کِریں ماھیگ۔ نبشتہ کار: راشد کریمی
کِریں ماھیگ
نبشتہ کار: راشد کریمی
نبشتہ کار: راشد کریمی
کِریں ماھیگ شکار چون کنگ بیت اشی ءِ ھاسیت چی اِنت اے وا من وتی پیسریگیں پوسٹ ءِ تھا کمو باز گُشتگ اَت
مرچی اے ماھیگ ءِ بابت ءَ دگے کمو گَپ جناں ھمنچو کہ من زاناں کسے ءَ اگاں گیشتریں سرپدی ءِ است اے بابت ءَ کمنٹ تھا بگوشیت
اولی و اے ماھیگ ءِ ھَیک اِنت کہ سک تامدار ءُ وش اِنت کہ مرچاں ھما سوداگر کہ اے ماھیگ ءَ زیر اَنت پہ بھا ھماھاں نسیب بیت بلے ھمے ناھدا کہ اے ماھیگ ءَ گِپت اے بیچارگ تھنا چاریت ءُ بے وسیں کہ ھَیک ءَ کَشت نہ کنت
ھیک ءَ اے واستہ کَشت نہ کنت کہ ھمے ماھیگ چو کہ بیست کلو اِنت تہ اشی ءِ نھاد کلو ءِ اندازہ 10 ھزار کلدار بیت بلے اگاں ھمے ماھیگ 18 کلو بہ بیت تہ کلو ءِ 7 یا کہ 8 ھزار ءَ زیرگ بیت ناھُدا اگاں ھمے بیست کلو ماھیگ ءِ لاپ ءَ تل بہ کنت ھَیک ءَ بہ کَشّیت تہ بیست کلو ءِ ماھیگ ءِ تھا چہ لازم یک ءُ دو کلو کم بیت اگاں یک کلو ءِ سرا 3 ھزار کلدار پرک بہ بیت گڑا ناھُدا ءَ 58 یا کہ 60 ھزار کلدار ءِ نُکسان بیت
متلب کہ ھَیک ءَ اگاں ناھُدا بہ کَشّیت باید اِنت کہ 60 ھزار کلدار نُکسان بہ کنت اشی تھا جانشو ءِ ھم ھَک گون اِنت گوں ءُ یکیں ھَیک 8 یا 10 مردم ءَ بھر نہ بیت
اگاں ھیک ءَ تھنا ناھُدا بہ بارت ءُ بہ وارت چو جانشو ھم بزّگ اِنت پمشکہ سیٹ اگاں ماھیگ ءَ زیریت ءُ پدا وتی مھربانی ءَ چہ ناھدا ءَ ھَیک ءَ کشّیت ءُ دنت اے آئی ءِ وتی شرّی اِنت
وھداں چو نہ بیتگ وھداں کہ مردماں ھاڈِنگہ کُتگ یا کہ باز کِر کُشتگ تہ تیاب ءَ ھرکس ءَ اتکہ وتی تب ءَ ھَیک کشتگ ءُ بُرتگ لوگ ءَ اڑ کُتگ ءُ وارتگ
پرچہ کہ پیسرا ماھیگ جتا بھا بیتگ ءُ آئی تھے پوٹو جتا بھا بیتگ
من کسان بیتگاں منا یات بیت کہ کماش زی آں ماھیگ کہ گِپتگ تہ گونی پُر بیتگ اَنت ھَیک ءَ لوگ ءَ آؤرتگ اَنت ءِ گڑا ما سجیں ھمساھگاں بھر ءُ بانگ کُتگ ءُ داتگ
چُشیں سکی ما نہ بیتگیں بلے آ وھدی یکچال نہ بیتگ ءُ انچو ھَیک یکیں روچ ءَ ورگ ھم نہ بیتگ پمشکہ میتگ ءَ بھر کُتگ اَنت
انگت کہ سر اَتکگ گُڑا ھَیک واد جتگ ءُ تاپ ءَ داتگ اَنت ھُشک بیتگ اَنت کدی کدی بٹاٹُکانی تھا مان کُتگ اَنت ءُ نارُشت تامدار کُتگ اَنت
ءُ دومی اشی ءِ لاپ گُوشت اِنت کہ نریں ماھیگ ءِ تھا گیشتر مان بیت ءُ مادگیں ماھیگ تھا کمو کمتر اے ماھیگ ءِ لاپ ءِ تھا ھمے پوٹو ءِ چَپ ءُ چاگرد ءَ دل گْور ءِ جھلے نیمگ ءَ گوشت ئے پِر اشی ءَ گُش اَنت لاپ گوشت اے ھم ورگ ءَ منی دل ءَ چہ ھَیک ءَ وشتر اِنت ماھیگ ءِ گوشت ءِ رنگ اسپیت بیت ھر ماھیگے بہ بیت
ھمے لاپ گوشت ءِ رنگ چو پس ءِ گوشت ءَ ناسی اِنت تام ھم ماھیگ ءِ گوشت ءَ کمو جتا اِنت
بازار ءَ کدی کدی کہ کِریں ماھیگ زیرے اگاں تئی بھت ءَ دل گْور کَپت اگاں پیسرا چہ ھمے ماھیگ بھا کنوک ءَ ساپ نہ کُتگ تہ تراچُنڈکے بھر بیت چو ناں
سیمی کِر ءِ میری اِنت ماھیگ ءِ بڑّ ءِ نیمگ کہ کُنٹگ کُنٹگ اِنت ھمدا چہ بارگیں ریڈے کشّ اَنت چہ ماھیگ ءِ جند ءِ گوشت ءَ وش ءُ تامدار تِر اِنت چو نزاناں چی واستہ بلے ناھُدا ھمے جا ءَ چہ اے دگے گوشت ءَ ماھیگ ءِ گیشتر دوست دار اَنت
چارمی اے ماھیگ ءِ سرَگ
ماھیگ ءِ سرَگ چو کہ مزن اِنت پہ پنچ شش مردم ءِ سبارگ بیت چو و مردم کپتگ انچیں مردم است بلکیں تھنا ھمے سرجمیں سرَگ ءَ وارت
سرَگ ءِ اڑ کنگ ءِ وشتریں وڑ ایش اِنت کہ اشی ءَ لھڑ دیاں ءُ واداپ آں بٹ ءَ کن اَنت اشی ءَ کہ لھڑ دیاں اشی ءِ تھا انچیں چرپی ءِ بُجیت کہ بٹانی تام ءَ ھم بدل کنت ءُ وش کنت ءُ سرَگ ءِ جند وا سلامتی لھڑ داتگ ءُ ایر اِنت ورگ ءَ وتی مَٹ ءُ درور وت اِنت
پنچمی اے ماھیگ ءِ گُجّی
گُجّی ھما جا اِنت کہ ماھیگ دریا ترّیت چِن ءُ وار کنت ورگانی جام ھمے گُجّی اِنت وھداں چہ ھَیک ءَ ءُ سرَگ ءَ میری ءَ لاپ گوشت ءَ مردمانی لاپ سیر بیتگ پمشکہ گُجّی بکّارانی دیم ءَ کپتگ بیتگ اَنت ءُ پِشّی آنی میار بیتگ اَنت بلکیں پِشّی ءُ کُچکانی لاپ ھم سیر بیتگ
بلے لھتے مردم ءَ اے چہ درستاں وشتر بیت جتاھیں تامے اے گُجّی ءِ
مرچاں پہ درمانی نہ رسیت
کِریں ماھیگ ءِ وراک مید گُش اَنت کہ مدگ اِنت بادشاھیں ماھیگے وراک ھم بادشاھی بئے اَنت ھُورانی دپ ءَ مدگ گیشتر بیت پمشکہ اے ماھیگ ھم ھورانی دپ ءَ گیشتر گِرَگ بیت
چو شُد زیریت وا لیجر ءُ پَلا ھم وارت
انچو گُش اَنت کہ اے ماھیگ وھدے کہ چکرگ ءَ بس کنت گڑا زمین ءَ وت ءَ کَل کنت دانکہ دومی شپ بیت شد گِپتی پدا چہ کَلّ ءَ در کئیت ءُ وردن ءِ شوھاز ءَ کنت ھمے وھد ءَ توار کنت یک ماھیگے کہ توار کنت دومی ماھیگ اگاں نزّیک گْوراں ترّگ ءَ بیت گوں اشی آواز ءَ آ دومی ماھیگ ھم اشی توارے جواب ءَ دنت پدا سیمی پدا چارمی انچو انچو درست چہ کَلّاں درایاں کن اَنت ءُ پُر گوانک بیت گڑا ناھدا گُش اَنت کہ ماھیگ پُر گوانک اِنت
اے ماھیگ ءِ توار چو چلیم ءَ اِنت انچو کہ چلیم آواز کنت ھمے داب ءَ اے ماھیگ آواز کنت
