نورسلام نور ءِ لچہ: وابانی بانور
وابانی بانور
شائر: نور سلام نور
شائر: نور سلام نور
منی وابانی بانور ءَ بگش پہ تو من چے بیاراں؟
زمینے ، ماہ ءُ استالاں یا روچ ءَ برہنگ ءَ پہ تو
اگاں سنج ءَ ماں آزمان ءَ بیاراں تئی گُشان ءِ دامن ءَ بنداں
یا گوات ءَ لنکک ءَ بِگراں تئی لوگانی پیژگاہ ءَ بیارانے ؟
منی وابانی بانور ءَ بگش پہ تو من چے بیاراں؟
وتی اکسے ، کتابے ، چلہے ،شارے
من چے بیاراں کہ تو شاداں بئے گیدی ءِ دلبند ءَ
کھیرے، ساہگے، درچکے
کپوتے ،شانتلے ، کبگی یا کوکویے کپوتانی
چِڑکّہ ءُ توارے ، زیملے ،سازے
زِری نوٗدے یا کَوشے، سارتیں ساچانے
من آہوگے اگاں گَڈّے چی یے بیاراں؟
چی یے بیاراں کہ تو دلگوش بئے گوں وت؟
نہ گریوئے پہ مناءُ تو نہ رنجین ئے وتی جند ءَ
سرا ایر کن وتی دست ءَ بُور مہرانی سوگِند ءَ
بگش باریں تو چے لوٹ ئے ترا چے چیز دَرکاریں ؟
منی وابانی بانور ءَ بگش پہ تو من چے بیاراں؟
چی یے بیاراں کہ تاموریں شپاں تو ایوکا نندئے ءُ بچکندئے؟
وتئی چماں ساڑائے
وتا مہکم کنئے انچو دگہ ہچی دل ءَ نیارئے
ہمک سہت ءُ دمان چارئے
منی راہ داتگیں مہرانی ٹیکیاں
نہ جیڑئے پہ منا کہ من دگہ راہے چِتگ پہ وت
منی راہ ءَ ہمک نیمگ تلان اَنت ہوٗن
کپان اَنت جوٗن
ہمک روچ تنگوئیں ورنا زمین ءَ پہ دیاں ساہاں
مڑنت گوں جَوریں بَدواہاں
نہ بنت پدکنز ہچ رنگ ءَ
بلوچ ءِ گڈّ سری جنگ ءَ
منی واھشت ہمیش انت اوں کہ من جنگ ءَ شہید باتاں
منی دلبند تئی وابجاہ نہ بیت، تیرانی باہوٹیں
زمین ءَ ما وتی لوٹیں
منی وابانی بانور ءَ بگش پہ تو من چے بیاراں؟
من بیاراں آجوی پہ تو
من بیاراں ایمنیں باندات ؟
من بیاراں شادہیں باریگ؟
بگش باریں تو چے لوٹئے؟
تو چے لوٹئے ، من چے بیاراں؟
منی جند ءَ مہ لوٹ تہنا کہ من پہ آجوئی ءِ منگہیں روچاں
زمین ءِ موکگ ءَ رپتاں
منی واتر بُؤگ دروگے
دِگہ پہ تو من چے بیاراں ؟