” نمیرانیں قاضی“ رحمٰن أزگ
سست درپشوکیں استالے ھر شھر ابیتک ءُ ویران انت
جنگل جنگل پُرسیگ انت ھریکے نشتگ حیران انت

بے غرض ءُ لالچ بے متلب آ مست ملنگ ءُ دیوانگ
درویش صفتیں قاضی ءِ ھرکنڈ ءَ وشبُو تالان انت

آ ٹھک دیوک ءُ بچکندوک آ دیوانانی براہ شت ءَ
انچو کشٸے بے قاضی ءَ ھر مجلس پُرسی دیوان انت

درست غمیگ ءُ پرسیگ انت دوست عزیز ءُ بیل ءُ یار
موتک میار ات بیل ءُ یلاں قاضی ھُدا ءِ مھمان انت

ھر دور ءِ ابدمانیں شاعر لبزانک ءِ چراگیں رژناٸیں
تو قاضی ءُ من قاضی کٸے گُشتگ قأضی بیران انت

آ رحمٰن یکیں قاضی ات امروز ءِ غماں چہ دور شتگ
چہ زاھری چماں بیگواہ انت آ قاضی انت نمیران انت