ایوک ءَ وہدیکہ نندئے تو منی یاتاں کپئے
ایوک ءَ وہدیکہ نندئے تو منی یاتاں کپئے
گریوگ ءَ بئے یاکہ کندئے تو منی یاتاں کپئے
ساہگاں پہ مئے نہ سہڑوکیں دلانی ہاترا
چیکویے بندئے نہ بندئے تو منی یاتاں کپئے
تو ہما کار ءَ کنئے کہ بوہِگی کارے نہ اِنت
آپ ءِ توکا کِشک رندئے تو منی یاتاں کپئے
ہمبلاں پہ چار کلدار ءَ بہا کنت نہ بزانت
پہ وتی جند ءَ کہ جندئے تو منی یاتاں کپئے
آپے ءَ دستے شَہار ءِ گوات ءُ آسے, یا اگاں
گواڑگیں پُلاں بے سِندئے تو منی یاتاں کپئے
اَنوں بلکیں یات میارئے ءُ مہ جیڑئے پہ منا
کیت یکروچے بِگندئے تو منی یاتاں کپئے
مُہکمیں سِی سال پُریں ہون شنزیں نوبتاں
جنگ بیت لاشار ءُ رِند ءِ تو منی یاتاں کپئے
وشدلیں باریگ پہ تو اتکگاں, نیکہ پہ من
کہرمان اَنت روچ زندئے تو منی یاتاں کپئے
بِلّے کہ گوں سرزمین ءَ چِنکدر مہر اِنت ترا
نور کُہساراں بے نندئے تو منی یاتاں کپئے
نورسلام نور