پَسّ ءُ گُرکّ۔ رجانکار: نزر دوست
پَسّ ءُ گُرکّ، رجانکار: نزر دوست
پَسّے چہ بُزگلءَسِدیت آپءِ شوھازءَ جنگل پہ جنگل بیت۔۔۔دُورءَچہ آ آپءِ کسانیں لِیکےّ گِندیت دْرکاں زوریتءُکئیت آپءِتہءَدَور کنت۔۔۔آپ لِچءُمینّ بیت پَسّ کہ پاداں دَور دَنت پَسّ ءِدَستءُپاد مینّءَ ایر رواں کن اَنت پَسّءِدپ آپءَسرنہ بیتءُ مینّ بیت۔۔پَسّ زور جَناںءُ گیشترمینّ بواں کنت۔
گُرکے ھم تُنّءُ گُژنءَ سرجنان بیت ءُ کئیت آپءَ سربیت۔۔۔۔گُرک کہ پَسّءُ آپءَ یکجاہءَ گِندیت چَمّءِرُژنا بنت۔۔۔۔گُژنءُتُنّءِ الاج یکجاہ اَنت کندگے جَنتءُ مینّءَجُمپ جنت۔۔۔۔
گُرک کہ مینءَکَپیت نئے پَسّءَسربیتءُ نئے کہ آپءَ ۔۔۔دوئینانی میاںءَ مینّ بیت۔
پَسّ کہ گُرکءَ گندیت وتی تُنءُدردءَبے حال کنت ۔۔۔گُرک زور جَنت زور جَنت گیشتر مینّ بواں بیتءُگیشترپَساں بیت۔
پَسّ کہ آئیءَ زور جَنگءَگندیت تَھلیں بچنکدگے جَنت۔۔۔۔
گُرک جُست کنت ھاں چےءَکندگ ئے؟
پَسّءَآئیءَ را حال دَنت کہ تو سَک مینّ بوتے۔۔۔۔
گُرکءَگُشت توھم مینّ ئے۔۔۔
پَسّ ءَپَسّو کُت کہ منی ءُ تئی مینّ بوگءُ نیتّءَزمینءُآزمانءِتپاوت ھست۔۔۔۔
گُرک بے وار بیت ۔۔۔جُستءِ کنت۔۔۔چوں؟
پَسّءَھال دات کہ منی مالک داں بیگاہءَمنی شوھازءَالّمءَدرکئیت منءَپَدّ جَنت۔۔۔۔۔بلے ترا کہ گندیت تئی چے ھال بیت۔۔۔
ھمے دَماںءَ شِپانک ءِتوار بیت۔۔۔۔
گُرک بَژّنیگ بیتءُ پُشتءَ چَک جَنت۔۔۔۔۔
ھِرسءُلالچءِکِسّہ ساھتءَپَد توان بیت۔