نورمحمدنورل.(چارُمی بھر) نبشتہ :گُلزارگچکی
نورمحمدنورل
(چارُمی بھر)
نبشتہ :گُلزارگچکی
من وتی لاشعورءَ گْوشندھے بیتگاں ۔سازءُزیمل ءِ نیمگ ءَ من وتی نزانتکاریءِ دورءَ گیگان کتگ۔سھگلؔ،لتاؔءُ رفیعؔ، مکیشؔ ءُ مناڈےؔءُ ھمنتؔ کمار،طلعتؔ محمود،اختریؔ بائی فیض آبادی ثریاؔءُاِے دگرانی گیگان کتگ اَنت۔یکّ دورے اتک نور جھانؔ ءَ پاکستانی زیملءَ نام کشّ اِت، من آئیءِ ھم گیگان کتگ اَنت۔ مھدیؔ حسنءِاوں گیگان کتگ اَنتءُ گْورائیءَ بازیں مجلساں ھمے گون کپتگاں ۔ گوں زیملءَمنی ھُبّ ءِ اندازہءَ چداں جت کن ئِے کہ من ھروھدءَگانا جنگءَ بیتگاں ۔ بے سَوتءُ زیملءَ نہ بیتگاں۔منی لوگءِ مردم سھیگ بوتگ اَنت ۔بلے چہ منی ھاندانءَ منی ناکوءَ سکّ بد بُرتگ۔من ھم چْرائیءَ دلتنگ بیتگاں کہ پرچا منءَ سَوت گْوشگ ءَ مکن کنت۔ سازءُزیملءَ گیگا نءَمنی رجحان گیشتر کلاسیکلءِ نیمگءَ بیتگ۔ منی فیوریٹ گانا والا مناڈےؔ بوتگ۔آئیءِ گاناھانی تہءَ گیشتر کلاسیکل رنگ بوتگ۔اگاں آئیءَ مزاحیہ گانایے جتگ ھم کلاسیکل بیتگ۔ گزلے جتگ ئِے ھم کلاسیکی انگءَ بیتگ۔ فلمی، کلاسیکلءُ نیم کلاسیکل گانا ئِےباز گْوشتگ۔ لتاؔءِ ھم کلاسیکی چیز بیتگ اَنت، ھماھانی وجہءَ من اِے نیمگءَ اتکگاں۔ گزلءُگیتءَ چہ رفیعؔ ساھب، مکیشؔ ، ھیمنتؔ کمار ءَ اثرمند بیتگاں۔ منی گْوشگءِ متلب ایش اِنت کہ منی ھُبّ گیشتر کلاسیکلءِ نیمگءَ بیتگ، بلے اِے نزانتکاریءِ ٹیمب اَت۔
انچوش کہ من گْوشت، ماتءِ نیمگءَ ،مُلّازھی یے آں، مات کومءَ مُلّاباز بیتگ،مسیتانی پیش امام بوتگ اَنت، لوگانی تہءَ مدرسہ اِش بوتگ۔منی بلُّکےءِ لوگ مئے لوگءِ کشءَ بیتگ،آئیءَ چُکّ وانینتگ۔من چمائیءَ دینی سُبک علم ونتگ بلے دْرُستیں چُکّ ( نودر بر ) گوں وت زُرتگ اَنت، مُدام گوں سُرءُ ردھمءَ ونتگءُدپءِسرءَ وانگ وانگءَ ڈُھل ھم جتگ۔
کسانیں درورے الھان کناں ترا گْوشاں(جُزءِالھان)۔ گْوشگ گْوشگءِ تہ چُکّ دْرُست منی ھمراھی ءَ شُرو بیتگ اَنت۔من بندکتگ گُڑا چُکّاں کورس برجاہ داشتگ۔ بلے من گوں سُرءُردھمءَ ھما وھدءَ ونتگ وھدے کہ مئے بلُّک (مُلّا ) دگہ نیمگےءَ دزگٹّ بیتگ۔ بلُّک کہ اتکگ ما ردھم بند کتگ۔ پدّریں گپّے مئے آواز وَ ڈنّءَ شُتگ۔ما ھیال نہ کتگ کہ بلُّک ڈنّءَگستءَاِنت یاکہ دروازگءِدپءَ اِنت۔
یکّ رندے بلُّکءَ منءَلٹّ شاپان ئِے کت ۔ من میتگ سرءَ زُرت ۔ مردماں جُست کت چے گپّے؟ بلُّکءَ گْوشت، ’’اِے اد ءَ نشتگ گانا بجانا کنگءَ اِنت۔ سجئیں چُکّ ایشیءَ وتی راہءَ بُرتگ اَنت۔ ڈُھلءُ ٹیمبُک ئِے کتگ۔‘‘مردماں گْوشت’’ ادءَ ڈُھل کُج اِنت۔‘‘ گْوشت ئِے، ’’اِے دپءِ گومءَ ڈُھل جنت۔ اَپو چونیں وشّیں ڈُھل جنت ایں۔‘‘ مردم لگّ اتگ اَنت کندگءَ(ٹھک)۔ من مولوی محمد عُمرؔ ساھبءِ ھم گیگان گپتگ اَنت۔ مثلا’ اعوذ با لله منالشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم ۔(مولوی محمد عُمرؔءِوازکنگءِاندازءَالھان کنت)انچو من دگہ آیات آئی ءِ انداز ءَ گیگان کتگ اَنت۔ چہ مئے سنگتاں یکّےءَ شیتانی کت۔ یکّ رندے بزاں ما ھمائیءِ لوگءَ نشتگیں نان ورگءَ ایں، ورگءَ رندءَمنءَگْوشت ئِے ’’نورؔ، مولوی ساھبءِ گیگاناں بہ کن باریں ۔‘‘کسانیں ٹیپ ریکارڈرے ھست اَت، چالوئِے کت، من شُرو بیتاں مولویؔ ساھب ءِگیگاناں ۔
منءَ بدیں آدتے گون بیتگ، وھدے کہ منءَ ھلاس کنگی بیتگ، بدیں گپّ کشّ اتگ۔یکّ کِسمےءِتقریرے شُرو کتگ ۔ (اللہ ماپ بہ کنت) بزاں ھمے گیگان گوں بدیں گپّاں ریکارڈ بیتاں۔ھمے سنگتءِنام دوستلؔ اَت۔ ریکسرءَؔنشتگ بیتگ۔ءُایشیءِ لوگی یکّ حافظء قرآنےءِ کرّءَ وانگءَاَت۔ حافظؔ چمّاں ھم کوراَت، مولویؔ ساھبءِشاگردءُمنّوکے اَت۔مولویؔ ساھبءَ را ناں ایوکءَ اللہءَ وشّیں آوازے داتگ، آ سکّیں لائکیں مردمے اَت ۔ھرکس آئیءِ منّوک بیتگ، آئیءِ شیدائی بیتگ۔یکّ روچے حافظؔ دوستلؔءِلوگءَ وتی شاگردءَ سبک دیگءَکیت ۔ دوستلؔ ٹیپءَ چالوکنت منی ریکارڈنگ ءَ پر کنت، توارءَ بُرز کنت۔ حافظؔ کہ توارءَ اش کت دلگوش ئِےگوں ٹیپءَ بیت۔ منی واز ھلاس بیتءُ تقریر شُروبیت ، ھمد ءَ مرد ھراب بیت۔ چارایت ، اڑے۔۔۔! اِے بدءُرِداَنت(ٹھک)۔ بْرانز گیپت،جُست کنت ’’اِے کے اِنت؟‘‘ دوستلؔ ءِ لوگی گْوش ایت’’ نورمحمد نورلؔ اِنت۔‘‘ بزاں حافظؔ چہ مات کومءَ منی نزّیکیں سیادے ۔ چموداں درکپ ایت تچکءَکیت مئے بلُّکءِ لوگءَ دنیاءَ سرءَزیرایت۔ گْوش ایت،’’ کُجیں نورؔمحمد؟ بیار اِت ئِےمن رِدے گران ئِے ۔‘‘ وھدے کہ من لوگءَ کایاں، چاریں نیمگاں انگّراں کنگ باں۔ منءَ مالوم بوت کہ حافظؔءَکیسٹءِجند گون بیتگ۔گْوشت اِش، اگاں تو ادءَ بیتین ئے تئی گُٹّ ئِے گپتگ اَت ترا سردئِے کتگ اَت ۔ من کمّوکے تُرس ءُلرزبیتاں کہ ماملہ ھراب اِنت ۔ناکو (مات ءِ بْرا ت )چہ پیسر ءَ منی ھلاپ اِنت کہ سَوت مجن۔ آئیءَ کہ اِے ھال سربہ بیت، بزاں منی ھیر نہ اِنت۔
(روان اِنت)