سرگوست: آئی ءِ اولی دیدار۔نبشتہ کار: سکی ساوڑ۔ھپتاد ءُ سیمی بھر
سرگوست: آئی ءِ اولی دیدار
نبشتہ کار: سکی ساوڑ
ھپتاد ءُ سیمی بھر
من سلام ءِ میتگ ءَ رھادگ اِت آں، سک زھر ءَ پُر اِت آں، راہ ءَ روان ءُ سلام ءِ لمبر ءِ جنان اِت آں بلے آ منی لمبر ءِ چِست کنگ ءَ نہ اَت، من گل سبا ءِ لمبر جت، آئی ءَ پون چست کرت، من جست کرت” زین جان کجا اِنت من ءَ کارے ھست”؟
آئی ءَ پسہ دات” باریں، منی کر ءَ سھبی آھتگ بلے نوں گندگ بوگ ءَ نہ بیت،راست جیڑہ ءِ ھالاں بہ دے باریں چون بوت؟”
من پسہ دات” جیڑہ زین جان ءِ ءُ سلام ءِ ارجان لگ اِتگ، ھمیش اِنت من مروچی الاکہ ءَ آھتگ آں، نوں شمے میتگ ءَ پیداک آں، تئی براس کجا اِنت منی لمبر ءَ چست نہ کنت؟”
آئی ءَ پسہ دات” ھمیش اِنت نوکی مَشین / ڈگارانی سر ءَ شتگ، تو ھمود ءَ بہ رو گڑا ڈَک ئِے ور ئے”.
من گوشت” تئی لک منت تو من ءَ ھال دات،اگاں زین جان آھت گڑا الم گوں من ءَ گپ ئِے داریں”.
آئی ءَ پسہ دات” شر، بلے سلام ءَ ایوک ءَ بہ گند ءُ بہ گوش ئِے، مردمانی دیم ءَ گپ مہ کن ئے “.
من پسہ دات” من اڑے چش گنوک نہ آں”.
من پون کٹ کرت، سلام ءِ مشین من پیسر ءَ دیستگ اَت گڑا سینکل ءِگام تْرند کرت اَنت، ڈارک سلام ءِ مشین ءَ وت ءَ را سر کرت، وھدے کہ سلام ءَ من ءَ دیست ھشک ء ھدا بوت، دروت ءُ دراھباتی ءَ پد من گوشت” بیا پل اد ءَ بہ نند من ءَ پرتو کارے ھست”.
آئی ءَ پسہ دات” من اد ءَ ھچ گپ نہ جن آں، ھرچ گپے جنگی اِنت گڑا ھمود ءَ دیوان ءَ بیت”.
من وس کرت داں آ رازی بوگ ءِ وڑ ءَ نہ اَت ءُ ڈَڈ اَت، ھمے وھد ءَ گل سبا ءِ مسکال آھت، من چَہ سلام ءِ کر ءَ پاد آھت آن ءُ واتر لمبر جت، زین جان ءَ ھلو کرت، من گوشت” بیا راستی ءَ بہ گوش، پکا تو مناپکی کنگ ءَ نہ ئے ناں، سلام ءَ تئی براس ءُ ناکو ھال داتگ اَنت کہ زین جان ءُ نود سنگت اَنت، اگاں من سرپد بوت آں اے تئی مناپکی اَنت گڑا تئی ھیر نہ اِنت”.
آئی ءَ سوگند ورگ بندات کرت ءُ پسہ دات” من ءَ ھدا بہ گیپت من چش نہ گوشتگ، چے زاناں من گنوکے آں وت ءَ را وت لَٹ وارین آں؟سلام وت انچوش کنگ ءَ اِنت، زی من ءَ منی براس ءَ سک ھبر دات ءُ جت تو پرچا گوں نود ءَ گپ کرتگ؟! من گوشت نود شمے ھاتر ءَ گس ءَ آھتگ ءُ شتگ، یا آروسے ءَ من ڈیک وارتگ گڑا کمو کمو گپ کرتگ بلے سنگتی نہ کرتگ سلام وت دروگ بندگ ءَ اِنت، من ءَ تئی سر ءِ سوگند اِنت من ھچ ءَ سرپد نہ آں”.
من چار اِت زین جان بزگ بے گناہ اِنت، من گوشت” ھیر، تو پون ءَ گل سبا ءَ بہ دے”
آئی ءَ پون گل سبا ءَ را دات، من گوشت” اڑے تئی براس ھچ وڑ ءَ گپ ءَ تیار نہ اِنت ءُ سرپد نہ بیت،اے پکا یک بنّامی ءُ کمنامی یے جوڑ کنت، من گوں ترا یک دستبندی یے کن آن ءُ یک چیزے لوٹ آں، اگاں تو من ءَ دات کرت بہ کن ئے گڑا تئی لک منت”.
آ ھیران بوت نود چی یے لوٹگ ءَ اِنت، آئی ءَ لھم لھم ءَ جست کرت” لالا تو ھرچی بہ گوش من تیار آں، چے لوٹ ئے؟”
من پسہ دات” ازت”.
آئی ءَ جست کرت” من سرپد نہ بوت آں”.
من پسہ دات” منی گپاں گوشدار، من ترا سرپد کن آں اگاں تو رازی بوت ئے گڑا من گامگیجے زور آں اگاں رازی نہ بوت ئے گڑا من دگہ توجیلے ساز آں”.
آ ھیران ات، آئی ءِ گپ لھم لھم اِت اَنت، گوشت ئِے” تو ھرچی بہ گوش من پرتو تیار آں، بلے من ھچ پھمگ ءَ نہ آں”.
من گپ بندات کرت ءُ گوشت” بہ چار تو سرپد ئے مئے چاگرد ءِ تہ ءَ مھر سلکاری یے ءِ نامے، اد ءَ یکے مھر بہ کنت یا بدکاری یے مردم آئی ءَ یکیں نگاہ ءَ چار اَنت، تو شر سرپد ئے من ءَ گوں زین جان ءَ مھر بوتگ، من لوٹ اتگ گوں آئی ءَ آروس بہ کن آں بلے آئی ءَ منی واھگ ایرموش کرت اَنت، نوں جیڑہ مزن بوان اِنت، اگاں اے گپ ھلاس کنگ مہ بیت گڑا مردم بنّام بیت، مردم کُشت ءُ کوشے ءَ سر بیت، من چَہ تو یک موکلے لوٹ آں دانکہ سلام ءِ دپ بند مہ بیت، گڑا اے جیڑہ ھلاس نہ بیت ءُ دگہ مزنیں جیڑھے ءِ نیمگ ءَ مردم شت کرت کنت، من گوش آں، اگاں تو رازی بہ بہ ئے گڑا من سلام ءِ دپ ءِ بند کنگ ءِ ھاتر ءَ تئی تامر ءَ پیش ئِے دار آن ءُ گوش آں ” اگاں تو منی جیڑہ مزن کرت گڑا من ھم تئی گھار ءِ تامر ءَ شنگ کن آں”، بہ چار دگہ راہ ءُ در نیست، چش تئی براس سرپد نہ بیت، تئی تامر ءِ توار ءَ بند کن آں، دانکہ آ سرپد مہ بیت گل سبا چے گوشگ ءَ اِنت شر، تو چے گوش ئے”؟
آ یکبرے چَٹ بے برمش بوت، پد ءَ پسہ ئِے دات” ارررررر لالا سلام من ءَ کُش اِیت گڑا”.
من گوشت” بہ چار سلام ترا ھچ کُشت نہ کنت،ھاں ترا لٹ ءِ شریں بھرے گیت بلے دگہ بنّامی یے وَ نہ بیت،اگاں تو رازی مہ بہ ئے گڑا اے جیڑہ پما گنتر بیت ءُ دگہ کمنامی یے جوڑ بیت،باید اِنت تو اے کربانی ءَ پہ من ءَ دات کرت بہ کن ئے”.
من آئی ءَ را گُڈی ءَ وتی راہ ءَ آؤرت، آ رازی بوت، من سک گَل بوت آں، پون کٹ کرت، واتر سلام ءِ کر ءَ آھت آں داں مرد گپی نہ اَت، سُنٹ ئِے ماں ھپتمی آزمان ءَ ات، من یکبرے پد ءَ منت کنگ بندات کرت بلے ھچ پہ ھچ، واجہ رازی ءِ وڑ ءَ نہ اَت، ھمے وھد ءَ اسد ءِ پون آھت، من پون چِست کرت ءُ آئی ءَ جست کرت” تو چَہ کیچ ءَ آھتگ ئے یا ناں؟”
من پسہ دات” جی ھو جگر من آھتگ آں، ھروھد ءَ شما بہ گوش اِت من پہ آیگ ءَ ساڑی آں”.
آئی ءَ گوشت “شر اِنت من وڑ ءُ پیمے چار آں ترا گوش آں گڑا تو ھمود ءَ بیا”.
من پسہ دات” من دائم ساڑی آں، بس شما تیار بہ بہ اِت”.
آئی ءَ پون کٹ کرت، من گوشت” بہ چار سلام پُل تو ھرچی کنگ ءَ ئے برھال شر کنگ ءَ نہ ئے، تئی مکسد چے اِنت تو چش کنگ ءَ ئے؟ اگاں ترا گوں من ءَ ھرچ دشمنی یے ھست گڑا گپ ءَ تچک کن، من ءَ گوں زین جان ءَ مھر بوتگ من مھر کرتگ ، نوں من آئی ءَ را یلہ کرتگ ءُ بلے تو نوکی اے جیڑہ بندات کرتگ”.
آئی ءَ وتی گپ پَدر کرت ءُ گوشت” منی زِد گوں تو ھمیش اِنت، تو پرچا گوں سمیر ءَ سنگت ئے؟ من سمیر ءِ وجہ ءَ گوں تو چش کنگ ءَ آں”.
من جست کرت” ترا گوں سمیر ءَ پرچا زِد ءُ کینگے ھست؟ اے وَ شمے وتی زاتی جیڑھے گڑا من ءَ پرچا بنّام کنگ لوٹ ئے؟ اد ءَ وَ منی ھچ میار نیست”.
آئی ءَ پسہ دات” ترا میار ھست، ھمے جنک منی دشتار اِنت، سمیر گوں ھمے جنک ءَ سنگتی ءَ دلمانگ بوتگ ءُ دلمانگ اِنت، آئی ءَ منی ءَ چَہ پیسر ھم ھمِد ءَ وتی ھبرسندی آؤرتگ مردماں نہ زرتگ بلے سمیر انگت پُشت ءَ کنزگ ءَ نہ اِنت ءُ تو ھم سمیر ءِ ھمراھداری ءَ ئے دانکہ منی دشتار ءَ بنام بہ کن اِت یا منی ھبرسندی ءَ بہ پروش اِت، من شمے پندلاں نوں شر سرپد آں، شما کہ منی دشتار ءَ پُلگ لوٹ ات ءُ دشمنی کن ات گڑا من ھم شمارا نہ بکشایاں”.
من وَ اے گپاں ھچ سرپد نہ اِت آں کہ سمیر چشیں کارے ءَ دلمانگ اِنت، من پسہ دات” اررررررر من وَ اے بارو ءَ ھچ سرپد نہ آں، ناں سمیر ءَ منی کر ءَ چشیں گپے زاھر کرتگ، سنگت تو رَد ئے کربان آں، ناں من اے بارو ءَ سمیر ءِ سنگت بوتگ آن ءُ ناں ھمراھداری ءَ ئِے کن آں، من ءَ گوں آئی ءَ ھچ واستا نیست، تو بس منی جیڑہ ءَ ھلاس بہ کنائین تئی لک منت”.
من سر گوں سنگ ءَ جت داں سلام سرپد بوگ ءِ وڑ ءَ نہ اَت، من گوشت” سلام پل من اوپار ءَ وس کنگ ءَ آں، بلے تو سرپد بوگ ءَ نہ ئے، بہ چار گوں من ءَ دشمنی مہ کن کہ ترا گران ءَ کپ اِیت”.
آئی ءَ ڈَڈّ ءَ ڈڈّ ءَ پسہ دات” تئی دشمنی من ءَ کبول اِنت، بلے شمارا من یل نہ کن آں”.
من چار اِت مرد ءَ منی دشمنی ھم کبول کرت ،گُڈی ءَ من لاچار بوت آں، وتی موبائل چَہ کیسگ ءَ در کرت ءُ گل سبا ءِ تامر چالو کرت، آئی ءِ چم وھدے تامر ءَ کپت اَنت آ ھُشک بوت، من آئی ءِ نزیک ءَ نشتگ اِت آں، آئی ءَ ھمے وھد ءَ منی موبائل چامپ/ چَپ جت ءُ موبائل آئی ءِ دست ءَ کپت”.
روان اِنت
