پَہ مبارک قاضی ءَ اقبال ہاشمی ءِ پُرسدانک
ھُدا ءِ بندگ گوں ژندیں ارواہ ءَ نیم واب ایں ۔
نبیس آں ءُ کور کن آں ۔
مروچی گالکاسگ ءِ نُک ھُشک ءُ ابیتک اِنت ۔
گنجیں گالانی امبار ھالیگ اِنت ۔
پَلّ ءُ پتینک ھورک اَنت ۔
دل ھچ رنگ ءَ کازی ءِ بیرانی ءَ نہ منّیت ۔
گال بیرانی ءِ نبیسگ ءَ دست لرزیت، جان درّھیت ءُ دل درّکیت کہ بیرانی ءِ گال پہ کازی ءَ شات نہ بیت ۔
پہ کازی ءَ چندے گال نبیسگ ءَ کازی کَچّیں بالادے پکار اِنت کہ منی گور ءَ نہ گواہ ایت ۔
منی بہت ءُ تالہ اِنت کہ کازی منی دھر ءِ شائر بوتگ ۔
گوں من ھمنیاد ءُ ھم دیوان بوتگ ۔
کازی کئے بوتگ ءُ کازی کئی بوتگ ۔
اے گرنچ بوجگ لوٹ ایت گُڑا کازی ءِ کچ ءُ کئیل ءُ بستار زانگ بیت ۔
کازی دھکان ءِ داس بوتگ ۔
کازی پوریاگر ءِ کوپگ بوتگ ۔
کازی مید ءِ آچار بوتگ ۔
کازی درت پُچ ءِ درد بوتگ ۔
کازی ورناھانی واھشت ات ۔
کازی گھارانی تماہ ات ۔
کازی نودربرانی رھشون ات ۔
کازی وانندھانی واھگ ات ۔
کازی زیمر ءِ الھان ات ۔
کازی لس مھلوک ءِ لاڈُک ات ۔
کازی بندیگ ءُ بیگواھانی توارے ات ۔
کازی شائرانی ولی ات ۔
کازی سرمچارانی سلاہ ات ۔
کازی بلوچی ءِ براہ ات ۔
کازی بلوچستان ءِ شُبین ات ۔
کازی آجوئی ءِ سِکین ات ۔
کازی بلوچستان ءِ شُبین ات ۔