سرگوست: آئی ءِ اولی دیدار۔نبشتہ کار: سکی ساوڑ۔ھپتاد ءُ دومی بھر
سرگوست: آئی ءِ اولی دیدار
نبشتہ کار: سکی ساوڑ
ھپتاد ءُ دومی بھر
من سک دگہ وڑ اِت آں، من ءَ وتی جند ءِ سر ءَ زَھر پیداک اَت پرچا مھر کرتگ ءُ کنگ ءَ آں؟ اد ءَ مھر بس بدنامی ءِ نام اِنت، اد ءَ مھر آس ءُ انگرانی نام اِنت، اد ءَ مھر کرت بزاں وت ءَ را وت کُنٹیں کارچ ءَ ھِلار کرت، دومی گپ من زین جان اے ھاتر ءَ یل کرتگ اَت کہ آئی ءِ آدت شر شر نہ اِت اَنت، دانکہ من بدنام مہ باں بلے انگت آئی ءِ براس ءِ کوکار ءُ جاک اَت، من چار اِت کار ھراب اَنت، من لھم لھم ءَ پسہ دات” اسد جان ناں من چیشں کار کرتگ ءُ ناں چشیں مردمے آں، اگاں ترا سلام ءَ منی بارو ءَ ردیں گپے گوشتگ آ ھم زندگ اِنت، تو اوپار بہ کن اے گپے دروگے، من نہ زان آں سلام پرچا منی سر ءَ چشیں بھتام جنگ ءَ اِنت ،تو کمو ودار کن من سلام ءَ وت جست کن آں باریں آئی ءَ پرچا تئی کر ءَ چشیں دروگ بستگ؟”
آئی ءَ پسہ دات” سلام منی تروزھک اِنت مپت ءَ منی گھار ءِ سر ءَ دروگ نہ بند اِیت ءُ بدنام نہ کنت، الم اد ءَ وڑے ھست، تو انوں کجا ئے؟”
من پسہ دات” بچار اد ءَ کَسی سر ءَ بروسا کنگ نہ بیت، بوت کنت سلام ءَ زِدے دل ءَ اِنت، تو بس کمو اوپار کن ءُ جزباتی مہ بو، اے درست دروگ اَنت، من کیچ ءَ آں”.
من آئی ءَ را کمو لھم کرت، پد ءَ سلام ءَ پون جت ، آئی ءَ پون چست کرت، من چَہ دورت ءُ دراہ باتی ءَ پیسر جست کرت” تو اڑے منی سر ءَ اسد ءِ کر ءَ دروگ بستگ کہ نود گوں تئی گھار ءَ سنگت اِنت، تئی کر ءَ چے سبوت ھست تو چشیں بھتام جتگ؟ تو نہ زان ئے اے مزنیں جیڑھے ءُ تو مپت ءَ مارا بنّام کنگ ءَ ئے؟”
آئی ءَ ڈَڈّ ءَ ڈَڈّ پسہ دات” بلکل اے بھتام نہ اَنت ءُ تو گوں زین جان سنگت ئے، منی کر ءَ سبوت ھست، سبر کن ترا مالوم بیت”.
من برانز گپت ءُ گوشت” تئی کر ءَ ھرچ سبوتے ھست گڑا بیار اِش دیم ءَ،من تیار آں، اگاں سبوت نیاؤرت ءُ مپتیں گپ بوت اَنت گڑا پد ءَ من شر تئی کَدر ءَ زان آں،برھال تو شر کنگ ءَ نہ ئے”.
آئی ءَ پسہ دات” منی کر ءَ سبوت مہ بوتیں من ھچ گپ نہ کرتگ اَت”.
ما داں دیر ءَ کوکار ءُ جاک کرت، منی شیتان سک ھراب اَت، سر ءَ دردے زرتگ اَت، من گنوکو گنوکو اِت آں، ھچ آرام بوگ ءَ نہ اَت،ھمے وھد ءَ نوکیں لمبرے آھت من پون چِست کرت داں زین جان ءِ ناکو ءِ لمبر اَت، جوڑی ڈڈّی ءَ پد ءَ آئی ءَ گوشت” من اشکرتگ تو گوں مئے جنک زین جان ءَ گپ ءَ ئے ءُ ملاکات ھم کرتگ، باریں اے گپ ءِ تہ ءَ چے راستی ھست کمو گوشت کن ئے؟”
زین جان ءِ ناکو لھم لھم ءَ منی جست ءَ اَت، پرچاکہ سمجداریں مردمے اَت، من پسہ دات” جی واجہ اے گپ ءِ تہ ءَ ھچ راستی نیست، بوت کنت من شمئے گِس ءَ آھتگ ءُ شتگ آں پمیشکا مردماں رَد پھم اِتگ، بلے چشیں ھچ گپ نیست”.
آئی ءَ گوشت” بچار راستی ھست یا ناں بلے اینچو زان آں جیڑھے ھست کہ چشیں گپے بوگ ءَ اِنت، بہ چار اے گپ راستے بوت گڑا پد ءَ تئی ھیر نہ اِنت، ما ھم ھمے جیڑہ ءِ بارو ءَ پَٹ ءُ پول کنگ ءَ ایں”.
من گوشت” واجہ شما پَٹ ءُ پول بہ کن اِت، اگاں شمارا سبوت دست کپت گڑا پد ءَ بہ گوش اِت پرچاکہ اد ءَ شریں مردم ءِ سر ءَ الم دروگ بندگ بیت “.
من آئی ءِ ناکو ءَ را سرپد کرت، پد ءَ من گل سبا ءِ لمبر جت بلے بند اَت، من سک دگہ وڑ اِت آں، سنگتے ءَ را پونے جت آ بازار ءَ آھت ما ھوٹل ءَ نشت ءُ دیوان کرت،دومی روچ ءَ من گل سبا ءِ لمبر جت، لمبر لگ ات، من گوشت” بیا کہ اسد ءُ آئی ءِ ناکو من ءَ پون ءَ اَنت کہ سلام ءَ گوشتگ” نود گوں زین جان ءَ گپ ءُ دیوان کرتگ،” بلے تئی براس پرچا منی دشمنی ءَ کنگ ءَ اِنت؟ من وَ نوں زین جان یلہ کرتگ نوں تئی براس پاد آھتگ کہ نود ءَ را سرپد کن آں، بہ چار تئی براس سرپد نہ بوت گڑا من ھم آئی ءِ سرپد کنگ ءَ زان آں، برھال تئی براس شر کنگ ءَ نہ اِنت”.
آئی ءَ من ءَ باز منّت کرت ءُ گوشت ” تو سلام ءَ سرپد کنگ ءِ کوشش ءَ بہ کن دانکہ جیڑہ گیش ءُ گیوار بہ بیت، سلام ناسرپدے سرپد نہ بیت، من ھم گوشت ئِے نہ کن آں اگاں گوشت بہ کرتیں گوشتگ اَت، منی دست نہ رس اِیت، تو چش کن سلام ءَ پون کن ءُ بہ گوش تو شر کنگ ءَ نہ ئے بلکیں سرپد بہ بیت، نہ زان آں آ پرچا چش کنگ ءَ اِنت من ءَ شک اِنت آئی ءَ را یکے ءَ گوشتگ چش بہ کن پمیشکا آ گنوکی کنگ ءَ اِنت”.
من گوشت” اڑے من سرپد کرتگ بلے سرپد بوگ ءَ نہ اِنت، ایشی ءَ را دگہ کَسے ءَ سکین نہ داتگ، وت گنوکی کنگ ءَ اِنت، ھیر من یکبرے پد ءَ پون ئِے کن آں باریں “.
من ءُ گل سبا گپ کرت، پد ءَ من دگہ سنگتے ءَ را ھالے کرت، آ بازار ءَ اَت، گڑا ما گمشاد ھوٹل ءَ شت ءُ نشت ایں دانکہ کمو بہ سھڑ آں، سبارگ ما ھمود ءَ ھوٹل ءَ کرت، داں اسد ءِ پون آھت، آئی ءَ گوشت” ترا الم گریشگ ءَ آیگی اِنت، دیم پہ دیم ءَ گپ کن ایں، سلام ھم کیت، اگاں راستے بوت گڑا تئی ھیر نہ اِنت”.
من پسہ دات” جی شر جگر من مروچی درکایاں، اگاں شمے کر ءَ سبوت ھست بیار اِت، من بلکل تیار آں”.
من پون کَٹ کرت، پد ءَ سلام ءَ پونے جت ءُ گوشت” تو اڑے پِلال توار مہ کن ءُ بہ نند من وت باندا تئی نیمگ ءَ کایاں گڑا دیم پہ دیم ءَ گپ وش اِنت”.
آئی ءَ پسہ دات” منی مرزی اِنت گپ بہ کن آں یا مہ کن آں ، تئی آیگ ءِ زرورت نہ اِنت، اگاں ترا آیگی اِنت گڑا اسد ءِ کر ءَ بیا ھمود ءَ من کایاں گڑا گپ وش اِنت”.
من چار اِت اے سرپد بوگ ءِ وڑ ءَ نہ اِنت گڑا من پون کٹ کرت، سنگت ءِ مھر ھست بات اَنت آئی ءَ من ءَ باز سکین دات، سنگت داں مگرب ءَ منی کر ءَ نشت، من الرؤپ بَس ءَ ٹکٹ کرت،سنگت اکتر پل ءَ من ءَ ھال کرت” تو شام ءَ منی کر ءَ بیا”.
من گوشت” پل من الاکہ ءَ روگ ءَ آں، پمیشکا شپ ءَ آپسر ءَ آیگ نہ بیت کہ بَس سھب ءِ شش ءَ در کیت”.
سنگت ءَ من ءَ زور وتی گِس ءَ بُرت، سنگت لیاکت امین ھم ساڑی اَت، شام من اکتر ءِ گِس ءَ کرت، پد ءَ آواں من ءَ بازار ءَ آؤرت، شپ ءَ من سنگتانی کمرہ ءَ داشت، سھب ءَ مھلہ بَس درکپت، گوں وڑ پہ وڑیں جیڑگاں من نیمروچ ءِ دو ءِ ساھت ءَ میتگ ءَ سر بوت آں، نان وارت، سلام ءِ لمبر جت بلے لمبر ئِے چست نہ کرت، گڑا من سینکل ءَ سوار بوت آں دیم پہ سلام ءِ میتگ ءَ رھادگ بوت آں.
روان اِنت
