ نُوں یکّے دومی ءَ پجا آرگ ءَ نہ انت۔ کِسّہ من ءَ دیر بیت کہ من ونتگ۔ من ءَ انوں شر یات آھگ ءَ نہ انت بلئے کِسّہ ءِ پلاٹ چوش ہمے وڈا انت۔ من ہمے کِسّہ یک کسانیں بھرے ہم ادا ایر کنان کہ آ ہمے گشگ لوٹیت کہ ما برے برے وتی دوستیں مردماں، وتی لوگ بانک، گرل فرینڈ ءَ گوں اناگتہ درآمد بباں ءُ بچاراں باریں مئے غیر موجودگی ءَ آ مارا چے پیم یات کن انت باریں یات کن انت کہ ناں۔
It was a curious game. This curiousness was evidenced, for example, in the fact that the young man, even though he himself was playing the unknown driver remarkably well, did not for a moment stop seeing his girl in the hitchhiker. And it was precisely this that was tormenting. He saw his girl seducing a strange man, and had the bitter privilege of being present, of seeing at close quarters how she looked and of hearing what she said when she was cheating on him (when she had cheated on him, when she would cheat on him). He had the paradoxical honor of being himself the pretext for her unfaithfulness.
This was all the worse because he worshipped rather than loved her. It had always seemed to him that her inward nature was real only within the bounds of fidelity and purity, and that beyond these bounds she would cease to be herself, as water ceases to be water beyond the boiling point
کنڈیرا ءِ کِسّہ باز انت۔ گوں من مرچاں نبشتہ کنگ ہم نہ بیت۔ مرچی پہ زور وتارا نادینتگ ءُ اے دوئیں لبزاں نبشتہ کنگ ءَ یاں۔ من ءَ کنڈیرا ءِ گدار پجار ہم دوست بیت۔ پجار ءِ توکا ہم مھر ءِ شوھاز انت۔ کسے ءَ گوں سدگ ءُ دگرے ءَ گوں ھور بوھگ ءِ واھشت انت۔ جین مارک ءُ چنتل ءِ کِسّہ انت۔ ناول بندات بیت یک تیاب دپی ریسٹورنٹے ءَ کہ چنتل نشتگ ءُ جین مارک ءِ ودار ءَ کنگ ءَ انت۔ چنتل یک سور کتگیں جنین ے۔ چُکّے ہم است ے۔ بلئے وتی مردے یلہ داتگ ءُ اتکگ جین مارک کہ آئی ءِ بوائے فرینڈ انت ءِ کِرّا۔ وھدئے چنتل دیراں داں ودار کنت ءُ جین مارک نئیت گڑا چنتل روت تیاب دپ ءَ۔ اناگتہ چنتل ءَ سما کپیت کہ کس آئی ءَ چارگ ءَ نہ انت بزاں آئی ءِ توکا interest زورگ ءَ نہ انت۔ چنتل وڈ وڈیں ھنر ءُ ھیلہ کنت کہ مردین گوں آئی ءَ دلگوش بہ بنت۔ آ گندیت دکانے ءَ لھتیں مردین انت گڑا روت ہمودا کمو سُر ءُ پُر کنت بلئے انگت کس آئی ءَ نہ چاریت۔ کمے سھت ءَ پدا وھدے جین مارک ھوٹل ءَ کئیت گڑا چنتل گشیت:
Men don’t turn to look at me anymore.
اے گدار مھر ءِ توکے ہما گرانی ءُ دلرنجیاں بیان کنت کہ ما وتی چاگرد ءَ بیان ے کت نہ کنیں۔ مھر انسان ءَ را وشی بدنت نیکہ درد ءُ غم۔ مھر ءِ دنیا دگہ دنیاے۔ بازیں وھدا کہ ترا گوں آئی ءَ مھر انت آ ہمے نازکیں چیز ءَ سرپد نہ بیت کہ نامے Love انت۔ ما ہمے چاریں کہ من چنچو شوک آں۔ منی جنک چنچو اسپیت انت۔ چنچو جلواہ دنت۔ مھر اے چیزانی توکا گار بیت۔ مارا گوں ہما مردم ءَ مھر نہ انت۔ مارا یا وَ آئی ءِ شررنگی ءَ گوں مھر انت یا آئی ءِ دگہ سپت ے ءَ گوں۔ چنتل سرجمیں ناول ءَ شناخت ءِ پیچ ءُ تاباں گار انت۔ وتی جندئے زیبائی ءُ شناخت ءِ سرا شق ءِ توکا انت۔ بےوار انت۔ لوگ ءَ چہ در اتکگ۔ چکّے یلہ داتگ۔ گوں وتی بوائے فرینڈ ءَ نشتگ کہ دوستے بیت بلئے انگت بےچین انت۔ بےوار انت۔ گل نہ انت۔ اے بےواری ءُ بےچینی مئے اندر ءِ شناخت ءِ جیڑہ انت کہ ایشی ءَ کس ھل کت نہ کنت۔ مھر ہم۔ مھر کنگ یک جنجالے۔ اے یک disaster ے۔ اے انسان ءِ Ego ءَ ختم کنت۔ انسان لاچار بیت۔
پمشکہ من وتی توکا نہ ننداں
من ءَ آ دوست بیت گیشتر وتا چے۔
لوٹاں گیشتر نبشتہ بکناں کنڈیرا ءِ بابت ءَ بلئے دل نہ گشیت۔ ہمدا چے بس انت۔
