کادر-ھسرت. زِرد ءِ دریگ من پچ کُتگ
لچّہ:زِرد ءِ دریگ من پچ کُتگ
لچہ کار : کادر ھسرت
لچہ کار : کادر ھسرت
زِرد ءِ دریگ من پچ کُتگ
چار آں بَلے ھِچّ در ءَ نہ بیت
ناں جند تئی در ءَ بیت
ناں برمش ءُ چِڑکّھے تئی
ناں تئی مِھلبانی بوہ کیت
ناں تئی مُھبتانی بوہ کیت
تو کُجانگو باریں رپتگ ئے؟
تئی تماہ ءِ اُوست ءَ من
کُجا کُجا نہ تتکگ آں
بُگش ترا کُجا کُجا نہ لوٹ اِتگ
برے برے ترا من چہ
کوہ ءِ مُراد ءَ لوٹ اِتگ
برے پکیر ءِ دْروشم ءَ
تئی لوگ ءِ دمکاں آتکگ آں
ھمے کہ شیپ ءَ تو پُر دور داتگ اَنت
من چنکاں زُرتگ اَنت ءُ جیگ ءَ مُشتگ اَنت
تئی اِشک ءِ پُشت ءَ سَک اَزاب بوتگ آں
تئی اِشّک ءِ پُشت ءَ اَنگت ءَ اَزاب آں من
بَلے تو ھِچ وڑ ءَ نیا ئے پہ من ءَ
نوں تھنا گیر زِندگ اَنت تئی
نوں تھنا تئی اکس نکش اِتگ مئے دیدگاں
تئی یات ءُ گیر زِندگ اَنت مئے درد ءُ زیمیں باتن ءَ
ھما تو پشّت گیتکگ اَنت
ھما کہ تو گوں گواتے ءَ
من ءَ پہ راھی کُرتگ اَنت
نوں زنگ بستگ اِش جنئے
چو مارے ءَ من ءَ دَج اَنت
نوں دِل گُش اِیت کہ یاتاں تئی
بہ بند آں سادے ءَ گوں من
ءُ بہ درنج آں راھسراں تئی
ھمے کہ تو چہ مکتب ءَ
پہ لوگ ءَ سر گِر ئے وتی
وتی زھیر ءُ ترانگان گُشان ءَ کن بُزور ءُ گوں وت ءَ بہ بَر
من ءَ را آجوئی بہ دے
چہ درد ءُ ترانگانی آچیں زِندان ءَ
چہ اِشک ءِ پاکیں مزھب ءَ وتی